فیلم Sorority Row 2009

**بازسازی دم‌دستی و بی‌مزه با شخصیت‌های نامناسب و فیلم‌برداری لرزان** در حین یک مهمانی در یک انجمن زنان در منطقه پیتسبورگ، یک دانشجو به‌طور تصادفی جان خود را از دست می‌دهد. کسانی که در این شوخی ناموفق دخیل بودند، توافق می‌کنند که این موضوع را پوشش دهند، اما هشت ماه بعد در مراسم فارغ‌التحصیلی، اعضای این توافق یکی‌یکی به قتل می‌رسند و مشخص می‌شود که قاتل...

**بازسازی دم‌دستی و بی‌مزه با شخصیت‌های نامناسب و فیلم‌برداری لرزان** در حین یک مهمانی در یک انجمن زنان در منطقه پیتسبورگ، یک دانشجو به‌طور تصادفی جان خود را از دست می‌دهد. کسانی که در این شوخی ناموفق دخیل بودند، توافق می‌کنند که این موضوع را پوشش دهند، اما هشت ماه بعد در مراسم فارغ‌التحصیلی، اعضای این توافق یکی‌یکی به قتل می‌رسند و مشخص می‌شود که قاتل به راز تاریک آن‌ها پی برده است. فیلم "Sorority Row" (2009) همان داستان فیلم "The House on Sorority Row" (1982) را دارد، اما داستان و شخصیت‌ها کاملاً متفاوت هستند. من چیزهای خوبی درباره این فیلم شنیده بودم، اما ناامید شدم. انتظار نداشته باشید که با بازسازی‌های ارزشمند فیلم‌هایی مانند "My Bloody Valentine" (2009)، "Black Christmas" (2006)، "The Fog" (2005)، "Fright Night" (2011)، "House of Wax" (2005) یا "Friday the 13th" (2009) روبرو شوید. چه مشکلی با "Sorority Row" وجود دارد؟ استفاده بیش از حد از فیلم‌برداری لرزان آزاردهنده است و رنگ‌های فضای باز نیز کمرنگ شده که این هم آزاردهنده است. بازیگران زن در مجموع قابل قبول هستند و رامر ویلیس (الی)، بریانا اویگان (کاسیدی) و کارولین د'Amore (مگی) در بین آن‌ها درخشان هستند (نقش آدرینا پاتریج به اندازه‌ای کوچک است که قابل ذکر نیست)، اما لحن تلاش‌گرایانه فیلم باعث می‌شود نتوانید به هیچ‌یک از آن‌ها احساس نزدیکی کنید. همچنین، کارگردانان در عکاسی از زنان ناتوانند. علاوه بر این، پایان‌بندی فیلم غیرقابل باور و ناامیدکننده است. مشکلات دیگری نیز وجود دارد، مانند اینکه چرا مگی بدون دلیل مشخصی در مقابل یک خودرو می‌ایستد و جان خود را به خطر می‌اندازد. مدت زمان فیلم ۱ ساعت و ۴۱ دقیقه است و در مناطق مختلف پیتسبورگ فیلم‌برداری شده است: هوم‌استید، کرفتُن (فضاهای داخلی)، واشنگتن (مناظر هوایی) و موزه و یادبود سربازان و دریانوردان (صحنه‌های فارغ‌التحصیلی). نمره: C-