فیلم Kiss Kiss Bang Bang 2005

داستان جالبی که برای رابرت داونی جونیور طراحی شده و میشل موناگان در آن بی‌نظیر است. وال کیلمر هم مانند سال‌های گذشته درخشان است. اما در عین حال، ۲ ساعت از حماقت و خستگی است. احتمالاً بهترین اثر شین بلک تا به امروز است و این را به سادگی نمی‌گویم، حتی بدترین کارهایی که او در آن‌ها دخالت داشته هم خوب بوده‌اند و آثار بزرگ...

داستان جالبی که برای رابرت داونی جونیور طراحی شده و میشل موناگان در آن بی‌نظیر است. وال کیلمر هم مانند سال‌های گذشته درخشان است. اما در عین حال، ۲ ساعت از حماقت و خستگی است. احتمالاً بهترین اثر شین بلک تا به امروز است و این را به سادگی نمی‌گویم، حتی بدترین کارهایی که او در آن‌ها دخالت داشته هم خوب بوده‌اند و آثار بزرگ مانند _Kiss Kiss Bang Bang_ واقعاً عالی هستند. این فیلم من را به رابرت داونی جونیور به عنوان بازیگر اصلی علاقه‌مند کرد، اما این وال کیلمر است که در اینجا درخشش خود را نشان می‌دهد. _امتیاز نهایی: ★★★★ - جذابیت بسیار قوی. یکی از فیلم‌های مورد علاقه شخصی من._ فیلم Kiss Kiss Bang Bang توسط شین بلک نوشته و کارگردانی شده است. بازیگران آن شامل رابرت داونی جونیور، وال کیلمر و میشل موناگان هستند. موسیقی اثر جان اتمن و فیلمبرداری به عهده مایکل بارت است. دزد کوچک‌مقیاس، هری لاکهارت (رابرت داونی جونیور) در حال فرار از پلیس است و به طور تصادفی به یک تست بازیگری برمی‌خورد و در آنجا نقش می‌گیرد! او به همراه کارآگاه خصوصی گی پری (کیلمر) که قرار است او را برای نقشش آماده کند، با ورود اجساد به زندگی‌اش اوضاع کمی عجیب می‌شود... اولین تجربه شین بلک در کارگردانی فیلم‌های بزرگ یک کلاس درس از شجاعت در تغییر ژانر است. فیلمنامه و دیالوگ‌ها تمام نشانه‌های کار بلک را دارند و هر کسی که با آثار قبلی او آشنا باشد می‌داند که انتظار چه نوع دیالوگ‌های تند و انرژی بالایی را داشته باشد. این فیلم واقعاً منحصر به فرد است و به گونه‌ای از هیجان‌های شگفت‌انگیز و آگاهی بی‌پرده از کنوانسیون‌های سینما برخوردار است که به طور جدی شما را ترغیب می‌کند تا چندین بار آن را تماشا کنید. به طور خلاصه، این یک نئو-نوآر - معمای قتل - دوستی مردانه - رمانس - کمدی - اکشن است! بلک با عشق به سینمای پاپ و اشاره‌های کنایه‌آمیز به صنعت لس آنجلس، این اثر را خلق کرده است. لاکهارت (با بازی فوق‌العاده داونی) کانون اصلی داستان است و به عنوان ضد قهرمان، قهرمان، راوی و چندین نقش دیگر در داستان ایفای نقش می‌کند. کیلمر نیز با ظرافت به ارائه کنایه‌ها، مردانگی و رفتارهای طنزآمیز می‌پردازد و شیمی او با داونی بسیار قوی است. در این میان، میشل موناگان به عنوان شیفتگی دوران کودکی هری، حالا یک بازیگر ناموفق و آسیب‌دیده اما قوی و زیرک، حضوری جذاب دارد. داستان به عمد پیچیده و پرپیچ و خم است و بلک به خوبی به ژانر نوآر تسلط دارد، اما همچنین می‌خواهد اثر پرشور خود را به نمایش بگذارد. خشونت در این فیلم فراوان است اما به شکلی غیررسمی به تصویر کشیده می‌شود. قتل‌ها یا به عمد یا غیرعمد رخ می‌دهند و اعضای بدن مورد حمله قرار می‌گیرند. این صحنه‌ها نباید خنده‌دار باشند اما واقعاً چنین هستند؛ و نه به شکلی بی‌مزه. بلک هنوز هم زمان دارد تا مضامین غم‌انگیز را زیر سطح بگنجاند و یکی از آن‌ها واقعاً بر دل تماشاگر می‌نشیند و او را وادار می‌کند تا از پوچی خارج شود و کمی تأمل کند. این شخصیت‌ها به وضوح از کوچه‌های تاریک نوآرهای دهه ۴۰ و ۵۰ بیرون آمده‌اند. فیلم‌سازی باهوش باعث سرگرمی هوشمندانه می‌شود، آن را بیشتر از یک بار ببینید. واقعاً! در واقع، هر سال آن را ببینید. 9 از 10. فیلم فوق‌العاده‌ای است، اگر از فیلم The Nice Guys (۲۰۱۶) لذت بردید، از این فیلم هم قطعاً خوشتان خواهد آمد. **بازیگری، فیلمنامه و نوشتن فوق‌العاده Kiss Kiss Bang Bang به خاطر زبان آزاردهنده و قابل اجتناب و صحنه‌های برهنگی، محدود شده است.** Kiss Kiss Bang Bang یک فیلم معمایی هوشمند و منحصر به فرد است که با نوشتن، دیالوگ و بازیگری درخشان، به خاطر زبان غیرضروری و بیش از حد سنگین و صحنه‌های برهنگی زیر بار فشار قرار گرفته است. واقعاً، من این فیلم را دوست داشتم اگر تمام الفاظ نامناسب و صحنه‌های برهنگی حذف می‌شد. رابرت داونی جونیور اساساً برای نقش مرد آهنی با بازی جنون‌آمیز و شوخ‌طبعش تست می‌زند و دوستی غیرمنتظره‌اش با شخصیت وال کیلمر بسیار سرگرم‌کننده و خنده‌دار است. شخصیت‌ها چندین بار دیوار چهارم را می‌شکنند و این باعث می‌شود فیلم کمدی و تازه به نظر برسد. واقعاً می‌خواستم این فیلم را بیشتر دوست داشته باشم، اما زبان رکیک و برهنگی غیرضروری به این فیلم اجازه نمی‌دهد که به یک فیلم مناسب برای تعطیلات تبدیل شود.