فیلم Elvis 2022

پس از حدود ده دقیقه، هم خسته و هم ترسیده بودم. آیا آنچه که تازه مشاهده کرده بودم - رنگارنگ اما شلوغ و بی‌نظم - ادامه خواهد داشت؟ خوب، فیلم آرام می‌شود و به‌طور هوشمندانه‌ای سال‌های اولیه و آرزوهای این پسر جوان را با وضعیت سیاسی نژادپرستانه‌ای که در جنوب ایالات متحده در اوایل دهه 1940 حاکم بود، در هم می‌آمیزد. از اینجا به بعد،...

پس از حدود ده دقیقه، هم خسته و هم ترسیده بودم. آیا آنچه که تازه مشاهده کرده بودم - رنگارنگ اما شلوغ و بی‌نظم - ادامه خواهد داشت؟ خوب، فیلم آرام می‌شود و به‌طور هوشمندانه‌ای سال‌های اولیه و آرزوهای این پسر جوان را با وضعیت سیاسی نژادپرستانه‌ای که در جنوب ایالات متحده در اوایل دهه 1940 حاکم بود، در هم می‌آمیزد. از اینجا به بعد، من این اثر را به عنوان درامی چالش‌برانگیز و سرگرم‌کننده اما کاملاً فرضی در مورد این مرد تلقی می‌کنم. تاریخ‌نگاران همیشه درباره آنچه واقعا اتفاق افتاده یا ممکن است اتفاق بیفتد بحث می‌کنند و من هیچ بینش واقعی‌ای برای افزودن ندارم. بر این اساس، این فیلم تصویری با سرعت بالا و ساختاری خلاقانه از نکات اصلی زندگی الویس است. آستین باتلر شباهت عجیبی دارد. همان‌طور که اغلب درباره داستین هافمن گفته می‌شد، بین تقلید و بازیگری خطی نازک وجود دارد، اما در اینجا من فکر می‌کنم باتلر بیشتر در سمت دوم قرار دارد. او تلاش زیادی برای این تصویرگری انجام می‌دهد. به‌صورت جسمی و احساسی به‌طور قانع‌کننده‌ای همه چیز را به نمایش می‌گذارد و ما را در مورد استعدادها و جذابیت خامی که الویس را به فروش بیشتر از هر کس دیگری رساند، متقاعد می‌کند. تاریخ به ما می‌گوید که او کشف شد و تا زمان مرگش رابطه‌ای نسبتاً پرتنش با مدیرش، سرهنگ تام پارکر (تام هنکس) داشت. هنکس خوب است، اما بهتر نیست. آرایش او من را حواس‌پرت کرده بود، به‌ویژه زمانی که پیرتر می‌شد و لهجه‌اش بهترین نبود؛ اما او به‌طور شگفت‌انگیزی کم‌حضور است، حتی اگر در واقع روایت را به ما منتقل می‌کند. تقریباً تمام این فیلم بر روی باتلر عالی متمرکز است، زیرا او بالا و پایین‌های این مرد را به تصویر می‌کشد که به اندازه هر کسی که می‌تواند به مواد مخدر یا مشروبات الکلی وابسته شود، craving محبت و ستایش داشت (هرچند او هم سهم خود را از آن‌ها استفاده کرد). من ای کاش اطلاعات بیشتری از رابطه‌اش با مادرش و همسرش می‌داشتم، اما تصویرسازی از افرادی که به‌طور پارازیتی او را به‌طور مداوم خالی می‌کنند، تصویری قوی از یک مردی که نه چندان احمق بود، به ما می‌دهد، مردی که با حرکاتش، آهنگ‌هایش و شخصیتش میلیون‌ها نفر را شاد کرد، اما شاید برای خودش زیاد نگه نداشت. اینجا سیاره باز است، بنابراین البته که زرق و برق‌دار و شلوغ است، شماره‌های موسیقی پرانرژی و پویا هستند. هنگامی که آرام می‌شود، تلاش زنده و پرجنب‌وجوشی است که واقعاً سریع پیش می‌رود و من واقعاً از آن لذت بردم.