فیلم هندی Thani Oruvan 2015

میترا (جایام راوی) شخصیت اصلی فیلم «ثانی اوروان» است که دوستی او شخصیتش را نشان می‌دهد و دشمنش ظرفیت او را. میترا یک افسر جوان IPS است که تنها هدفش در زندگی پیدا کردن یک رقیب شایسته — یک مافیا که ریشه تمامی جنایت‌هاست — و نابود کردن اوست. او در برابر سیدارت ابیمنیو (آرویندو سوامی، که بازگشتی درخشان دارد) قرار می‌گیرد، یک دانشمند-کارآفرین جاه‌طلب...

میترا (جایام راوی) شخصیت اصلی فیلم «ثانی اوروان» است که دوستی او شخصیتش را نشان می‌دهد و دشمنش ظرفیت او را. میترا یک افسر جوان IPS است که تنها هدفش در زندگی پیدا کردن یک رقیب شایسته — یک مافیا که ریشه تمامی جنایت‌هاست — و نابود کردن اوست. او در برابر سیدارت ابیمنیو (آرویندو سوامی، که بازگشتی درخشان دارد) قرار می‌گیرد، یک دانشمند-کارآفرین جاه‌طلب که برای او تنها پول اهمیت دارد. این‌گونه است که موهان راجا در «ثانی اوروان» تنش را شکل می‌دهد، یک تریلر مؤثر که قدرت زیادی دارد. فیلم‌های راجا تا به حال تلاش‌های قابل قبولی در زمینه بازسازی بوده‌اند، اما هیچ‌کدام ما را برای نوشتار هوشمندانه (کارگردان به‌همراه نویسندگان دو نفره سوبا، که تجربه‌اش در رمان‌های عامه‌پسند مفید بوده، این فیلم را نوشته است) و فیلم‌سازی زیبا که در اینجا مشاهده می‌کنیم، آماده نکرده‌اند. داستان زمانی آغاز می‌شود که میترا از نقشه سیدارت برای خرابکاری در توافقی که منجر به تهیه داروهای ارزان‌قیمت برای فقرا می‌شود، مطلع می‌شود و سعی می‌کند بدون اطلاع او آن را خنثی کند، اما سیدارت به‌طرز زیرکانه‌ای موفق می‌شود. با درک این‌که او با رقیبی مواجه است که تا شکست او دست برنمی‌دارد، سیدارت بازی موش و گربه‌ای را با پلیس آغاز می‌کند. لحظات فوق‌العاده‌ای وجود دارد — صحنه‌ای که نقشه ترور به‌طور دوجانبه پیچیده می‌شود، صحنه‌ای که میترا متوجه می‌شود سیدارت به محل او سر زده، صحنه‌ای که دو زندگی به پیدا کردن یک میکروفن توسط میترا بستگی دارد، و صحنه‌ای که سیدارت با وزیر ارشد مذاکره می‌کند. نکته جالب این است که راجا به‌خوبی از انحرافاتی مانند رومانس و کمدی پرهیز کرده است. هم‌دوره میترا، مَهیما (نایانثارا ایده‌آل) عاشق اوست، اما او تنها یک علاقه عاشقانه نیست. او هوشمند (یک کارشناس جنایی) و بی‌باک است و نقش اساسی در نبرد میترا با سیدارت دارد. در واقع، زمانی که میترا می‌گوید که آماده است جانش را فدای نابودی سیدارت کند، مَهیما به او می‌آموزد که روش نادرستی برای متوقف کردن جنایت در پیش دارد. بله، ما لحظات سرگرم‌کننده‌ای با تامبی رامایا، که نقش پدر سیدارت را بازی می‌کند، داریم، اما این هرگز به قیمت روایت داستان نیست. «ثانی اوروان» کمی طولانی است (سیدارت دیر وارد داستان می‌شود)، و در مواردی پرش‌های منطقی (مانند شواهد ویدئویی دوبله شده) وجود دارد که از ما خواسته می‌شود به آن‌ها بی‌توجهی کنیم، اما این نقاط ضعف بسیار جزئی هستند. حتی اگر این فیلم به‌طور عمده محور داستان باشد، شخصیت‌های کاملی را به ما ارائه می‌دهد که به داستان کمی غیرقابل باور، اعتبار می‌بخشند. فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که میترا کیست — یک جوان خشمگین که آرمان‌هایش او را به فردی تقریباً روانی تبدیل کرده است. جنایت برای او یک وسواس است. آنچه او را متعادل نگه می‌دارد دوستان همکارش و مَهیما هستند. زبان بدن جایام راوی — قدم‌های هدفمند، مشت‌های گره‌کرده، چهره‌ی جدی — اراده شخصیت را به تصویر می‌کشد اما واقعاً دیوانگی او را منتقل نمی‌کند. اما آرویندو سوامی در نقش سیدارت درخشان عمل می‌کند. او خود را با غرور بی‌خیالی به نمایش می‌گذارد که به ما می‌گوید نباید فریب سبک کلاسیک او را بخوریم که بر روی پوست سخت شخصیت پوشش داده شده است. و جالب است که ما حتی برای این شخصیت، یعنی شرور، وقتی که علیه قهرمان حرکت می‌کند، جان‌مان را می‌دهیم. «دشمن‌ات را به من نشان بده و به تو می‌گویم کی هستی»، فیلم در ابتدا به ما می‌گوید. با سیدارت، فیلم نشان می‌دهد که می‌توان این جمله را بازنویسی کرد و دستور تهیه یک تریلر را به‌دست آورد — «دشمنت را به من نشان بده و به تو می‌گویم چقدر فیلمت مؤثر است». این قطعاً یک فیلم به سبک هندی است، اما فیلمنامه‌اش بسیار عالی است و این تفاوت عمده‌ای است که در اینجا می‌بینید. این فیلم موضوعی مشابه با فیلم کره‌ای «وِتِرَن» دارد که در آن نبرد پلیس و دزد نشان داده می‌شود. در ابتدا فکر کردم ممکن است بازسازی یک فیلم کره‌ای باشد، زیرا به‌نظر می‌رسد تریلر کره‌ای است، اما پس از دانستن این‌که این فیلم اصلی است، شگفت‌زده شدم. زیرا کارگردان به‌عنوان «راجا بازسازی» شناخته می‌شود. او به‌خوبی فیلم‌های بلاک‌باستری تلوگویی را به کولیوود آورده است. این بد نیست و من مخالف بازسازی نیستم، او به‌خوبی از عهده این پروژه‌ها برآمده است. بازیگران درخشان بودند، به‌ویژه آرویندو سوامی در نقش منفی که تمام توجه‌ها را به خود جلب کرد. نکته مثبت این بود که موسیقی کمینه شده بود. یعنی روایت توسط موسیقی و رقص‌های غیرمنتظره و غیرضروری که در فیلم‌های هندی معمولی وجود دارد، قطع نشد، به جز در یک مورد. دو ساعت و نیم زمان فیلم کمی طولانی بود، اما این زمان استاندارد فیلم‌های هندی است و کاملاً ارزشش را دارد. پیش‌بینی‌پذیر نیست، اما در چند بخش شما ممکن است بدانید که چه چیزی در صحنه بعدی خواهد آمد. زیرا ممکن است این فیلم برای تماشاگران هندی که برای اولین بار آن را می‌بینند، فوق‌العاده باشد، اما در سطح جهانی، فقط یک فیلم متوسط با کلیشه‌های جزئی است. چند پیچش وجود داشت، پایان فیلم هم عالی بود و به‌نظر می‌رسد که دنباله‌ای نیز وجود خواهد داشت. تنها ناامیدی من این بود که فرصت فوق‌العاده‌ای را برای واقعی‌تر کردن این فیلم در خط «اوناپول اوروان» از دست دادند. در عوض، تصمیم گرفتند که آن را به شیوه‌ای تجاری جذاب روایت کنند. بنابراین اگر شما یک هندی هستید یا به‌طور منظم فیلم‌های هندی می‌بینید، این فیلم را عالی خواهید یافت. من از تبلیغات فیلم تحت تأثیر قرار گرفتم و در گیشه موفق بود. اکنون در حال بازسازی به چند زبان دیگر است و امیدوارم که آن‌ها نیز موفق شوند. برادران؛ بازیگر اصلی و کارگردان در پروژه‌های زیادی با هم کار کرده‌اند، اما این یکی بسیار خاص بود و تغییر دهنده بازی برای هر یک از آن‌ها خواهد بود. پس اگر هنوز آن را ندیده‌اید، باید آن را تماشا کنید. من نمی‌گویم این یک اثر هنری است، اما اگر سینماهای هندی را بشناسید، متوجه خواهید شد که چقدر غیرمعمول است. امتیاز: ۷ از ۱۰ خبر خوب و بد وجود دارد. خبر خوب این است که این یک فیلم اکشن فوق‌العاده و برنده جوایز درباره یک پلیس خوب در برابر یک شرور بد است. سرعت فیلم سریع است، فیلمنامه عالی است، صحنه‌های مبارزه هیجان‌انگیز هستند و زیرمجموعه داستان عاشقانه بالغ و واقع‌گرایانه است. با وجود این‌که به‌طور عمده درام است، موهان راجا موزیک‌های لازم به سبک بالیوود را برای عاشقان گنجانده است، با هفت تغییر لباس در یک آهنگ. (LOL- ما همیشه تغییر لباس‌ها را می‌شماریم!) مکان داستان البته، دولت فاسد هندی است. سه شخصیت اصلی فیلم عملکرد فوق‌العاده‌ای در شخصیت‌پردازی دارند. خبر بد این است که سرعت فیلم آنقدر تند است که زیرنویس‌ها به‌سختی روی صفحه نمایش می‌مانند تا بتوان آن‌ها را سریع خواند. ۲۰–۳۰ دقیقه اول فیلم همه به گذشته داستان مربوط می‌شود و تا حدی گیج‌کننده است. این یک فیلم تامیلی است و ما نسخه دوبله شده به هندی را دیدیم که کمی آزاردهنده بود. حتی اگر ما هیچ‌کدام از زبان‌ها را درک نکنیم، می‌دانیم که لب‌ها با صدا مطابقت ندارند. ما تقریباً فیلم را خاموش کردیم و از این‌که نکردیم بسیار خوشحالیم. پس از مقدمه، شروع به معنا پیدا کردن کرد و این فیلم به یکی از بهترین فیلم‌های اکشن تبدیل شد. این یکی از آن نوع نبردهای شطرنجی و هوشمندانه‌ای است که همیشه تماشای آن بسیار لذت‌بخش است.