فیلم Three Thousand Years of Longing 2022

«علیثیا» (تیلدا سوینتون) یک محقق تنهاست که برای شرکت در کنفرانسی درباره مزایای نسبی اسطوره و علم به استانبول سفر می‌کند. در این سمینار، او شروع به توهم زدن می‌کند و بذر این فکر در ذهنش کاشته می‌شود که شاید دنیای ماورایی به آن اندازه که فکر می‌کنیم دور از واقعیت نباشد! او در بازدید از بازار بزرگ، یک بطری آبی کوچک می‌خرد که وقتی...

«علیثیا» (تیلدا سوینتون) یک محقق تنهاست که برای شرکت در کنفرانسی درباره مزایای نسبی اسطوره و علم به استانبول سفر می‌کند. در این سمینار، او شروع به توهم زدن می‌کند و بذر این فکر در ذهنش کاشته می‌شود که شاید دنیای ماورایی به آن اندازه که فکر می‌کنیم دور از واقعیت نباشد! او در بازدید از بازار بزرگ، یک بطری آبی کوچک می‌خرد که وقتی به طرز نسبتاً بی‌احتیاطی با یک مسواک برقی مورد حمله قرار می‌گیرد، محتویاتش به داخل اتاق هتلش می‌ریزد. یک جن با پاهای بزرگ و پشمالو (ادریس البا) ظاهر می‌شود. طبق سنت، او سه آرزو به علیثیا پیشنهاد می‌کند، اما او تردید دارد. او فکر می‌کند که هر چیزی به آسانی به دست می‌آید، به همین دلیل در حین گفتگو با جن، متوجه می‌شود که او چگونه در این، سومین بطری، زندانی شده است. داستان‌های او درباره عشق، شهوت، طمع، قدرت و اندوه است و او زندگی‌اش را در طول چند هزار سال به علیثیا روایت می‌کند. او همچنین توضیح می‌دهد که چرا ضروری است که او واقعاً آرزوهایش را بیان کند؛ زیرا بدون این آرزوها، او هرگز نمی‌تواند به آزادی برسد. این فیلم سرگرم‌کننده است و مجموعه‌ای از سناریوها را ارائه می‌دهد که با تلاش جهانی و فراخ‌دلی از سوی سوینتون، که به تدریج به همدم حالا نرمالش عاشق می‌شود، مخاطب را سرگرم می‌کند. رابطه پویای بین این دو ستاره جذاب و مؤثر است و ادریس البا سهمی دلنشین در داستان ساده‌ای از مشکلات عشق‌های یک طرفه در طول قرن‌ها دارد که احتمالاً هرگز راه‌حل ساده‌ای نخواهد داشت! این فیلم به طرز خاصی جذاب است، با گام‌های سریع پیش می‌رود و من واقعاً از آن لذت بردم. «سه هزار سال حسرت» یکی از جاه‌طلبانه‌ترین فیلم‌های سال است. با تکیه بر بازی‌های واقعاً جذاب و مسحورکننده ادریس البا و تیلدا سوینتون، جورج میلر یک داستان احتیاط‌آمیز مشهور را با روایتی منحصر به فرد بررسی می‌کند که بر فلاش‌بک‌هایی که توسط شخصیت مرد روایت می‌شود متمرکز است. داستان‌های متعدد گذشته همیشه جذاب نیستند، بخشی به دلیل شیوه روایتی انتخاب شده، که با وجود غنی‌سازی برخی از مضامین اصلی، تکراری می‌شود. تصاویر جوی و غوطه‌ورکننده تأثیر بسزایی بر کل اثر دارند و این فیلم را به تجربه‌ای سینمایی تبدیل می‌کند که هر بیننده‌ای را به تفکر درباره زندگی، خواسته‌ها، تنهایی و خوشبختی وادار می‌سازد. امتیاز: B+ من انتظارات زیادی از «سه هزار سال حسرت» نداشتم، اما بعد از خروج از سینما، احساس کردم که به دنبال بیشتر هستم. فکر نمی‌کنم هیچ یک از قسمت‌های این فیلم به‌طور ذاتی بد باشد. بازی‌های ادریس البا و تیلدا سوینتون جذاب بودند و شیمی آن‌ها در صحنه بسیار شگفت‌انگیز بود. فلاش‌بک‌ها به زندگی شخصیت‌ها واقعاً جذاب بودند. من واقعاً از کاوش در زندگی تمدن‌های باستانی از دیدگاه جورج میلر لذت بردم. خط داستانی کلی خوب بود، اما چیز خاصی نداشت. اما ترکیب این عناصر مختلف به یکدیگر حس هرج و مرج را به من داد. فیلم هرگز به یک ریتم نرسید و همیشه احساس می‌شد که به سمت خط پایان می‌لنگد. احساس می‌کردم که توالی ابتدایی بسیار شتابزده بود و مخاطب واقعاً فرصتی برای برقراری ارتباط با علیثیا قبل از اینکه جن را آزاد کند، ندارد و از آنجا به بعد، مخاطب مدام بین فلاش‌بک و زمان حال جابجا می‌شود که بسیار ناهمگون به نظر می‌رسد. بخش دوم که به هم ریخته است، هر نوع نیرویی را که به سمت سومین بخش می‌رفت، کاهش می‌دهد و باعث می‌شود که به شدت ناامیدکننده باشد. تمام این‌ها در کنار هم باعث شد که یک پایان نسبتاً احساسی و تأثیرگذار، توخالی و بی‌خاصیت به نظر برسد. به‌طور کلی، به عنوان مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه، این فیلم زمان خوبی را فراهم کرد، اما واقعاً در کنار هم به‌عنوان یک خط داستانی درهم‌برهم قرار نمی‌گیرد. امتیاز: ۵۳٪ | نظر نهایی: متوسط