فیلم The Machine 2023

این فیلم برای من مناسب نبود. ما با یک روال کمدی استندآپ از "برت" (برت کریشر) شروع می‌کنیم که به سرعت تبدیل به صحنه‌ای می‌شود که یک مرد روسی مسن به تلویزیونش شلیک می‌کند! تا اینجا من هم با او هم‌نظر هستم. اما مشخص می‌شود که او فقط از این عمل ناراحت نیست، بلکه ۲۰ سال پیش این کمدین در قطار از او یک شیء...

این فیلم برای من مناسب نبود. ما با یک روال کمدی استندآپ از "برت" (برت کریشر) شروع می‌کنیم که به سرعت تبدیل به صحنه‌ای می‌شود که یک مرد روسی مسن به تلویزیونش شلیک می‌کند! تا اینجا من هم با او هم‌نظر هستم. اما مشخص می‌شود که او فقط از این عمل ناراحت نیست، بلکه ۲۰ سال پیش این کمدین در قطار از او یک شیء خانوادگی را دزدیده است. او به دنبال بازپس‌گیری این شیء، دخترش "ایrina" (ایوا بابیچ) را مأمور می‌کند تا او را پیدا کند و یا اموالش را پس بگیرد یا او را به روسیه ببرد تا انتقام خاصی بگیرد. در همین حین، "برت" با بحران‌های خانوادگی معمولی دست و پنجه نرم می‌کند، که روان‌پزشکش در حال آماده‌باش برای استفاده از سلاح گرم است، وقتی پدر جدا شده‌اش "آلبرت" (مارک همیل) برای جشن تولد شانزده سالگی ن granddaughter اش ظاهر می‌شود. در این میان، ما شاهد حرکات نوجوانانه‌ای هستیم که او را واقعاً نجات می‌دهند و او و مهمانان اروپایی‌اش را به ماجراجویی‌هایی می‌برند تا تجربیات قبلی‌اش را زنده کنند (همانطور که اکنون جیمی تاترو است) و در مسکو مشغول نوشیدن و مصرف مواد شوند، و تبدیل به افسانه‌ای به نام "ماشین" شوند. (به نظر می‌رسد او به دنبال چیزی مردانه‌تر بوده، اما کلمات را غلط گفته است). با دنبال کردن مسیرهای قبلی‌اش، سفر قطاری و غیره، به سرعت متوجه می‌شویم که او جوانی بی‌فکر بوده و... در این مرحله واقعاً برایم مهم نبود. فیلم پر از بازی‌های ضعیف و کلیشه‌های قدیمی است که اصلاً خنده‌دار نیستند. مارک همیل چه فکری کرده بود؟ نوشیدن ودکا در حال مصرف کوکائین از روی کمر یک فاحشه عرق کرده ممکن است در دهه ۱۹۸۰ سرگرم‌کننده بوده باشد، اما کریشر به اندازه کافی مهارت ندارد که این را حفظ کند در حالی که بابیچ تمام تلاشش را می‌کند تا تهدیدآمیز بودن کیت بلانشت (ایندیانا جونز در سال ۲۰۰۸) را به نمایش بگذارد و تاترو فقط شبیه برادر گمشده جاناس است که کمی بیش از حد "بیل و تد" تماشا کرده است. مردم در سینما خندیدند، بنابراین نمی‌تواند همه چیز بد باشد - اما برای من این فیلم فقط خاله‌زنکی بود و در بعضی مواقع تقریباً دردناک بود که برای تقریباً دو ساعت از زندگی‌ام که هرگز برنمی‌گردد، تماشا کنم. شگفتی‌های خوشحال‌کننده‌ای که به طور ناگهانی پیش می‌آیند گاهی بهترین هستند، به ویژه وقتی که به کمدی‌های با مفهوم پایین مربوط می‌شود. من با انتظارات زیر صفر به "ماشین" که ظاهری وحشتناک داشت رفتم، اما در نهایت از تقریباً همه چیز در این فیلم به شدت خوشم آمد. هیچ چیز در مورد این فیلم نباید کار می‌کرد و قطعاً نباید به این اندازه سرگرم‌کننده می‌شد، اما این یکی از آن داستان‌های موفقیت نادر است که یک فیلم کوچک به نقاط قوتش می‌پردازد و در نهایت موفق می‌شود. کمدین استندآپ برت کریشر با روایت ماجراجویی‌های مستی‌اش در دانشگاه به عنوان "ماشین" به شهرت رسید، لقبی که به دلیل تجربیاتش با مافیاهای روسی در اوایل دهه 1990 به او داده شده بود. کارگردان پیتر آتنسیو تصمیم به ساخت فیلمی بر اساس نمایش کمدی کریشر گرفت و کمی داستان و اکشن به آن اضافه کرد. این فیلم ۲۰ سال بعد از سفر اصلی‌اش به روسیه اتفاق می‌افتد و برت (کریشر) اکنون ازدواج کرده و خانواده‌ای دارد. جشن تولد شانزده سالگی بزرگ‌ترین دخترش است و دو مهمان ناخوانده مهمانی را خراب می‌کنند: پدر جدا شده‌اش آلبرت (مارک همیل) و مافیا روسی سختگیر ای‌ریا (ایوا بابیچ). ای‌ریا این دو مرد را ربوده و به کشورش می‌برد تا برت بتواند بابت اعمالش برعلیه خانواده جنایتکار قدرتمندش، که شامل دزدی از یک قطار و سرقت یک ارثیه خانوادگی بود، تنبیه شود. این سه نفر با هم مسیرهایی را که برت جوان (جیمی تاترو) سال‌ها پیش پیموده بود، دوباره دنبال می‌کنند. در واقع، این یک پایه داستانی خوب برای ساخت یک کمدی قوی است و جوک‌های زبانی تند و شوخی‌های فیزیکی به یک اندازه خنده‌دار هستند. من در طول این فیلم خندیدم و نمی‌توانم به یک خط جوک اشاره کنم که کار نکرده باشد. کریشر ممکن است بهترین بازیگر نباشد، اما سال‌ها کار به عنوان کمدین استندآپ به او حضور غیررسمی و خوبی در صحنه داده که به خوبی به پرده سینما منتقل می‌شود. او یک شخصیت دوست‌داشتنی است و او، همیل و بابیچ شیمی خوبی دارند. تاترو نیز به عنوان نسخه جوان‌تر برت، یک دانشجوی باحال و مست که کارهای احمقانه زیادی انجام می‌دهد، به همان اندازه دلپذیر است. برخی از صحنه‌های اکشن خیلی کلیشه‌ای هستند، اما این یکی از معدود مواردی است که می‌توانم انتقاد کنم. مدت زیادی است که کمدی‌ای ندیده‌ام که بتوانم هفته‌ها بعد خطوط آن را نقل قول کنم، اما "ماشین" آنقدر خنده‌دار است که می‌توانم ببینم بسیاری از این دیالوگ‌ها به طور دائمی در آرشیو واژگان سینمایی‌ام باقی بمانند. این فیلم پرجنب‌وجوش برای همه مناسب نیست، اما کسانی که می‌خواهند بخندند و در سینما لحظات خوبی را سپری کنند، باید حتماً نگاهی به این فیلم بیندازند.