فیلم Carol 2015

فقط زمانی که به نظر می‌رسد اوضاع نمی‌تواند بهتر شود... اولین چیزی که بعد از دیدن فیلم متوجه شدم این بود که در نامزدهای اسکار یک اشتباه وجود دارد. روونی مارا باید در لیست بازیگران اصلی قرار می‌گرفت، در حالی که کیت بلانشت باید در نقش پشتیبان می‌بود. ممکن است افراد آکادمی سوءتفاهم کرده باشند که نقش عنوانی باید شخصیت اصلی باشد. جابه‌جایی آن‌ها واقعاً منطقی...

فقط زمانی که به نظر می‌رسد اوضاع نمی‌تواند بهتر شود... اولین چیزی که بعد از دیدن فیلم متوجه شدم این بود که در نامزدهای اسکار یک اشتباه وجود دارد. روونی مارا باید در لیست بازیگران اصلی قرار می‌گرفت، در حالی که کیت بلانشت باید در نقش پشتیبان می‌بود. ممکن است افراد آکادمی سوءتفاهم کرده باشند که نقش عنوانی باید شخصیت اصلی باشد. جابه‌جایی آن‌ها واقعاً منطقی نیست. به هر حال، اسکار هرگز منطقی نبوده است. این داستان به طور کلی خوب بود، اما فیلمنامه اقتباسی و کارگردانی، به‌ویژه موسیقی، عالی بودند. فقط برای صحنه پایانی، شما وسوسه می‌شوید که امتیاز خود را بالاتر از آنچه که در ابتدا فکر می‌کردید، افزایش دهید. من انتظار نداشتم که فیلم فوق‌العاده باشد، بنابراین از کلیت فیلم ناراحت نیستم. باور کنید، آخرین چیزی که در این فیلم می‌خواهم دیدن کیت بلانشت در حالت برهنه است. شاید به خاطر احترام، سن او یا این که او به من جذاب نیست، دلایل زیادی وجود دارد که نمی‌توانم بفهمم کدام یک است، اما بعد از دانستن موضوع این فیلم، فقط دعا می‌کردم که این اتفاق نیفتد. و واضح است که این اجتناب‌ناپذیر است، در غیر این صورت فیلم روح و قدرت خود را از دست می‌دهد. خوب، بهتر از آنچه فکر می‌کردم بود، هر دو بازیگر خوب بودند، اما روونی مارا برتری داشت. هر دسته‌ای که او برای اسکار باشد، خوشحال می‌شوم اگر برنده شود. این فیلم ضروری نیست، اما یک فیلم مناسب و در برخی قسمت‌ها بهتر است. 7/10 "کارول" به زیبایی فیلمبرداری شده و به شکل بسیار بالغی ساخته شده است. بازیگری در سراسر فیلم بسیار باکلاس بود. همه چیز به نظر می‌رسید که از دهه ۴۰ گرفته شده است. من عاشق این شدم که همه چیز چقدر خوب به نظر می‌رسید و احساس می‌شد و شایسته جوایز بیشتری از آنچه که دریافت کرد، بود. ★★★★ "ترز" (روونی مارا) به شدت نارضایتی دارد و در یک فروشگاه بزرگ کار می‌کند که "کارول" (کیت بلانشت) که بسیار جالب‌تر است، به آنجا می‌آید. اولین ملاقات آن‌ها جرقه‌ای را روشن می‌کند و آن جرقه به سرعت بر زندگی هر دو تأثیر می‌گذارد و وابستگی متقابلی بین آن‌ها شکل می‌گیرد. "کارول" با "هارج" (کایل چاندلر) که ثروتمند است، ازدواج کرده، اما این یک توافق توخالی است که به زودی به دادگاه طلاق می‌رسد - دخترشان نیز مهره‌ای مهم در این پرونده‌هاست. "ترز" یک دوست‌پسر بلندمدت به نام "ریچارد" (جیک لاسی) دارد که می‌خواهد زندگی مشترک داشته باشد - بنابراین هر دو چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند چون رابطه‌شان مهم‌تر و صمیمی‌تر می‌شود. "هارج" به طرز زیرکانه‌ای یک بند اخلاقی به توافق حضانت مشترکشان اضافه کرده و به هیچ وجه از روش‌های نسبتاً غیرقانونی برای تعقیب فعالیت‌های همسرش ابا ندارد تا ثابت کند که او شایسته دسترسی به فرزندشان نیست. ما همچنین باید نزدیکی دوستی "کارول" و بهترین دوستش "ابی" (سارا پائولسون) را مدنظر قرار دهیم و در میانه داستان، پیچیدگی‌های زندگی آن‌ها باعث می‌شود که همه چیز را از دست بدهند. این یک داستان عاشقانه است، اما عمدتاً عاری از احساسات است. یک داستان عاشقانه که بیشتر جنبه‌های جسمی دارد، جایی که یک عشق اساساً بر روی دیگری برای برتری بر دل و عقل چنگ می‌زند! این روونی مارا است که بیشتر بار سنگین را به دوش می‌کشد، شخصیت او به طور منطقی دچار تضاد است؛ اما بلانشت به خوبی به عنوان مادر ناامید که به طور فزاینده‌ای تحت فشار شرایط قرار دارد، عمل می‌کند. فیلم به خوبی به نظر می‌رسد، طراحی تولید و موسیقی دوره‌ای کارتر برول، غنای بیشتری به موضوعی می‌افزاید که کاراکترها و سناریوهای پیچیده‌ای را ارائه می‌دهد که به هیچ وجه ساده نیستند. شاید کمی بیش از حد به دیالوگ‌ها وابسته باشد - حجم زیادی از گفت‌وگو وجود دارد - اما این جزئی است. این هنوز یک اثر باکلاس سینمایی است.