فیلم Cube 1997

هشدار اسپویل در حالی که «کیوب» یک ایده جالب از افراد گرفتار در یک هزارتوی مرگبار را ارائه می‌دهد، اما اجرای آن انتظارات را برآورده نمی‌کند. فیلم سعی دارد ترس را با مضامین وجودی ترکیب کند، اما نتیجه کار بیشتر گیج‌کننده است تا تفکر برانگیز. نبود وضوح در مورد هدف کیوب و انگیزه‌های شخصیت‌ها، خلأ روایی ایجاد می‌کند که نمی‌تواند به طور معنی‌داری تماشاگران را درگیر...

هشدار اسپویل در حالی که «کیوب» یک ایده جالب از افراد گرفتار در یک هزارتوی مرگبار را ارائه می‌دهد، اما اجرای آن انتظارات را برآورده نمی‌کند. فیلم سعی دارد ترس را با مضامین وجودی ترکیب کند، اما نتیجه کار بیشتر گیج‌کننده است تا تفکر برانگیز. نبود وضوح در مورد هدف کیوب و انگیزه‌های شخصیت‌ها، خلأ روایی ایجاد می‌کند که نمی‌تواند به طور معنی‌داری تماشاگران را درگیر کند. به جای ارائه‌ی دیدگاه‌های عمیق، غالباً احساس می‌شود که مجموعه‌ای از سناریوهای ساختگی طراحی شده صرفاً برای ایجاد شوک و صحنه‌های خشن است. عملکرد بازیگران به طور کلی ضعیف است و شخصیت‌ها به شیوه‌ای اغراق‌آمیز به تصویر کشیده شده‌اند که باعث کاهش باورپذیری آن‌ها می‌شود. به عنوان مثال، سقوط کوئنتین به جنون از طریق بازیگری به شدت اغراق‌آمیز نمایش داده شده است و نه از طریق توسعه شخصیت دقیق. این موضوع باعث می‌شود تماشاگران نتوانند با هیچ یک از شخصیت‌ها هم‌دلی کنند، زیرا آن‌ها به عنوان کلیشه‌های ضعیف توسعه‌یافته و نه به عنوان افراد کاملاً شکل‌گرفته به نظر می‌رسند، که منجر به عملکردی متوسط و غیرقابل قبول می‌شود. اتکا فیلم به مفاهیم ریاضی به عنوان راهی برای فرار، هم نقطه قوت و هم نقطه ضعف آن است. در حالی که ایده استفاده از ریاضیات پیشرفته برای پیمایش کیوب جالب است، اما در نهایت به نظر می‌رسد که تحمیل شده و غیرواقعی است. داستان بر اساس این فرض بنا شده است که یک شخصیت خاص مهارت‌های منحصر به فردی برای بقا دارد که سوالاتی در مورد انصاف و منطق در درون روایت ایجاد می‌کند. این وابستگی به سناریوهای غیرمحتمل منجر به حفره‌های داستانی قابل توجهی می‌شود که تنش و انسجام کلی داستان را تضعیف می‌کند و سوالات بیشتری را مطرح می‌کند تا اینکه به سوالات موجود پاسخ دهد. شاید ناامیدکننده‌ترین بخش، پایان فیلم باشد که پیچیدگی‌های ایجاد شده را با یک نتیجه بی‌رمق حل می‌کند که احساس خیانت به وعده‌های قبلی آن را به همراه دارد. پس از ایجاد تنش از طریق دینامیک‌های پیچیده شخصیت‌ها و تله‌های مرگبار، نتیجه‌گیری به سرعت و به‌صورت نامطلوب پیش می‌رود. فیلم بدون ارائه پاسخ‌های واقعی یا جمع‌بندی به پایان می‌رسد و تماشاگران را پس از صرف زمان خود در یک سفر پیچیده از پوچی احساس فریب‌خوردگی می‌کند. به طور خلاصه، «کیوب» یک مفهوم جذاب ارائه می‌دهد اما در اجرا، توسعه شخصیت و انسجام روایت ضعیف عمل می‌کند. پتانسیل آن به عنوان یک فیلم ترسناک تفکر برانگیز به خاطر بازیگری ضعیف و پایان ناپسند هدر می‌رود، و توصیه‌کردن آن را با وجود وضعیت فرقه‌ای‌اش دشوار می‌سازد.