فیلم Venom: Let There Be Carnage 2021

در آخرین باری که مخاطبان ایدی براک (با بازی تام هاردی) را دیدند، او و همزیست پارازیتش، ونوم، روز را نجات دادند و پیوند غیرمعمولی خود را با یکدیگر تحکیم کردند. در فیلم جدید «ونوم: بگذارید قتل عام شود»، ایدی و ونوم در حال خروج از مرحله عروسی خود هستند، زیرا ونوم می‌خواهد آزاد باشد تا افراد بد را بخورد و کارهای طبیعی خودش را انجام...

در آخرین باری که مخاطبان ایدی براک (با بازی تام هاردی) را دیدند، او و همزیست پارازیتش، ونوم، روز را نجات دادند و پیوند غیرمعمولی خود را با یکدیگر تحکیم کردند. در فیلم جدید «ونوم: بگذارید قتل عام شود»، ایدی و ونوم در حال خروج از مرحله عروسی خود هستند، زیرا ونوم می‌خواهد آزاد باشد تا افراد بد را بخورد و کارهای طبیعی خودش را انجام دهد. در همین حال، ایدی رویکردی محافظه‌کارانه‌تر را در پیش گرفته و به ونوم مرغ و شکلات می‌دهد، چرا که می‌داند مقامات هنوز به او توجه دارند و باید به جهان نشان دهد که ونوم مرده و دیگر تهدیدی نیست. در همین حال، قاتل زنجیره‌ای کلتوس کاسادی (با بازی وودی هارلسون) ایدی را برای مصاحبه در زندان سن کوئنتین انتخاب کرده و این دو ارتباط غیرمعمولی شکل می‌دهند، زیرا کلتوس به‌طور رمزآلودی به ایدی صحبت می‌کند که انگیزه‌ای عمیق‌تر را زیر سوال می‌برد. با کمک ونوم، ایدی می‌تواند سرنخ‌هایی را که در دیوارهای سلول کلتوس پیدا کرده است، رمزگشایی کند که مقامات را به چندین قربانی او می‌رساند. این موضوع منجر به افزایش سریع جایگاه ایدی می‌شود و کلتوس را به سمت اعدام می‌برد، چرا که اکنون ابزار اصلی فشار او از بین رفته است. این منجر به جدایی ایدی و ونوم می‌شود و هر یک باید برای سازگاری با زندگی بدون دیگری تلاش کنند. در این مرحله، فیلم عمدتاً شامل لحظات عجیب و غریب بین ونوم و ایدی در زمینه داستان و تهدید است. اما وقتی کلتوس به یک همزیست مبتلا می‌شود و به ماشین مرگ و تخریب معروف به «قتل عام» تبدیل می‌شود، اوضاع به هم می‌ریزد. کلتوس و قتل عام هر کدام برنامه‌های خود را دارند و کلتوس از قتل عام برای انتقام‌گیری و پیدا کردن شخصی از گذشته‌اش که به اندازه خودش خطرناک است، استفاده می‌کند. هر طرفدار فیلم‌های این ژانر می‌داند که این سناریو منجر به رویارویی بین شخصیت‌های مرکزی می‌شود که با CGI فراوان، صداهای بلند و تخریب پر شده است. اگرچه این موضوع بد نیست و قطعاً یکی از دلایل اصلی لذت من از فیلم‌های این نوع است، اما فیلم هرگز به طور کامل برای من جذاب نبود و به همین دلیل، به خوبی که انتظار داشتم، نبود. به نوعی، فیلم مرا به یاد نحوه ساخت فیلم‌های مبتنی بر کمیک قبل از تأسیس استودیوهای مارول و موفقیت‌های فوق‌العاده آن‌ها می‌اندازد. در چند دهه گذشته، تلاش‌های متعددی برای تبدیل کمیک‌ها به فیلم‌ها انجام شده است و بسیاری از آن‌ها نتوانسته‌اند به انتظارات برسند یا به طور کامل شکست خورده‌اند. یکی از بزرگترین دلایل این موضوع به نظر من این است که کسانی که پشت این پروژه‌ها بودند، به دلیل محدودیت‌های استودیو یا خواسته‌های خودشان از منبع دور شدند و نتوانستند ویژگی‌هایی را که شخصیت‌ها را برای طرفداران جذاب می‌کرد، به نمایش بگذارند. آنچه که معمولاً دریافت می‌کنیم، صحنه‌های اکشن و CGI فراوان است، اما بدون داستان یا شخصیت‌هایی که به طور کامل مخاطب را جذب کنند و نتوانند جوهره کمیک‌ها را به تصویر بکشند. کارگردان اندی سریکس در ایجاد جلوه‌های بصری فیلم کار فوق‌العاده‌ای انجام داده است، اما لحن فیلم به نظر می‌رسد که ناهماهنگ است. بخش ابتدایی فیلم پر از لحظات کمدی است که یا موفق‌اند یا ناموفق. برخی از آن‌ها به حدی بودند که من به این فکر کردم که آیا قرار است پارودی باشند یا خیر. داستان نسبتاً خطی است و هیچ چیز غیرمنتظره‌ای ندارد، فقط بدها آزاد می‌شوند؛ بدها مرگ و تخریب به بار می‌آورند، آیا قهرمانان می‌توانند آن‌ها را متوقف کنند؟ صحنه اوج داستان برای من هیچ لحظه «وای» خاصی نداشت، زیرا عمدتاً شخصیت‌های CGI به سرعت در حال حرکت بودند و به یکدیگر و محیط اطراف آسیب می‌رساندند. برای من هیچ تنش واقعی وجود نداشت و نتیجه نهایی کمی ضد اوج به نظر می‌رسید. بهترین لحظه فیلم برای من یک صحنه بعد از تیتراژ بود که واقعاً جذاب بود، زیرا گزینه‌های جالبی را نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که ونوم ممکن است به چیزهای بزرگ‌تر و بهتر منتقل شود. در حال حاضر، بازیگران و CGI خوب هستند؛ فقط ای کاش داستان جالب‌تر بود، زیرا قابلیت‌های بیشتری داشت. 3 ستاره از 5 بگذارید قتل عام شود! این فیلم تماشای بدی نیست. داستان مربوط به تولد قتل عام با کمیک متفاوت است، اما در زمان محدودی که برای نشان دادن این داستان استفاده کردند، خوب عمل می‌کند. فیلم توضیحات زیادی در مورد دو شخصیت شرور داستان نمی‌دهد، اما عشق آن‌ها به یکدیگر را نشان می‌دهد. این فیلم کوتاه و بسیار سریع است. همچنین بین میزبان‌ها و همزیست‌ها کمدی زیادی دارد. در کل، این فیلم زمینه‌سازی برای ونوم 3 و گنجاندن ونوم در دنیای سینمایی مارول را فراهم می‌کند. اگر رابطه بین سونی و مارول همچنان خوب باشد، طرفداران این فرانچایز آینده روشنی پیش رو خواهند داشت. **بله... این یک فیلم بزرگ و سرگرم‌کننده است، تماماً. اما با توجه به قتل وحشیانه کلتوس در فروشگاه، چگونه در این همه کشور "PG-13" یا پایین‌تر ارزیابی شده است؟** یک **بررسی مختصر بزرگ**؛ فیلم را دو بار دیدم؛ بار اول در 20 اکتبر و سپس در 4 نوامبر 2021. ______________________________________________________ ونوم: "زمان مرگ است!!!" (او این را می‌گوید در حالی که او و ایدی به سمت "حمله جنگی" واقعی به سمت قتل عام "ترسناک" نزدیک می‌شوند). ادی: "این روحیه است!!!" ونوم: "منظورم ماست. **ما** قرار است بمیریم!!!". ______________________________________________________ **نکات مثبت اول، لطفاً {من فقط بررسی‌های سازنده می‌نویسم؛ در اینجا برخی از نکات مثبت فیلم را به طور واضح بیان می‌کنم}**: 1: در طول «ونوم: بگذارید قتل عام شود» (که از این پس به عنوان 'V2' اشاره خواهد شد)، طنز بسیار سرگرم‌کننده‌ای وجود دارد... از تعاملات 'ادی براک' (تام هاردی) به سبک "زوج عجیب" با 'ونوم' (که البته خودش بازی کرده است)... تا برخی از گفتگوهای گاهی لطیف و حتی واقعاً تاثیرگذار در "چهارگوشه عشق" ادی و ونوم، همراه با 'آن ویینگ' و 'دکتر دن لوئیس' (میشل ویلیامز و رید اسکات به ترتیب). 2: تام هاردی در ارائه عملکرد "سوپر-همزیستی" خود به طرز فوق‌العاده‌ای موفق بوده است؛ با درجه‌ای از اعتبار مطلق. چقدر دوست دارم که مردم بیشتر قدردانی کنند که چقدر دشوار است برای دو موجود کاملاً متفاوت تقریباً به طور همزمان احساسات را منتقل کنند که در یک بدن وجود دارند. 3: صحنه "باشگاه شبانه با تم ماردی گرا" ونوم. به سادگی بیان می‌شود، این صحنه به طرز فراوانی خنده‌دار است. بیشتر از این، اگر شما مانند من یک پیشرفت‌طلب پرشور (در دنیای واقعی) باشید، تقریباً مطمئناً کاملاً از جذابیت ضد قهرمان "زشت اما دوست‌داشتنی" در توقف "قساوت علیه **بیگانگان**" لذت خواهید برد... فقط یک پیام "شکوه‌آمیز" (هرچند کمی ضمنی) درباره ضرورت "مهربانی" با مهاجران، چه ثبت‌شده و چه غیره، به طرز "شکوه‌آمیز" ارائه شده... (آیا واقعاً باید بیشتر بگویم؟). **ب "لطفاً بگذارید عقل سلیم باشد!"**: 1: در یک فیلم که در حد 'PG-13' (یا پایین‌تر!) در حداقل پانزده کشور ارزیابی شده است، برخی مضامین مربوط به سوء‌استفاده و خشونت وجود دارد. 2: به طور خلاصه: کل داستان به نظر کمی **"ساده"** می‌رسد؛ و زمان کوتاه و کمی "ناامیدکننده" فیلم به طول 97 دقیقه که به عنوان یک پیشنهاد سینمایی مارول در نظر گرفته می‌شود. بنابراین شاید این بزرگترین دلیل باشد که چرا این چنین است، به بهترین تخمین من. تام هاردی و کلی مارسل، نویسندگان داستان V2... به طور جمعی تجربه لازم را برای سرگرم کردن یک سیاره کامل نداشتند؛ سیاره‌ای که اکنون به تماشای فیلم‌های فوق‌العاده سرگرم‌کننده مارول عادت کرده است و واقعاً هیچ راهی برای بیان آن وجود ندارد. تام (که دوستش دارم و باید اینجا اشاره کنم) فقط دو اعتبار نویسندگی داستان پیش از V2 داشت، در حالی که کلی فقط سه اعتبار دارد... {شامل سریال‌های تلویزیونی فردی، اما نه شامل فیلم‌های کوتاه، البته}. 3: یک فرصت بزرگ از دست رفته: در واقع، خیلی نادر است که ما یک فیلم "پاپ‌کورن-بلاک‌باستری" را ببینیم که تلاشی قابل توجه برای انسانی کردن شرور با استفاده از "تجربیات دوران کودکی زودهنگام" انجام دهد، هرچند که نشان داده شود چقدر شرور هستند. برای V2 که این کار را با "کشتار" بازیگر بسیار پروفیل دار وودی هارلسون به طور بسیار موفقیت‌آمیزی انجام دهد... (پایان)... تنها برای آن لحظه به طور کامل در چند صحنه سینمایی بعدی بی‌اعتبار شود (شما خواهید دانست که وقتی آن را ببینید) واقعاً ناامیدکننده بود، افسوس. **ج "خلاصه نهایی":** من هیچ شکی در این ندارم که اگر V2 حدود 23 دقیقه بیشتر طول می‌کشید (حداقل، برای ایجاد زمان طولانی‌تری به مدت دو ساعت)، بدون شک نمره حداقلی '8 از 10' به آن می‌دادم. -این-، به علاوه البته، به "شکایت عنوانی" من... (من به عنوان والد دلسوزی که فکر می‌کنم هستم)، مرا به این نتیجه می‌رساند که این -با این حال- **به وضوح** سرگرم‌کننده، هیجان‌انگیز و "لذت بخش عجیب و غریب" یک فیلم هنوز قطعاً شایسته نمره -{ 7.50 'نمرات محکم' از 10 }- است... **به جز 🔥** من آن را خیلی دوست داشتم و به همین خاطر نقدهای مثبت موجود را تکمیل می‌کنم. این فیلم در ژانر خود عالی است. بعد از تماشای اول، به نظر می‌رسید که فیلم دوم قوی‌تر از اول خواهد بود. دوئت هاردی-هارلسون = حرکات نمایشی. در پایان، از فراوانی جوک‌های عالی، عضلات صورت من درد می‌کرد (راستی، از مترجمان برای متن‌ها تشکر ویژه می‌کنم). منتظر ادامه‌اش هستم، بسیار جالب است که بدانم ونوم چه قابلیت‌های دیگری را نشان خواهد داد. «ونوم: بگذارید قتل عام شود» هرگز سعی نمی‌کند چیزی غیر از یک فیلم ابرقهرمانی احمق باشد، اما اگر از فیلم اول متنفر بودید، دنباله شما را احساس متفاوتی نسبت به محافظ مرگبار مارول نمی‌دهد. هاردی، در دو نقش، چیزی است که این فیلم‌ها را به حداقل ارزشمند می‌کند، زیرا شیمی کمدی پیچیده او دیوانه‌وار است. فیلم همچنین دارای سرعتی شتاب‌زده است که داستان را از یک صحنه اکشن به صحنه اکشن دیگری منتقل می‌کند قبل از اینکه به سرعت به پایان برسد و «ونوم: بگذارید قتل عام شود» را به یکی از آن تلاش‌های بلاک‌باستری احمقانه خاص تبدیل می‌کند که هر از گاهی به طلا تبدیل می‌شود. دنباله به وضوح به نسبت فیلم اول بهبود یافته است از این لحاظ که کاملاً احمقانه بودن خود را در آغوش می‌گیرد و در نتیجه یک فیلم کمیک را به وجود می‌آورد که همزمان احساس سبک، احمقانه و به طرز سرگرم‌کننده‌ای روانی دارد. **بررسی کامل:** این دنباله به طور قابل قبولی سرگرم‌کننده است و بهتر از فیلم اصلی است هرچند که آن را به شدت بی‌روح یافتم. این فیلم هنوز هم مشکل این را دارد که من پس از مواجهه با یک شخصیت CGI که با شخصیت CGI دیگری مبارزه می‌کند، بی‌توجه می‌شوم. با این حال، تعامل بین براک و ونوم عالی بود و کارهای جلوه‌های ویژه بد نبود، هرچند که بیشتر اوقات صحنه‌ها به طور کم‌نور روشن بودند. **3.25 از 5** نمره خوبی به این فیلم ونوم می‌دهم. هنوز هم شخصیت را دوست دارم. ونوم ضد قهرمان کامل است. یک بار بد (هرچند در این جهان ظاهراً نه) او اکنون سعی می‌کند کار درست را انجام دهد و در عین حال در حدود نُرم‌های قابل قبول برای زندگی در میان انسان‌ها باقی بماند. این فیلم تلاش خوبی بود، اما به نظر می‌رسید که کمی مصنوعی و شبیه به کلیشه است، به ویژه در نحوه نمایش شخصیت‌های شرور، وودی هارلسون و نائومی هاریس. روانی‌هایی که از آزادی تازه یافته پس از یک حکم اعدام ناموفق و حبس ابد لذت می‌برند، بسیار... بی‌روح است. به طور خلاصه، "این قبلاً انجام شده است." داستان از آنجا به بعد با کمدی، طرح و تنش به صورت نوسانی پیش می‌رود. فیلم تقریباً به همین شکل پیش می‌رود. آن به گونه‌ای می‌پرد که گویی هر یک از صحنه‌ها فیلم‌های کوچکی هستند که بدون انتقال‌های نرم به هم متصل شده‌اند: هاردی واقعاً نیاز دارد که ورزش کند یا شخصیت را به شخص دیگری واگذار کند؛ سن او در حال نمایان شدن است. شخصیت‌های هارلسون و هاریس واقعاً با هم ترکیب نمی‌شوند، کارآگاه نیمه‌کر به طور واقعی در داستان جا نمی‌گیرد، از «قتل عام» به اندازه کافی نشنیدیم و شب بیرونی ونوم واقعاً جایی نرفت. فضای فیلم احساس ناموزونی داشت. من همیشه ونوم را دوست خواهم داشت. اما این فیلم به طور خاص هیجان‌انگیز نبود. نظرات مختلطی درباره اینکه کدام یک از دو فیلم بهتر است وجود دارد. من باید در گروه افرادی باشم که فیلم اول ونوم را بیشتر دوست داشتند. دومی بیشتر از آنکه من را راضی کند، ناامید کرد. بنابراین، منتظر می‌مانم و می‌بینم آیا شرکت دیگری می‌تواند با این شخصیت بهتر از پیشینیانش عمل کند. 3 از 5 ستاره. از این فیلم به اندازه پیشینیانش لذت نبردم. با این حال، هنوز هم به اندازه کافی خوب بود. «ونوم: بگذارید قتل عام شود» - عنوان عالی است، به هر حال - عملکرد سرگرم‌کننده تام هاردی را حفظ می‌کند، در حالی که معرفی استیون گراهام، وودی هارلسون و نائومی هاریس به عنوان اعضای خوشایند بازیگران به حساب می‌آید؛ حتی اگر فکر کنم شخصیت‌های آن‌ها، به ویژه دو نفر آخر، در طول فیلم کمی نوسانی بوده‌اند. عملیات و این واقعیت که فیلم تنها حدود 90 دقیقه طول می‌کشد، باعث شد که من زمان منفی را در تماشای این فیلم نداشته باشم؛ این بار احمقانه‌تر است که به همین دلیل هم کمک می‌کند. می‌تواند فیلمی 6 از 10 باشد، اما برای من به سختی به محدوده 7 از 10 نزدیک می‌شود. واقعاً منتظر این فیلم بودم. اولین فیلم را دوست داشتم و تریلرهای این دنباله به نظر سرگرم‌کننده می‌رسید... چه اتفاقی افتاد؟ فیلم خیلی پراکنده است. به اندازه کافی با یک صحنه جذاب با "ادی" (تام هاردی) و میشل ویلیامز ("آن") شروع می‌شود - با کمک چند خط جذاب از "ونوم" که دیده نمی‌شود، اما بعد از معرفی "کلتوس" (وودی هارلسون) واقعاً همه چیز به هم می‌ریزد. عناصر سرگرم‌کننده از فیلم اول، شوخی و -جرأت بگویم- رابطه همزیستی/تحمل انسان و آمیب، زیر پا گذاشته شده‌اند برای این جشن CGI عصبانی. به این ترکیب خشک، شخصیت بی‌فایده "فرانسیس" (نائومی هاریس) که همسر دوران کودکی هارلسون است و دارای برنامه‌ای علیه کارآگاه "مالیگان" (استیون گراهام) است، اضافه کنید و همه چیز به یک فیلم زیبا تبدیل می‌شود - اما با داستانی که تقریباً وجود ندارد و این باعث می‌شود که "ونوم" با طنز زبانی خیره‌کننده‌اش، بخشی از جذابیتی که باعث موفقیت اولیه‌اش شده بود، را از دست بدهد. حالا که فکر می‌کنم - هاردی تقریباً اصلاً به چشم نمی‌آید. من آن را نفرت‌انگیز نمی‌دانم - این فیلم سرعتی دارد که به راحتی 90 دقیقه را می‌گذراند، اما متأسفانه، واقعاً ناامید شدم.