فیلم My Darling Clementine 1946

داستان فیلم درباره وایت اَپ (با بازی هنری فوند) و برادرانش است که در حال راندن تعدادی گاو نزدیک شهر تامبستون هستند. یکی از برادران، جیمز، به طرز وحشیانه‌ای کشته می‌شود. وایت به دنبال حقیقت، مسئولیت مارشالی شهر را بر عهده می‌گیرد و به همراه برادرانش، مorgan (با بازی وارد باند) و ویرجیل (با بازی تیم هولت)، به خانواده کلانتون به رهبری والتر برنان مشکوک...

داستان فیلم درباره وایت اَپ (با بازی هنری فوند) و برادرانش است که در حال راندن تعدادی گاو نزدیک شهر تامبستون هستند. یکی از برادران، جیمز، به طرز وحشیانه‌ای کشته می‌شود. وایت به دنبال حقیقت، مسئولیت مارشالی شهر را بر عهده می‌گیرد و به همراه برادرانش، مorgan (با بازی وارد باند) و ویرجیل (با بازی تیم هولت)، به خانواده کلانتون به رهبری والتر برنان مشکوک می‌شوند. در این مسیر، او با دکتر هالی‌دی (با بازی ویکتور مچور) که فردی غیرقابل پیش‌بینی و معمولاً مست است، دوستی می‌کند. اما در نهایت، همه چیز به درگیری معروف در اوکی کُرال منتهی می‌شود. بازیگران در این فیلم فوق‌العاده هستند و به خوبی تحت کارگردانی قدرتمند و با سناریوی متناسب جان فورد عمل می‌کنند. خوشبختانه (حداقل برای من) شخصیت «کلمنتین» (با بازی کتی داونز) به طور قابل توجهی در فیلم حضور ندارد و تنها به عنوان مبنای یک آهنگ مطرح می‌شود. در واقع، فیلم تقریباً هیچ رمانسی ندارد. لیندا دارنل به خوبی در نقش دختر هالی‌دی، «چی‌واوا»، ایفای نقش می‌کند - او تنها کسی است که به نظر می‌رسد بتواند با خلق و خوی او کنار بیاید و جالب است که برنان به عنوان یک شخصیت منفی در این فیلم دیده می‌شود. این فیلم واقعاً نشان می‌دهد که چقدر می‌توان در ۹۵ دقیقه داستان گنجاند، وقتی که استانداردهای تولید عالی و استعداد بازیگری قوی پشت یک داستان خوب قرار گیرد.