فیلم Untamed Heart 1993

**نقدی از "قلب سرکش"** فیلم "قلب سرکش" که در سال 1993 منتشر شد، داستان کارولین (با بازی ماریسا تومی) را روایت می‌کند که در یک رستوران در مینیاپولیس شیفت شب کار می‌کند. او زن جوانی جذاب و دوست‌داشتنی است، اما به دلایلی نمی‌تواند علاقه‌ی عاشقانه‌ی مردانی را که با آن‌ها قرار می‌گذارد، حفظ کند. پاسخ مشکلات عاشقانه‌اش در واقع در کنار او قرار دارد، در شخص...

**نقدی از "قلب سرکش"** فیلم "قلب سرکش" که در سال 1993 منتشر شد، داستان کارولین (با بازی ماریسا تومی) را روایت می‌کند که در یک رستوران در مینیاپولیس شیفت شب کار می‌کند. او زن جوانی جذاب و دوست‌داشتنی است، اما به دلایلی نمی‌تواند علاقه‌ی عاشقانه‌ی مردانی را که با آن‌ها قرار می‌گذارد، حفظ کند. پاسخ مشکلات عاشقانه‌اش در واقع در کنار او قرار دارد، در شخص آرام و ساکت آدم (با بازی کریستین اسلتر) که شغل ظرف‌شویی و نظافت در رستوران را دارد. این فیلم برای طرفداران ماریسا تومی یک اثر ضروری است و رابطه‌ی عاشقانه‌ی کارولین و آدم خوب شکل می‌گیرد، هرچند که به نظر من، اتحاد جنسی آن‌ها زودرس است؛ اما زمان واقعی باید در یک فیلم 102 دقیقه‌ای فشرده شود، بنابراین می‌توان این نکته را نادیده گرفت. آنچه بیشتر از همه در این فیلم به من تاثیر گذاشت، شخصیت آدم بود. او یک طردشده است؛ او با جمع همخوانی ندارد؛ در نوع خود ساکت و مرموز است؛ هدف آسانی برای تمسخر دیگران است؛ از دور به کارولین عشق می‌ورزد و علاقه‌اش به او با اشتباهاتش در تلاش برای یافتن کسی برای دوست داشتن تغییر نمی‌کند؛ او به‌طور مخفیانه به عنوان فرشته نگهبان او عمل می‌کند و اهمیتی به اعتبار خود نمی‌دهد. چرا کارولین به چنین شخصی جذب می‌شود؟ زیرا "مخالف‌ها جذب هم می‌شوند." ما به طور طبیعی به افرادی که آنچه را که نداریم دارند، و بالعکس، جذب می‌شویم. کارولین باز، پرحرف و در هر محیط اجتماعی راحت است؛ اما آدم اینگونه نیست. آدم بی‌اعتنا، متفکر و بی‌توجه به هم‌نشینی است — ویژگی‌هایی که کارولین فاقد آن‌هاست. اگر چشمانتان را باز کنید، در دنیای واقعی نیز افرادی مانند آدم را خواهید دید. در یک رستوران محلی، گاهی اوقات نگاهی به یکی از کارکنان آشپزخانه می‌اندازم، چه در حال استراحت سیگار در بیرون باشد و چه در حال انجام کارش. او در اوایل 30 سالگی یا شاید بیشتر است، به وضوح باهوش و با ظاهری چشم‌نواز، اما ساکت و دور از سایرین با هاله‌ای از رمز و راز است. این فرد، مانند آدم در فیلم، در چارچوب جامعه قرار نمی‌گیرد. دانشگاه برای او با وجود هوش‌اش کار نمی‌کند و شغل‌های معمولی نیز به او نمی‌سازند؛ او فقط کاری را که برای زندگی نیاز دارد، انجام می‌دهد. این فیلم در به تصویر کشیدن این نوع طردشده‌ها به‌خصوص در شخصیت آدم بسیار موفق است. این موضوع برای من بسیار احساسی بود زیرا می‌توانم آن را درک کنم و با آن ارتباط برقرار کنم. اما همه چیز در داستان به خوبی پیش نمی‌رود، به همین دلیل من یک ستاره از امتیازم کم می‌کنم. به عنوان مثال، باورپذیر نیست که آدم بتواند به‌طور مخفیانه وارد خانه‌ی کسی شود و در حالی که مردم در خواب هستند، کارهایی انجام دهد. احمقانه است. نویسندگان چه فکری می‌کردند؟ فیلم در مکان‌های واقعی در شمال شرقی مینیاپولیس فیلمبرداری شده است. امتیاز: B