فیلم The Beast 2023

اگرچه داستان واقعاً طولانی است، اما من از شیمی در حال توسعه بین لئا سیدو ("گابریل") و جورج مک‌کی ("لوئیس") لذت بردم. داستان به طور واقعی ساختار مشخصی ندارد و عمدتاً از درون‌نگری او در حالی که در وان غوطه‌ور است و در حال پاک‌سازی DNA خود به وسیله "بارون هارکونن" است، روایت می‌شود. این کار ظاهراً برای خوشحال‌تر و کامل‌تر کردن زندگی اوست، به...

اگرچه داستان واقعاً طولانی است، اما من از شیمی در حال توسعه بین لئا سیدو ("گابریل") و جورج مک‌کی ("لوئیس") لذت بردم. داستان به طور واقعی ساختار مشخصی ندارد و عمدتاً از درون‌نگری او در حالی که در وان غوطه‌ور است و در حال پاک‌سازی DNA خود به وسیله "بارون هارکونن" است، روایت می‌شود. این کار ظاهراً برای خوشحال‌تر و کامل‌تر کردن زندگی اوست، به منظور کاهش ناامیدی و درد – و به طور کلی، تبدیل او به یک موجود خواب‌آلود. نکته این است که در حالی که او در این حالت استراحت می‌کند، متوجه می‌شویم که مغز او با این فرایند همکاری نمی‌کند و او در حال تجربه خیال‌پردازی‌های بسیار واقعی - تاریخی، معاصر و آینده‌نگر - با "لوئیس" جذاب و مرموز است. داستان در واقع چندان قوی نیست. این یک سفر اپیزودیک از زندگی‌های آن‌ها - چه با هم و چه جدا - است. چیزی که به خوبی کار می‌کند، ابهام است. احساسی که هوش مصنوعی، چه به تنهایی و چه به درخواست بشریت، می‌تواند افکار و خاطرات ما را دوباره سازماندهی کند. این توانایی را دارد که به همان اندازه که می‌تواند خلق کند، به طور جامع نیز حذف کند - و همه این‌ها به این دلیل است که احساسات غیرقابل پیش‌بینی، غیرقابل اعتماد و بنابراین تهدیدی برای ثبات یک "ترتیب طبیعی" جدید هستند. دیالوگ‌ها گاهی به حوزه‌های روان‌شناسی می‌پردازند که از دقت و وضوح روایت می‌کاهند، اما در واقع این یک پیش‌بینی بسیار ترسناک از آنچه ممکن است به واقعیت تبدیل شود، اگر مراقب نباشیم که آنچه واقعی و مهم است را محافظت کنیم، می‌باشد.