فیلم My Spy 2020

یکی از فیلم‌های تاخیری تاریخ، "مأمور من" بالاخره این هفته در کشور من اکران می‌شود. وقتی یک فیلم به این اندازه تأخیر دارد، معمولاً به مشکلات تولید مربوط می‌شود: تغییر استودیو، جایگزینی بازیگران و یا عوامل فیلم، و مسائلی که باعث بازسازی، ویرایش‌های جدید و ... می‌شود. این تأخیر همچنین نشانه‌ای است که ممکن است فیلم چندان خوب نباشد. چرا کسی باید یک فیلم را...

یکی از فیلم‌های تاخیری تاریخ، "مأمور من" بالاخره این هفته در کشور من اکران می‌شود. وقتی یک فیلم به این اندازه تأخیر دارد، معمولاً به مشکلات تولید مربوط می‌شود: تغییر استودیو، جایگزینی بازیگران و یا عوامل فیلم، و مسائلی که باعث بازسازی، ویرایش‌های جدید و ... می‌شود. این تأخیر همچنین نشانه‌ای است که ممکن است فیلم چندان خوب نباشد. چرا کسی باید یک فیلم را تغییر بدهد اگر نقص‌های قابل توجهی نداشته باشد؟ بنابراین، من انتظارات زیادی از این فیلم که به نظر می‌رسید یک کمدی اکشن کلیشه‌ای با بازی دیو باوتیستا، که من به تماشای او در "نگهبانان کهکشان" علاقه‌مندم، نداشتم. اما "مأمور من" به طرز شگفت‌آوری قابل قبول است. من نمی‌دانم چرا اینقدر تأخیر داشت. این فیلم نسبتاً معصوم و بی‌آزار است و دو بازی عالی در آن وجود دارد. دیو باوتیستا نشان می‌دهد که می‌تواند نقش اصلی یک فیلم را به خوبی ایفا کند. در چند دقیقه اول، من قانع نشدم اما او با گذر زمان بهتر می‌شود. با این حال، کلیو کولمن به عنوان دختر جوانی که باوتیستا باید از او مراقبت کند، توجه‌ها را جلب می‌کند. در حالی که او یازده ساله است، به اندازه بسیاری از بازیگران بزرگسال، دامنه احساسی و زمان‌بندی کمدی بیشتری دارد. اجرای عالی و شیمی خوبی بین این دو وجود دارد! پاریسا فیتز-هنلی نیز به عنوان مادر سوفی، کیت، عملکرد خوبی دارد، در حالی که کریستین شال در نقش شریک JJ، بابی، کمی در بین خنده‌دار بودن و آزاردهنده بودن مشکل دارد. روابط بین هر شخصیت به طرز فرمولی و کلیشه‌ای توسعه می‌یابد. هیچ سورپرایزی در طول فیلم وجود ندارد، از نظر شخصیت و داستان، اما این به این معنا نیست که بیننده نتواند از آنچه پیتر سگال ارائه می‌دهد لذت ببرد. فیلم در برخی مواقع خنده‌دار است و از چند کلیشه مربوط به فیلم‌های اکشن استفاده می‌کند، و به خوبی از خود دور نمی‌شود. این فیلم با سرعتی سریع و چندین صحنه اکشن هیجان‌انگیز، تمام عناصر لازم برای یک فیلم سرگرم‌کننده را دارد. با این حال، به هیچ وجه انقلابی یا خاص نیست. هر شخصیت به نوعی از هزاران فیلم دیگر بازسازی شده است، هر نقطه داستانی فقط یک برداشت دیگر از چیزی است که در تاریخ سینما تکرار شده، و از نظر فنی به قدری کلیشه‌ای است که می‌توان آن را معمولی دانست. به طور کلی، من آماده بودم که نمره مثبتی به این فیلم بدهم… اما فیلم یا در ارائه پایانی برای مسئله دوستان «مدرسه» سوفی شکست می‌خورد، یا فرض می‌کند که همه چیز در پایان فیلم خوب است. قلدری یک موضوع بسیار جدی است و بسیاری از کودکان برای جا افتادن و پیدا کردن دوستان واقعی با مشکل مواجه هستند. نمی‌خواهم لو دهم که نویسندگان چه کاری با این بخش از زندگی سوفی کرده‌اند، اما واقعاً پیام خوبی به بینندگان جوان و والدینشان نمی‌فرستد. من انتخاب می‌کنم که باور کنم آن‌ها فقط فراموش کردند که این گره را ببندند… "مأمور من" دقیقاً همان چیزی است که قصد داشت باشد، و چهار مورد معروف را چک می‌کند: این یک فیلم ژانر کلیشه‌ای، پیش‌بینی‌پذیر و فرمولیک است که با اینکه چیزی منحصر به فرد به دنیای سینما نمی‌آورد، هنوز هم در یک بعدازظهر یکشنبه دیدن آن سرگرم‌کننده است. با دو اجرای استثنایی از دیو باوتیستا و کلیو کولمن، پیتر سگال یک فیلم کمدی اکشن بی‌آزار ارائه می‌دهد که به خود خیلی جدی نمی‌گیرد. برخی صحنه‌های خنده‌دار و سرگرم‌کننده دارد، اما از نظر سینما، به دور از یک اثر برجسته است. ارش هوبر و جان هوبر به خاطر خلاقیت و تخیل‌شان شناخته شده نیستند، بنابراین موضوع این است که انتظارات بالایی نداشته باشید و از آنچه هست لذت ببرید. دلیلی که من نمره مثبتی به این فیلم نمی‌دهم، به دلیل عدم پایانی بر یک مسئله مهم مربوط به داستان شخصیت کلیو کولمن است که پیام اشتباهی به همه (کودکان و والدین) که با همان مشکل مواجه هستند می‌فرستد. من هنوز هم آن را به عنوان یک فیلم سرگرم‌کننده برای تماشا در خانه با دوستان و یا خانواده توصیه می‌کنم. فقط از آن انتظار زیادی نداشته باشید.