فیلم Goldstone 2016

کارگردان موفق شده است تا دوباره به مهارت خود در مدیریت دینامیک‌های سخت و خشن بپردازد و در عین حال، موضوعات مهم را به شکلی مختصر بررسی کند. **دو پلیس با یک هدف، اما با روش‌های متفاوت.** وقتی چند سال پیش فیلم اول را دیدم، فکر نمی‌کردم دنباله‌ای برایش ساخته شود. به نظر می‌رسید که یک فیلم مستقل است، اما از این بابت خوشحالم و مطمئنم که...

کارگردان موفق شده است تا دوباره به مهارت خود در مدیریت دینامیک‌های سخت و خشن بپردازد و در عین حال، موضوعات مهم را به شکلی مختصر بررسی کند. **دو پلیس با یک هدف، اما با روش‌های متفاوت.** وقتی چند سال پیش فیلم اول را دیدم، فکر نمی‌کردم دنباله‌ای برایش ساخته شود. به نظر می‌رسید که یک فیلم مستقل است، اما از این بابت خوشحالم و مطمئنم که دنباله‌های دیگری نیز خواهند آمد. در عنوان فیلم به «قسمت ۲» اشاره‌ای نشده است، بنابراین ممکن است برخی افراد بدون اطلاع از وجود فیلم قبلی، این فیلم را تماشا کنند. اما خوب است که فیلمی بر اساس داستان نام‌گذاری شود. کسانی که فیلم اصلی را دیده‌اند، با شخصیت‌ها و روایت داستان آشنا هستند و می‌دانند چه انتظاراتی باید داشته باشند. این فیلم اولین فیلم من در سال ۲۰۱۷ است. به چنین احساسی اعتقاد ندارم، اما فکر می‌کنم شروع فوق‌العاده‌ای است و امیدوارم فیلم‌های خوب بیشتری ببینم. حالا به داستان فیلم می‌پردازیم؛ ادامه‌ای است از فیلم قبلی. پس از موفقیت در مأموریت اول به عنوان کارآگاه، «جی سوان» به یک شهر کوچک معدنی دیگر فرستاده می‌شود تا به پرونده یک فرد مفقود شده رسیدگی کند. به نظر می‌رسد هیچ‌کس از ورود او خوشحال نیست، از جمله پلیس محلی. اما شک و تردید او در مورد سوءاستفاده افراد قدرتمند از قدرتشان باعث می‌شود که پلیسی به نام «جاش» به سرعت اقدام کند. فیلم تقریباً دو ساعت طول دارد و با سرعتی آهسته روایت می‌شود. داستان به آرامی پیشرفت می‌کند. با شروع تحقیقات جاش، افرادی که در کسب‌وکار غیرقانونی فعالیت می‌کنند، فشار را احساس می‌کنند. در همین حین، جی از یک مرد بومی محلی چیزهایی درباره مردمش می‌آموزد. جاش و جی هر دو پیشرفت‌هایی می‌کنند که به حل چندین پرونده منجر می‌شود. بخش پایانی فیلم به یک فیلم اکشن تبدیل می‌شود و داستان را برای ادامه باز می‌گذارد. > "و آن‌ها همان خدا را پرستش می‌کنند. خدای پول." این نکته‌ای است که من از آن خوشم نیامد. طولانی بودن فیلم و عدم توانایی در خاتمه مناسب آن باعث می‌شود فاصله زیادی از فیلم اصلی بگیرد. اما با این حال، از تماشای آن لذت بردم. لوکیشن‌ها به خوبی برای روایت داستان استفاده شده بود. در واقع، این موضوع من را به یاد یک فیلم کارآگاهی دیگر به نام «جسی استون» انداخت. صحنه آغازین نیز به نوعی مشابه است، مانند مستی در حین ورود به یک شهر جدید. برخلاف آن فیلم، این یک فیلم تلویزیونی نیست و از هر لحاظ کیفیت بالایی دارد. همچنین به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های استرالیایی سال شناخته می‌شود. بنابراین اگر عاشق فیلم هستید، نباید این را از دست بدهید. کارگردانی این فیلم همچنان بر عهده همان کارگردان بوده و او دوباره توانسته است وظایف متعددی از جمله مدیریت دوربین، تدوین، موسیقی و فیلمنامه را به خوبی انجام دهد. داستان پیش‌بینی‌پذیر است، اما نکته این است که چطور این داستان ارائه شده است. بازیگران نیز در این زمینه به تحقق خواسته‌های کارگردان کمک کردند. «آرون پدرسون» فوق‌العاده بود و حالا او یکی از بازیگران محبوب من از استرالیا است. امیدوارم مانند سایر بازیگران استرالیایی، او نیز فرصتی برای کار در پروژه‌های هالیوودی پیدا کند. پرونده به تفصیل برای ما توضیح داده نشده است. ما می‌دانیم که جی در تلاش است تا دختر مفقود شده را پیدا کند، اما هیچ فلش‌بکی یا نوع دیگری از افشاگری وجود ندارد. در برخی نقاط، نتیجه به شکل ساده اما دلخراشی ارائه می‌شود. این بیشتر به صورت واقع‌گرایانه پیش می‌رود تا اینکه به تماشاگران نشانه‌هایی برای پیش‌بینی بدهد. همان‌طور که گفتم، این فیلم به خوبی فیلم اول نیست، که تنها به خاطر پایان آن است. همچنین مطمئن نیستم که آیا داستان مشابهی در قسمت بعدی ادامه خواهد یافت. نحوه‌ی پایان‌بندی ممکن است کامل نباشد، اما چیزی متفاوت از راه‌حل‌های معمول در فیلم‌های پلیسی است. بنابراین باید این واقعیت را بپذیرید به جای اینکه شکایت کنید. به جز آن، مطمئنم که این یکی از بهترین فیلم‌های کارآگاهی است. هر دو قسمت این فیلم به خوبی در سطح بین‌المللی شناخته نشده‌اند، اما قطعاً شایسته این افتخار هستند. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا مردم این را بشناسند، اما امیدوارم پس از خواندن این نقد، آن را تماشا کنید، فقط اگر هنوز آن را ندیده‌اید. پیشنهاد می‌شود! _۷/۱۰_