فیلم The Dead Pool 1988

هری در حال بزرگ شدن است و این فیلم ترکیبی از بیشتر عناصر (بد) دهه ۸۰ است. ما اکنون یک مبارز کنگ‌فوی آسیایی را به عنوان همکار هری داریم و موسیقی متن وحشتناک سینتی سایزر. با این حال، نکته مثبت این فیلم فراموش‌نشدنی، بازیگران آن هستند. ما شاهد بازی لیام نیسون، پاتریشیا کلارکسون و جیم کری در یکی از اولین فیلم‌هایشان هستیم. شاید برای نجات، صحنه تعقیب و...

هری در حال بزرگ شدن است و این فیلم ترکیبی از بیشتر عناصر (بد) دهه ۸۰ است. ما اکنون یک مبارز کنگ‌فوی آسیایی را به عنوان همکار هری داریم و موسیقی متن وحشتناک سینتی سایزر. با این حال، نکته مثبت این فیلم فراموش‌نشدنی، بازیگران آن هستند. ما شاهد بازی لیام نیسون، پاتریشیا کلارکسون و جیم کری در یکی از اولین فیلم‌هایشان هستیم. شاید برای نجات، صحنه تعقیب و گریز با ماشین کنترلی جالب باشد. برای من مهم نیست دیگران درباره این فیلم چه فکر می‌کنند—من فیلم‌های «درتی هری» را دوست دارم... همه آن‌ها را. بله، اگر خود کلینت ایستوود آن را کارگردانی کرده بود، خیلی بهتر می‌شد، اما بازیگران مکمل فوق‌العاده هستند. «استخر مرده» در حالی که ضعیف‌ترین فیلم در مجموعه «درتی هری» به حساب می‌آید و کمی از جایش احساس بی‌مکانی می‌کند، اما به نظر من هنوز هم سرگرم‌کننده است. کلینت ایستوود دوباره عالی است و در کنار نام‌های برجسته‌ای چون لیام نیسون و به طرز شگفت‌آوری یک بازیگر کانادایی که هنوز مشهور نشده است، قرار دارد. این فیلم دارای داستانی بسیار خنده‌دار است اما به نوعی سرگرمی بی‌فکری را فراهم می‌آورد. به هر حال، من با آن زمان خوبی را سپری کردم. یک صحنه تعقیب و گریز اتومبیل وجود دارد که اگرچه مضحک است، اما سرگرم‌کننده هم هست. به خاطر این صحنه و سایر بخش‌ها، این فیلم حس می‌کند که چندان با سایر آثار هماهنگ نیست، اما این برای من مشکلی ایجاد نمی‌کند. به طور کلی، این فیلم به خوبی یک سری سرگرم‌کننده را به پایان می‌رساند. «استخر مرده» نمی‌تواند به همان سطح موفقیت و محبوبیت بالای «تأثیر ناگهانی» (۱۹۸۳) دست یابد و درک این موضوع چندان دشوار نیست. «تأثیر ناگهانی» به طور مشهور خشونت‌آمیز است و با تیراندازی‌ها و ضرب و شتم‌های بی‌معنی، بمبارانی تقریباً بی‌پایان از خشونت را به تصویر می‌کشد، اما از همه مهم‌تر، هنوز هم حس اشتیاقی دارد و شما احساس می‌کنید که بازیگران واقعاً می‌خواهند در این فیلم شرکت کنند، در حالی که اینجا اینطور به نظر نمی‌رسد. «استخر مرده» خیلی اوقات احساس می‌کند که به عنوان یک کار ناخوشایند در نظر گرفته شده است که کلینت ایستوود باید آن را به سرعت و به طور مؤثر و رضایت‌بخش انجام دهد تا فقط وارنر برادرز را راضی کند و شاید به آن‌ها یک بار دیگر موفقیت در باکس آفیس بدهد. با این حال، حتی اگر در تمام مدت حس خمودگی قابل توجهی در فضا وجود داشته باشد، این فیلم هنوز هم یک سرگرمی خوب و با ریتم مناسب است. به وضوح کسی تصمیم آگاهانه‌ای گرفته تا با این دنباله «درتی هری» (۱۹۷۱) جو را سبک‌تر کند و کمی بیشتر به دیالوگ‌ها و چند عنصر کمدی ضعیف اضافه کند، اما برای من، این موضوع چیزی کمی خاص را به چیزی کمی عادی تبدیل کرد. «کالیگان» (کلینت ایستوود) در ایستگاه مشکلاتی ایجاد می‌کند زیرا نمی‌خواهد با رسانه‌ها همکاری کند. او برای جلوگیری از مشکلات، توسط کاپیتانش یک همکار چینی-آمریکایی به نام «آل» (اوان سی. کیم) می‌گیرد تا نه تنها یک قاتل سریالی را تحت تعقیب قرار دهد بلکه به بهبود تصویر اداره نیز کمک کند! اما به نظر می‌رسد که این قاتل هم چندان به شهرت علاقه‌ای ندارد و به طرز خشونت‌آمیزی آن‌ها را حذف می‌کند. چیزی که پلیس بدخلق ما را شگفت‌زده می‌کند این است که به نظر می‌رسد او هم در این فهرست هدف قرار دارد و تحقیقات آن‌ها آن‌ها را به دنیای تاریک فیلم‌سازی می‌کشاند، جایی که «سوآن» (لیام نیسون) ممکن است گزینه واضحی به نظر برسد. تحقیقات آن‌ها آغاز می‌شود و این موضوع هزینه زیادی برای شهر دارد! ایستوود در اینجا به اندازه کافی خوب عمل می‌کند و تم دوستی-پلیس کم‌رنگ‌تر است تا نور را بیش از حد از او برباید، اما داستان ضعیف است و با استفاده از ترفندهای سینمایی بیش از حد—مکان‌های تاریک و ترسناک و صداهای بیش از حد مخلوط شده—به تصویر کشیده می‌شود، قبل از پایان ناگهان که کمی شتابزده و بی‌مزه به نظر می‌رسد. این فیلم زمان را به خوبی می‌گذراند و سبک «کمتر، بیشتر» ایستوود را به خوبی به نمایش می‌گذارد، اما به عنوان یک دنباله، ناامیدکننده است.