فیلم The Hallow 2015

بدون شک، اکثر فیلم‌های ترسناک که برای پرده بزرگ تولید می‌شوند، ظاهری بزرگ و درخشان دارند که احساس شکوهمندی را با تمام تمایلات مکرر و ترسناک خود به نمایش می‌گذارند. البته، ظرافت یک داستان ترسناک که با جلوه‌های بصری جذاب همراه است، می‌تواند به شدت گور و خشونت سوررئالیستی را با طنین بیشتری تقویت کند. با این حال، هرچقدر هم که تجمل در ارائه برای...

بدون شک، اکثر فیلم‌های ترسناک که برای پرده بزرگ تولید می‌شوند، ظاهری بزرگ و درخشان دارند که احساس شکوهمندی را با تمام تمایلات مکرر و ترسناک خود به نمایش می‌گذارند. البته، ظرافت یک داستان ترسناک که با جلوه‌های بصری جذاب همراه است، می‌تواند به شدت گور و خشونت سوررئالیستی را با طنین بیشتری تقویت کند. با این حال، هرچقدر هم که تجمل در ارائه برای داستان‌های ترسناک و معمایی مزیتی باشد، عنصر ضعیف‌کننده‌ای هم وجود دارد که از چنین نمایش زبردستانه و ترسناکی می‌کاهد: جوّ مصنوعی ترس و داستانی آشنا و شفاف. بر اساس این احساسات، می‌توان به نقاط توخالی در فیلم «هالو» اشاره کرد؛ یک جشنواره بی‌خیالی در جنگل که همان دستور پخت قدیمی و خسته‌کننده را در مورد وضعیت پرخطر خانواده بررسی می‌کند. واقعاً افسوس است که «هالو» یک فرصت طلایی را برای ترکیب زیبایی بصری خیره‌کننده خود با یک داستان خانگی مناسب که بر اساس ارثیه یک مکان تسخیرشده با گذشته‌ای تاریک بنا شده، از دست داده است. در عوض، «هالو» یک داستان ترسناک معمولی ارائه می‌دهد که هرگز فراتر از دامنه شگفت‌انگیز زیبایی‌های سایه‌ای خود تحریک نمی‌شود. در واقع، «هالو» به خاطر بودجه بالا شناخته نشده است، بنابراین جالب است که این فیلم ترسناک با اعتماد به نفس در ظاهر صیقلی خود می‌درخشد. با این حال، هیچ هزینه‌ای ندارد که یک داستان جذاب ایجاد کنید و بر روی یک روایت ترسناک تأکید کنید که می‌توانست بیشتر چالش‌برانگیز و تحریک‌کننده باشد. کارگردان ایرلندی، کارین هاردی، در اولین فیلم بلند خود «هالو» برخی وعده‌های خلاقانه و فنی را نشان می‌دهد. هاردی قطعاً اولین (و نخواهد بود آخرین) فیلم‌سازی نیست که برخی از اجزای پرشور خود را از سایر ژانرهای ترسناک معروف و ناشناخته قرض می‌گیرد. هاردی چشمی برای انتقال لحظات تند و ایجاد تنش دارد که «هالو» به‌طور شیطنت‌آمیزی با آن‌ها بازی می‌کند. اگر یک چرخش قابل توجه یا چیزی وجود داشت که بتواند «هالو» را از رکودهای معمولی سناریوهای آرام و ترسناک بیرون بیاورد، آنگاه جشنواره رنگارنگ و حساب‌شده هاردی به‌طور شگفت‌انگیزی به عنوان یک «معامله» دلپذیر تحقق می‌یافت. البته، طرفداران ترسناک اکنون پیش‌زمینه «هالو» را به‌خوبی می‌شناسند؛ زیرا این یک کلیشه واضح و پرکاربرد در داستان‌های ترسناک است که به رفاه خانواده‌ای می‌پردازد که به مکانی به ظاهر معقول نقل مکان می‌کند که با فعالیت‌های شیطانی و شهرت بدی همراه است. به‌طور طبیعی، محل سکونت مورد نظر باید در وسط یک سرزمین جنگلی منزوی باشد. آدم هیچنز (با بازی جوزف مویل) خانواده‌اش را از لندن پرجنب‌وجوش به جنگل‌های شلوغ و مرموز اطراف یک آسیاب قدیمی در ایرلند منتقل می‌کند. امیدواریم خانواده هیچنز بدون حادثه از محیط جدیدشان لذت ببرند. چقدر احمقانه است که فکر کنند این‌طور خواهد بود، نه؟ آدم به‌طور بی‌خبر شروع به گشت‌زنی در جنگل می‌کند و پسر خردسالش فین نیز او را در مأموریت‌های بازرسی درختان همراهی می‌کند. با این حال، ماجراجویی آدم در این ویرانه جنگلی برای بسیاری از محلی‌ها به‌ویژه همسایه‌اش کلم (با بازی مایکل مک‌الهاتون) خوشایند نیست. همه احساس می‌کنند که آدم بی‌خبر با ورود به «هالو» در حال به خطر انداختن ایمنی کل آن‌هاست. در واقع، آدم از جانب کلم و دیگران در مورد تمایلش به قدم زدن در جنگل ممنوعه هشدار می‌گیرد. به زودی، زنگ خطری برای آدم و همسرش کلر (با بازی بوجانا نوواکویچ) به صدا درمی‌آید زمانی که کشفیات وحشتناکی در جنگل، مانند یک گوزن مرده به عنوان یک نمونه تحقیقاتی، شناسایی می‌شود و موجودات جنگل‌های نزدیک حالا در حال تلافی کردن علیه خانواده هیچنز هستند. این تلافی بهایی گزاف دارد و موجودات هالو به دنبال کنترل رشته‌های روانی فرزند عزیزشان فین هستند. این نوع ارعاب برای خانواده بیش از حد طاقت‌فرساست و حالا باید از فین و منافع خود در برابر چنگال‌های دیوانه‌وار هالو محافظت کنند. هاردی که فیلمنامه را با فیلیپ مارینو مشترکاً نوشته است، برخی صحنه‌های تحریک‌آمیز و ترسناک را به تصویر می‌کشد و محتوای ترس در «هالو» لحظات گرانبهایی از ترس‌های پیچیده و ناراحتی‌های نهفته را فراهم می‌کند. دیوانگی پشت افسانه پارانویا که در افشای هاردی از خطرات به کودکان، کنجکاوی‌های زیست‌محیطی و لذت‌گرایی قدیمی به وضوح به تصویر کشیده شده، به‌نحوی جاه‌طلبانه و جالب با هم پیوند خورده است. با این حال، تلاش شجاعانه هاردی برای مدیریت این عوامل ترس به‌سادگی در یک نمایش ترسناک که پتانسیل واقعی برای فشار دادن دکمه‌های سوزانش داشت، احساس استانداردی دارد. از فیلم‌برداری جذاب مارتین ون بروکهایزن گرفته تا جلوه‌های ویژه کارآمد که واقعاً در این تولید سرد می‌درخشند، «هالو» یک فیلم ترسناک زیبا و کارآمد است اما تنها به جرقه‌های ناچیز اکتفا می‌کند و تمام قدرت و استقامت فنی خود را به کار نمی‌گیرد. عملکردها در «هالو» پایدارند و احساس خنک‌کنندگی که بر هر دو شخصیت آدم و کلر در میانه درگیری‌های ترسناک غلبه می‌کند، بیشتر اوقات مؤثر است. جشنواره ترسناک درخشان هاردی دارای اجزای بصری قابل توجهی است اما داستان سرد به یک ضربه نفوذی به فک روانی خود نیاز دارد. قدم زدن در جنگل‌های شرور «هالو» باید با یک تنه درخت ضخیم از ترس مواجه شود و نه با یک شاخه معمولی از یک جیغ عادی. **هالو (۲۰۱۵)** مدت زمان: ۱ ساعت و ۳۷ دقیقه بازیگران: جوزف مویل، بوجانا نوواکویچ، مایکل مک‌الهاتون، گری لیدون، مایکل اسمایلی کارگردانی و نویسنده مشترک: کارین هاردی رتبه‌بندی MPAA: R ژانر: ترسناک و معمایی امتیاز منتقد: ** ستاره (از ۴ ستاره)