فیلم Headshot 2016

**هیچ‌چیز نمی‌تواند از گذشته بد فرار کند!** من نیز مانند همه، به دنبال «هجوم ۳» بودم، اما این فیلم را دریافت کردم. ایکو اویس تنها یک ستاره در حال ظهور نیست، بلکه او باعث شناخته شدن فیلم‌های اندونزیایی در سطح بین‌المللی شده است. اما به نظر می‌رسد به‌همان سرعتی که در حال صعود است، در حال سقوط نیز هست. دلیل این امر وابستگی شدید به هنرهای...

**هیچ‌چیز نمی‌تواند از گذشته بد فرار کند!** من نیز مانند همه، به دنبال «هجوم ۳» بودم، اما این فیلم را دریافت کردم. ایکو اویس تنها یک ستاره در حال ظهور نیست، بلکه او باعث شناخته شدن فیلم‌های اندونزیایی در سطح بین‌المللی شده است. اما به نظر می‌رسد به‌همان سرعتی که در حال صعود است، در حال سقوط نیز هست. دلیل این امر وابستگی شدید به هنرهای رزمی است. در واقع، او خود یک هنرمند است. اما اگر به هنرمندانی مانند تونی جا و صنعت فیلم‌سازی هنگ کنگ و چین نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که این یک موضوع نسل‌ساز است. برای اینکه صنعت فیلم در درازمدت پایدار بماند، به داستان‌ها و اجراهای خوب، به‌علاوه تولید باکیفیت نیاز است. دوگانه «هجوم» خوب بود، اما دیگر خوش‌شانس نیست. اساساً، این فیلم همان الگو با شخصیت‌ها و موقعیت‌های متفاوتی است که در دو عنوان قبلی دیده‌ایم. طرفداران حرکات بدلکاری ممکن است از آن لذت ببرند، اما چیزی که به‌شدت در این فیلم کمبود داشت، داستان خوب بود. اکثر تماشاگران، از جمله منتقدان فیلم، به این موضوع اعتقاد دارند. بنابراین، فیلم به انتظارات پاسخ نداد. به‌هرحال، این یک نسل از فیلم‌های CGI است مانند «مکس دیوانه: جاده خشم». با این حال، برخی از بچه‌های دهه ۹۰ هنوز هم دوست دارند فیلم‌های خالص هنرهای رزمی را ببینند. این فیلم پر از اکشن است و موضوع آن درباره گنگسترهاست. روزی که یک رهبر گنگستری معروف به نام لی از زندان فرار می‌کند، یک جوان در ساحل بیهوش پیدا می‌شود و توسط یک پزشک جوان و بااستعداد درمان می‌شود. لی درباره این مرد که حافظه‌اش را از دست داده مطلع می‌شود و بهترین افرادش را برای بازگرداندن او می‌فرستد. اما هیچ‌چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. رویارویی بین آن‌ها به آرامی حافظه گمشده‌اش را بازمی‌گرداند. با شکست دادن تمام مبارزان، او برای ایستادگی نهایی در برابر لی آماده می‌شود که به روایت پایان می‌بخشد. تولید خوب بود، اما اجراها معمولی بودند، زیرا تمام تمرکز بر روی صحنه‌های اکشن بود. حداقل انتظار دیالوگ‌های قابل‌قبولی داشتم. این یک پلتفرم عجیب برای رمانس بود، یک زیرژانر. رمانس می‌تواند در هر کجا و زمانی شکوفا شود، اما به‌طرز ضعیفی توسعه یافته بود تا به آن باور کنم. این فیلم بهترین فیلم هنرهای رزمی نیست. برخی از پیچش‌ها در روایت وجود داشت، اما هیچ‌کدام به اندازه‌ای شگفت‌انگیز نبودند. اگر بخش‌های بدلکاری به‌خوبی اجرا شده بودند، نتیجه بهتری می‌گرفت. مطمئنم که برخی افراد ممکن است از آن خوششان بیاید یا قبلاً خوششان آمده باشد. من معمولاً فیلم‌های هنرهای رزمی را دوست دارم، اما این یکی نه، برای من جذاب نبود. گاهی اوقات مقدمه مهم نیست اگر بقیه داستان خوب پیش برود. شروعی بسیار کلیشه‌ای، اما بهتر نشد. به‌ویژه پایان‌بندی یک ناامیدی بزرگ بود. کل فیلم به نقش ایکو وابسته بود. همچنین شخصیت لی بیش از حد مورد توجه قرار گرفته بود. در میان آن‌ها، بقیه بازیگران نادیده گرفته شدند. به‌طور کلی، فکر نمی‌کنم فرصتی را در اینجا از دست داده باشند، زیرا احساس می‌کنم هیچ چیزی به‌خوبی طراحی نشده که سطح یک فیلم خوب را داشته باشد. از آشنایی تا پیش‌بینی‌پذیری، داستان‌گویی هرگز برتری نداشت که بهتر شود. برخی فکر می‌کنند حداقل یک بار ارزش دیدن دارد، اما به نظر من نه. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که این تصمیم شماست. **امتیاز: ۴.۵ از ۱۰** فیلم بدی نبود، اما پس از «هجوم» و «شب برای ما می‌آید» دیدن «هدشات» کمی ناامیدکننده بود. فیلم‌های ایکو اویس هنوز هم در نظر من گزینه‌ای مطمئن هستند. **امتیاز نهایی: ★★★ - من از آن خوشم آمد. شخصاً توصیه می‌کنم یک بار آن را ببینید.**