فیلم Flesh+Blood 1985

**سختی‌های اخلاقی و واقعیت‌های وحشیانه در اروپای پس از قرون وسطی** در آغاز قرن شانزدهم و در اروپا که دچار طاعون شده بود، گروهی بی‌قانون و بی‌رحم از مزدوران به رهبری مارتین (با بازی روتگر هاور) یک زن نجیب‌زاده باکره (با بازی جنیفر جیسون لی) را به عنوان انتقامی از یک لرد دو روی (با بازی فرناندو هیل‌ بک) می‌ربایند. این افراد عادی و سخت‌کوش در...

**سختی‌های اخلاقی و واقعیت‌های وحشیانه در اروپای پس از قرون وسطی** در آغاز قرن شانزدهم و در اروپا که دچار طاعون شده بود، گروهی بی‌قانون و بی‌رحم از مزدوران به رهبری مارتین (با بازی روتگر هاور) یک زن نجیب‌زاده باکره (با بازی جنیفر جیسون لی) را به عنوان انتقامی از یک لرد دو روی (با بازی فرناندو هیل‌ بک) می‌ربایند. این افراد عادی و سخت‌کوش در یک قلعه کوچک پناه می‌گیرند در حالی که پسر لرد، استیون (با بازی تام بورلی‌نسون) در تلاش است تا نامزدش (لی) را با نیروی نظامی‌اش نجات دهد. در حالی که وقایع فیلم "گوشت و خون" (1985) بلافاصله پس از دوره قرون وسطی رخ می‌دهد، می‌توان آن را به عنوان یک فیلم قرون وسطایی دسته‌بندی کرد. این فیلم فضایی مشابه "دره آخر" (1971) دارد و موسیقی و لحن آن به خوبی با "کانن بربر" (1982) ترکیب شده که موسیقی‌اش را بیسل پولدوریس ساخته است (هرچند این موسیقی به اندازه آن اثر قابل توجه نیست). خشونت و بی‌رحمی این فیلم بر روی "راب روی" (1994) تأثیر گذاشته و داستان پناه بردن در یک قلعه در "آیرون کلاد" (2011) بازتولید شده است. اگر از هر یک از این فیلم‌ها خوشتان می‌آید، احتمالاً "گوشت و خون" را نیز با وجود برخی عناصر اغراق‌آمیز، مانند بازی نزدیک به جنون سوزان تایرل، می‌پسندید. در این فیلم، دو گروه متضاد وجود دارند: نجیب‌زادگان و شوالیه‌های آنها و "عادی‌ها"ی مسلح، اما هیچ‌کدام به عنوان "خوب" یا "بد" به تصویر کشیده نمی‌شوند. مارتین، به عنوان یک مرد مغرور و کاریزماتیک، در عین حال به نوعی آدم بدی هم هست؛ او بهترین بدهاست. استیون به وضوح فردی شجاع به نظر می‌رسد، اما وقتی که به خواسته‌اش نمی‌رسد، به طرز خودخواهانه‌ای به شوالیه بازنشسته هاوک‌وود (با بازی جک تامپسون) تهدید می‌کند. در نهایت، این یک فیلم منحصر به فرد و بزرگسالانه است که درباره استفاده از استعدادهای طبیعی‌تان، از جمله ذکاوت و بدن، برای بقا در واقعیت وحشی و پر از بیماری صحبت می‌کند. لحظات به یادماندنی در این فیلم به فراوانی وجود دارد. این فیلم ۲ ساعت و ۶ دقیقه طول دارد و به طور کامل در اسپانیا فیلمبرداری شده است. منطقه کاستیا و لامانچا همچنین در "ال سید" (1961) استفاده شده است. **نمره: B** شخصیت‌های پشتیبان این فیلم را کلاسیک کرده‌اند. بیشتر فیلم‌های کلاسیک به همین شکل هستند. این داستان از خون و زجر و بقا در قرون وسطی واقعاً حماسی است. پل ورهوون کارگردانی کرده، پس می‌توانیم انتظار داشته باشیم که سبک "در چهره شما" که در آن بهترین است، را ببینیم. در این فیلم، خبری از طنزهای معمول در بسیاری از فیلم‌های او نیست. این فیلمی است با عمل سخت و خونین. مثل اینکه به همین دلیل است که نامش "گوشت و خون" است. مثلث عاشقانه شامل جنگجوی پیری به نام مارتین (روتگر هاور)، باکره‌ای نجیب و ساده به نام آگنس (جنیفر لی) و پسر نجیب‌زاده، استیون (تام بورلی‌نسون) است. ما در ابتدا نشانه‌هایی از قهرمان بودن استیون می‌بینیم، در مقایسه با پدر شیطانی‌اش که به سربازانش خیانت می‌کند و برای پول هر کاری انجام می‌دهد. استیون یک دانشمند است که ما قرار است به او اهمیت بدهیم چون کتاب می‌خواند. اما به سرعت، او به موجودی بدتر از پدرش تبدیل می‌شود. مارتین در واقع برای کاردینال کار می‌کند. در قرون وسطی، کاردینال‌ها چندان به "عیسی" مربوط نمی‌شدند و بیشتر به املاک کلیسا مرتبط بودند. به نوعی، این کاردینال در جاده است و کاردینال‌ها بیشتر افراد تجاری بودند تا مذهبی. آنها معمولاً ارتش‌های کوچک یا محافظان شخصی داشتند. این کاردینال جنگجویان بسیار ماهری دارد. در واقع، دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌های فیلم دو سرباز همجنس‌گرا هستند که به جنجال‌های مارتین و رقیب اصلی‌اش، سامر، عقل و منطق می‌آورند. یک سرباز دیگر نیز وجود دارد که از مارتین بزرگ‌تر است و او نیز شخصیت بسیار دوست‌داشتنی‌ای دارد. زنانی که در جمع کاردینال و سربازانش هستند، همه به مراتب زیباتر از آگنس هستند که احتمالاً بیان‌گر نژاد نجیب‌زادگان است. زیباترین دختر این گروه نیز احساسی‌ترین آنهاست که آماده است تا تمایلات سربازان را برآورده کند و بعداً در کنار کاردینال به خاطر گناهانش گریه می‌کند. آنها به طعمه‌ای برای استیون تبدیل می‌شوند زمانی که به او و سربازان محلی‌اش که اساساً فقط بی‌تجربه‌هایی هستند که بدون آموزش جذب شده‌اند، حمله می‌کنند. کاردینال مارتین را به عنوان رهبر آنها با فرمانی ماورایی انتخاب کرده است. مارتین آگنس را می‌رباید و آگنس از او می‌خواهد که تنها عاشق او باشد و اجازه ندهد سامر به او نزدیک شود. مارتین با آگنس درگیر می‌شود، که هر دو طرف را علیه یکدیگر می‌چرخاند. استیون با کمک یکی از جالب‌ترین شخصیت‌ها در تیمش، هاوک‌وود، آنها را تعقیب می‌کند. یکی از حاشیه‌های این داستان، شیوه‌های پزشکی آن زمان است. یک پزشک روحانی از آن دوران متوجه می‌شود که طاعون به اردوگاه نفوذ کرده و پزشکی سنتی‌اش هیچ‌گونه مقابله‌ای با طاعون ندارد. شخصیت‌ها هستند که این فیلم را کلاسیک می‌کنند زیرا دو نیروی متضاد در برابر یکدیگر قرار می‌گیرند. احتمالاً بیشتر از شخصیت‌های اصلی، به شخصیت‌های پشتیبان مانند هاوک‌وود و دو سرباز همجنس‌گرا و "مادر" اهمیت خواهید داد. و به همین دلیل است که این فیلم این‌قدر خاص است. لرد "آرنولفینی" (فرناندو هیل‌ بک) وقتی که به رهبر مزدوران "مارتین" (روتگر هاور) قول ثروتی می‌دهد تا به او کمک کند قلعه‌اش را دوباره بگیرد، به شدت اشتباه می‌کند و سپس از انجام این معامله سرپیچی می‌کند. "مارتین" و گروه شادابش به یک کاروان که پسرش "استیون" (تام بورلی‌نسون) و نامزدش "آگنس" (جنیفر جیسون لی) را حمل می‌کند، حمله می‌کنند. او به طرز وحشیانه‌ای توسط مردان مورد تجاوز قرار می‌گیرد، با همدستی رهبرشان که به سرعت او را به عنوان خود می‌گیرد. سفر آنها به قلعه‌ای می‌رسد که تصمیم می‌گیرند آن را تصرف کنند، اما نمی‌دانند که ارتش کارفرمای سابقشان در حال تعقیب آنهاست. اگر او موفق به رسیدن به آنها شود، ممکن است با یک محاصره زنده و هیجان‌انگیز روبرو شویم. این درام به طرز جالبی پر از صحنه‌های عمل خاکی و حتی بی‌ادبانه‌ای است که به خوبی نشان می‌دهد که یک گروه مهاجم از ماجراجویان قرن شانزدهم چگونه می‌توانند رفتار کنند. از طرفی، "استیون" جوان که در مهندسی و مواد منفجره بسیار ماهر است، صحنه‌های جالبی را به ارمغان می‌آورد. "جی‌جی‌ال" نیز با اشتیاق وارد این فضا می‌شود و هاور همان‌طور که در "لیدی هاوک" - که آن سال نیز ساخته شده - است، با دیالوگ‌هایی که کمتر حرف می‌زند، و حضور نمایشی که فقط او می‌تواند ارائه دهد، دیده می‌شود. این فیلم کمی طولانی است، اما وقتی شروع می‌شود، پر از عمل و سناریوهای فرار برای همه است. این فیلم حال و هوای یک فانتزی اسپاگتی را دارد و هرچند ممکن است کمی تکراری باشد، من از آن لذت بردم.