فیلم Tully 2018

**بررسی چیزی که به ندرت بر روی صفحه نمایش دیده می‌شود** برای من مهم بود که این داستان را بگویم زیرا دیگر نمایه‌های مادر بودن را دیده‌ام، اما معمولاً جنبه طنز دارند. مادر نیاز دارد به ودکا. شعار فنجان قهوه. و فکر کردم که هیچ‌کس واقعاً به عمق این موضوع نپرداخته است. زیرا یک سوی آن تاریک است. و قبلاً کافی بود که فقط یک مراقب...

**بررسی چیزی که به ندرت بر روی صفحه نمایش دیده می‌شود** برای من مهم بود که این داستان را بگویم زیرا دیگر نمایه‌های مادر بودن را دیده‌ام، اما معمولاً جنبه طنز دارند. مادر نیاز دارد به ودکا. شعار فنجان قهوه. و فکر کردم که هیچ‌کس واقعاً به عمق این موضوع نپرداخته است. زیرا یک سوی آن تاریک است. و قبلاً کافی بود که فقط یک مراقب خوب باشید، حالا باید یک مراقب خوب باشید و همچنین باید جذاب، موفق و غیره باشید. و این واقعاً سخت است. تالی داستان مارلو (با بازی شارلیز ترون) را روایت می‌کند، یک زن باردار از حومه نیویورک که در انتظار فرزند سوم خود است. همسرش، درو (با بازی رون لیوینگستون) مهربان است، اما تا حدی غافل، او بیشتر به بازی‌های ویدئویی علاقه دارد تا کمک به تالی در نگهداری از خانه و خانواده. او از فشارهای مادر بودن بی‌خبر است و متوجه نمی‌شود که مارلو شروع به نشان دادن نشانه‌های افسردگی پس از زایمان می‌کند. اما به محض تولد بچه، برادر ثروتمند مارلو، کریک (با بازی مارک دوپلاس) یک پرستار شب به نام تالی (با بازی مک‌کنزی دیویس) استخدام می‌کند تا بخشی از بار را از دوش مارلو بردارد. مارلو در ابتدا از پذیرش این ایده بی‌میل است، اما به زودی رابطه نزدیک و عمیقی با تالی برقرار می‌کند که او را به سبک زندگی‌ای معرفی می‌کند که هرگز تصور نکرده بود. تالی از آن دسته فیلم‌هاست که هر چه کمتر قبل از دیدن آن بدانید، بهتر است. این فیلم با بازی‌های متعهدانه ترون و دیویس، نوشته دیابلو کدی (جسد جنیفر؛ ریکی و فلش) و کارگردانی جیسون رایتمن (متشکرم که سیگار کشیدی؛ جونو؛ مردان، زنان و کودکان) ساخته شده است، این دو همچنین فیلم جوان بزرگسال (۲۰۱۱) را تولید کرده‌اند که ترون نیز در آن بازی کرده است. بین دو فیلم یک یکنواختی موضوعی وجود دارد، گویی که در نوعی رابطه شبیه درهای لغزشی با یکدیگر وجود دارند. تنها مشکل واقعی من با تالی این است که شخصیت‌های فرعی به شدت سطحی هستند - درو، همسر خوب‌نیت اما بی‌اثر، به‌ویژه از نظر محتوا خالی است. اما ماهیت داستان تا حدی این را الزامی می‌کند. به هر حال، این یک مطالعه عالی در مورد موضوعی است که به ندرت بر روی صفحه نمایش قرار می‌گیرد - مادر بودن ناقص. یک هشدار: نه پوستر و نه تریلر فیلم کمکی به آن نمی‌کنند. در برخی جاها خنده‌دار است، اما این یک کمدی نیست.