فیلم Night at the Museum 3: Secret of the Tomb 2014

این فیلم آخرین قسمت از سه‌گانه است و من امیدوار بودم که با دیدن آن، تجربه خوبی داشته باشم. وقتی فیلم اول را دیدم، فکر کردم ایده جالبی است، اما دنباله‌اش بسیار ضعیف بود و هیچ ایده نوآورانه‌ای به آن اضافه نکرد. انتظار نداشتم که قسمت سوم ساخته شود، اما این فیلم به صحنه آمد و من هم به آن فرصتی دادم که متأسفانه ناامید...

این فیلم آخرین قسمت از سه‌گانه است و من امیدوار بودم که با دیدن آن، تجربه خوبی داشته باشم. وقتی فیلم اول را دیدم، فکر کردم ایده جالبی است، اما دنباله‌اش بسیار ضعیف بود و هیچ ایده نوآورانه‌ای به آن اضافه نکرد. انتظار نداشتم که قسمت سوم ساخته شود، اما این فیلم به صحنه آمد و من هم به آن فرصتی دادم که متأسفانه ناامید شدم. بن استیلر بازیگر و کارگردان خوبی است، اما این سه‌گانه تنها یک گذرگاه در حرفه‌اش بود وگرنه باید او را به خاطر پذیرش این پیشنهاد سرزنش می‌کردم. این فیلم ستاره‌های زیادی دارد و خوشحالم که برای آخرین بار رابین ویلیامز را می‌بینم. چه بازیگر فوق‌العاده‌ای بود؛ خوش شانس بودیم که در زمان ما بود. جالب اینجاست که من ریبل ویلسون را با ملیسا مک‌کارتی اشتباه گرفتم، اما به زودی متوجه شدم. بقیه بازیگران، از جمله ویلسون، کوگان، کینگزلی و دیگران، در داستانی ضعیف به صورت فردی وجود داشتند که نیاز مبرمی به یک داستان تازه داشت. با توجه به مفاهیم شناخته‌شده از دو فیلم قبلی، این فیلم نتوانست ایده جدیدی ارائه دهد. امیدوارم در بازسازی‌های آینده خلاقیت بیشتری وجود داشته باشد. شاید بهتر باشد در استودیوهای هالیوود، مانند مارول یا دیزنی، تنظیم شود. زیرا من به عنوان یک عاشق سینما، دوست دارم برخی از شخصیت‌های موردعلاقه‌ام مانند گاندالف، جوکر و موجوداتی مانند گودزیلا و کینگ کنگ را در شب زنده ببینم. این می‌تواند فوق‌العاده باشد. به هر حال، این فیلم به دلایلی فقط قابل قبول بود. انتظار زیاد نداشته باشید، زیرا چیزی برای ارائه ندارد. **امتیاز: ۵ از ۱۰** این فیلم، قسمت سوم و آخرین قسمت از سری محبوب "شب در موزه" است که لری دیلی (بن استیلر) را در یک مأموریت برای نجات سنگ جادویی که دوستانش را زنده می‌کند، قرار می‌دهد. او به لندن می‌رود تا شخصیت‌ها و موجودات جدیدی به ماجرا اضافه شوند. در حقیقت، همه چیز قابل پیش‌بینی است و دقیقاً مانند یک فیلم تجاری رفتار می‌کند، اما مانند دو فیلم قبلی، شادی‌های زیادی برای کودکان دارد و در عین حال، برخی نکات تاریک و شوخی‌های تند برای بزرگ‌ترها گنجانده شده است. cameoهای جالبی وجود دارد و همه بازیگران قبلی با دانیل استیونز به عنوان سر لنسلوت به جمع ملحق می‌شوند. برای یک پایان سری، می‌توانست به شکلی ناامیدکننده باشد، اما با برخی ایده‌های جالب و داستان‌گویی مناسب، نتیجه‌ای بالاتر از متوسط بدست می‌آورد. اما در عین حال، نشان می‌دهد که این فرانچایز به پایان خود نزدیک شده است. **امتیاز: ۶ از ۱۰** تجمع دوباره بازیگران برای این قسمت سوم، پنج سال طول کشید. اما این بار، به نظر می‌رسد روزهای آن‌ها شماره‌شماری شده است. تابلوی "احکم‌نر" (رامی مالک) در حال از دست دادن قدرت‌هایش است و اگر "دیلی" (بن استیلر) نتواند راهی برای بازگرداندن آن پیدا کند، دوستانش برای همیشه به شکل پلاستیکی و کاغذی خود برمی‌گردند. به همین دلیل، او باید "مک‌فی" (ریکی جرویس) را متقاعد کند تا اجازه دهد به موزه بریتانیا سفر کنند، جایی که ممکن است فرعون جوان بتواند با پدرش صحبت کند و بفهمد آیا این فرآیند قابل برگشت است یا نه. این احساس را به وجود می‌آورد که همه بازیگران برای یک مهمانی خداحافظی جمع شده‌اند و فیلم جو شادی‌آور و شیطنت‌آمیزی دارد، در حالی که سناریوهای قدیمی دوباره به تصویر کشیده می‌شوند. با این حال، این قسمت از فیلم نسبت به قسمت میانی فرانچایز سرگرم‌کننده‌تر است و ماجراجویی کمی شاداب‌تر است. دانیل استیونز (چشمان آبی‌اش را ببینید!) به وضوح از بازی خود به عنوان سر لنسلوت لذت می‌برد و بن کینگزلی نیز به نظر می‌رسد که تلاش می‌کند لبخندش را به عنوان پدر "مرنکاره" پنهان کند. در اینجا هیچ خطری وجود ندارد و فقط کمی سرگرمی فراموش‌شدنی است که باید این فرانچایز را ببندد. شاید نسل جدیدی از کودکان به موزه‌ها بروند؟ امیدوارم.