فیلم Under the Silver Lake 2018

این فیلم به هیچ‌وجه قابل ارتباط نیست. اما کمی عجیب بودن به تماشای آن کمک می‌کند و _Under the Silver Lake_ فیلمی است که می‌توان به سادگی آن را تماشا کرد. بازی‌ها رضایت‌بخش هستند و البته در اینجا چیزهای بیهوده‌ای هم وجود دارد، اما در عین حال، برخی ایده‌های اصیل نیز به چشم می‌خورند که تأثیر زیادی دارند. امتیاز نهایی: ★★★ - من این فیلم را...

این فیلم به هیچ‌وجه قابل ارتباط نیست. اما کمی عجیب بودن به تماشای آن کمک می‌کند و _Under the Silver Lake_ فیلمی است که می‌توان به سادگی آن را تماشا کرد. بازی‌ها رضایت‌بخش هستند و البته در اینجا چیزهای بیهوده‌ای هم وجود دارد، اما در عین حال، برخی ایده‌های اصیل نیز به چشم می‌خورند که تأثیر زیادی دارند. امتیاز نهایی: ★★★ - من این فیلم را دوست داشتم و شخصاً به شما توصیه می‌کنم که آن را تماشا کنید. من عاشق _It Follows_ بودم و این فیلم هم برایم جذاب است. همکاری میچل و دیزاسترپییس دوباره فوق‌العاده است. (این صدای یک موسیقی تجربی است آقای نولان). از لحاظ بصری، فیلم بسیار تحریک‌کننده است بدون اینکه به صورت تکنیکی به شما ضربه بزند. ممکن است برای همه مناسب نباشد. تصور می‌کنم برای بسیاری از مردان جوان بین ۲۲ تا ۳۵ سال ممکن است خیلی نزدیک به واقعیت به نظر برسد. اگر به نظر برسد که فیلم به یک وضعیت بی‌معنا می‌پردازد که با جنبه‌های سطحی فرهنگ پاپ تقویت شده، به این دلیل است که این دقیقاً همان چیزی است که بخش قابل توجهی از جمعیت مردان، مانند شخصیت اصلی (که توسط اندرو گارفیلد به تصویر کشیده شده و او نیز فوق‌العاده است) به آن مشغول هستند. "این به اندازه سینه و همبرگر رایج است." "هنر تو. نوشتن تو. فرهنگ تو، پوسته‌ای از آرزوهای مردان دیگر است. آرزوهایی فراتر از آنچه که تو هرگز درک خواهی کرد." زمان مشخص خواهد کرد. من مطمئن هستم. **_دقیقاً مثل _Mulholland Drive_ است. جز اینکه واقعاً، واقعاً، واقعاً وحشتناک است._** من فیلمنامه _Under the Silver Lake_ را دریافت کردم و به همان اندازه که در کلمات پیچیده بود، در عمل نیز پیچیده بود. این فیلمنامه حدود ۱۶۰ صفحه بود که حدود ۳۰ یا ۴۰ صفحه بیشتر از فیلمنامه‌های معمول بود، و به نظر می‌رسید که شخصیت میکی از _The Goonies_ بیش از حد پیر شده که هنوز بخواهد به ماجراجویی برود، اما او هنوز هم می‌خواهد. اما حالا او در فیلمی از دیوید لینچ است که در لس آنجلس قرار دارد که کاملاً برعکس _La La Land_ است. زیرساخت تاریک و عمیق لوس آنجلس. و من آن را خواندم و فقط فکر کردم، این واقعاً شگفت‌انگیز و کاملاً منحصر به فرد است و بسیار نادر است که در این روزگار یک اثر سینمایی منحصر به فرد پیدا کنید. من فکر کردم، خوب، من _The Goonies_ را دوست دارم، و دیوید لینچ را دوست دارم، و لس آنجلس را دوست دارم. همچنین آن را دوست داشتم چون به نوعی به هالیوود و یک سیستم پدرسالارانه توهین می‌کند. به نظر می‌رسد سم خود را به عنوان یک تراویس بیکل می‌بیند. او خود را به عنوان این رها کننده می‌بیند، که در این ارزیابی خود کاملاً دچار توهم است. او خود را به عنوان این رها کننده vigilante از مؤنث مقدس در هالیوود می‌بیند. اما در واقع او تمایل دارد که همان آزار را به طور ناخودآگاه تداوم بخشد. من فقط این را واقعاً جالب یافتم و این یک معما است درون یک معما درون یک معما و هیچ راهی برای رسیدن به مرکز آن وجود ندارد. شاید این خود نقطه باشد - ما در یک جستجوی مداوم به سمت مرکز چیزها هستیم. و شاید همین کافی باشد، فقط بودن در جستجو کافی است. _اندرو گارفیلد؛ "مصاحبه اندرو گارفیلد: _Under the Silver Lake_, وسواس‌های فرهنگ پاپ و Spider-Verse" (بن تراویس)؛ _Empire_ (۱۹ مارس ۲۰۱۹)_