انیمیشن Spies in Disguise 2019

این فیلم به شدت شبیه به "Cloudy with a Chance of Meatballs" است و واقعاً ناامیدکننده بود. والتر به نوعی همانند فرزند فلینت و سم است، اما با رفتاری آزاردهنده و خودرای که هیچ‌گاه نمی‌تواند دهانش را ببندد. حتی برخی از عناصر داستان از "Cloudy" گرفته شده است، مانند موضوع اختراعاتی که به اشتباه پیش می‌روند. انتظار داشتم که حداقل فیلم متوسطی باشد، زیرا شخصیت‌ها...

این فیلم به شدت شبیه به "Cloudy with a Chance of Meatballs" است و واقعاً ناامیدکننده بود. والتر به نوعی همانند فرزند فلینت و سم است، اما با رفتاری آزاردهنده و خودرای که هیچ‌گاه نمی‌تواند دهانش را ببندد. حتی برخی از عناصر داستان از "Cloudy" گرفته شده است، مانند موضوع اختراعاتی که به اشتباه پیش می‌روند. انتظار داشتم که حداقل فیلم متوسطی باشد، زیرا شخصیت‌ها به جز والتر به نظر بد نمی‌رسیدند، اما نتیجه بدتر از آنچه تصور می‌کردم شد. شخصیت‌ها دو بعدی هستند و داستان‌های پیش‌بینی‌پذیری دارند و والتر هیچ نقصی ندارد، بنابراین هیچ توسعه شخصیتی به جز یک پیوند پیش‌بینی‌پذیر با لنس وجود ندارد. حتی کبوترها هم یک‌بعدی هستند. این فیلم یکی از ۱۰ یا ۱۵ فیلم انیمیشن بد دهه به شمار می‌آید، حتی اگر در انتهای دهه منتشر شده باشد. از آن دوری کنید، واقعاً بیش از حد مورد ستایش قرار گرفته است. فیلمی پر از اکشن، ماجراجویی و کمدی انیمیشنی که پیام خوبی دارد، هرچند که نسبتاً ساده‌لوحانه است، اما در عین حال زمان‌گذران خوبی بود و صداپیشگی ویل اسمیت در چنین نقشی بسیار مناسب بود. این فیلم زمین را نمی‌شکافد، اما انیمیشن آن عالی بود و به اندازه کافی جذابیت داشت تا بزرگ‌ترها را هم سرگرم کند. "Spies in Disguise" دارای روش‌شناسی جالبی است که بر اصول همکاری و اقدامات غیرکشنده تمرکز دارد. حداقل این ایده‌ها در ۵ دقیقه ابتدایی و ۱۰ دقیقه پایانی وجود دارند. در میان آن‌ها، کبوتر به جای این موضوع قرار می‌گیرد. منظورم این نیست که "موضوع کبوتر آنقدر خنده‌دار است که حواس‌تان را پرت می‌کند"، بلکه منظورم این است که آن را به‌طور کلی برای بخش عمده‌ای از زمان فیلم کنار گذاشته‌اند، زیرا "ویل اسمیت صدای یک کبوتر را می‌دهد، هاهاها!" و البته این ایده‌های ابتدایی کمی سنگین به نظر می‌رسیدند، اما این یک فیلم کودکانه است و ظرافت الزامی نیست. همچنین کمک نکرد که هر یک از شخصیت‌های پشتیبان (به‌ویژه "دست رباتی" بن مندلسون) به مراتب از هر دو شخصیت اصلی دوست‌داشتنی‌تر بودند. اما در کل، خوب بود. خوب. با کمی زحمت. خوب. در بهترین حالت. بیش از هر چیز، فقط می‌خواهم بدانم که آیا اگر کسی بدون هیچ‌گونه ایده‌ای از داستان به این فیلم برود، آیا به اندازه تریلر بر او تأثیر می‌گذارد؟ آیا این فیلم برای نوجوانان شبیه "From Dusk till Dawn" است؟ امتیاز نهایی: ★★ - چند چیز داشت که به من جذاب بود، اما محصول نهایی ضعیف بود. به سادگی یک فیلم انیمیشن جذاب است که در آن به خاطر شخصیت آرزوکننده ناراحت می‌شوید و می‌خواهید به قهرمان سیلی بزنید. کمدی جالبی است. "لنس" یک مأمور مخفی مؤثر و باکلاس است و "والتر" نوعی فرد پشتیبان undervalued اوست. می‌توان گفت که لنس به والتر با تحقیر رفتار می‌کند - او که در واقع هیچگاه مجبور نیست به زمین برود! در تلاش برای تحت تأثیر قرار دادن، والتر لنس را متقاعد می‌کند که می‌تواند او را نامرئی کند! مشکل؟ خوب، این یک فرمول بسیار قابل‌اعتماد برای تبدیل یک مرد به کبوتر است! "موش‌های پرنده"? هنگامی که ماجراجویی‌های ما به تدریج غیرواقعی‌تر می‌شوند، متوجه می‌شویم که کبوترها واقعاً مهارت‌های جالبی دارند که در بازی جاسوسی بسیار مفید هستند - و آن‌ها واقعاً در کمک به دو نفر برای بازگرداندن لنس به شخصیت شیک‌پوش خود و همچنین دستگیری بدکارانی که به دنبال تسلط بر جهان هستند، کمک خواهند کرد. اینجا دیالوگ‌ها بیش از حد زیاد است، اما نیمه آخر فیلم بسیار سرگرم‌کننده است، با اکشن فراوان، چند شوخی احمقانه و چند پیام درباره همکاری، اعتماد و وابستگی متقابل که قابل پیش‌بینی بودن داستان را زیر بنای خود قرار می‌دهد. انیمیشن کمی برای سلیقه من خطی است، اما هنوز هم گواهی جذاب بر تکمیل مغز با قوه است که به اندازه کافی قابل تماشا است.