فیلم Police Academy: Mission to Moscow 1994

فیلمی را مشاهده کنید که یک تخم‌مرغ آب‌پز از دهان یک مرد به دهان مرد دیگری پرتاب می‌شود و سپس دوباره به دهان اولی برمی‌گردد - همه‌چیز در رنگ‌های تکنیکال! عوامل کمدی - _ناچیز_. عامل جلب توجه - ناچیز. اعضای اصلی بازیگران - ناچیز. تماشاگرانی که در سال 1994 در سینماها به آن نگاه کردند - ناچیز. فروش گیشه - ناچیز. صداهای صدای باد -...

فیلمی را مشاهده کنید که یک تخم‌مرغ آب‌پز از دهان یک مرد به دهان مرد دیگری پرتاب می‌شود و سپس دوباره به دهان اولی برمی‌گردد - همه‌چیز در رنگ‌های تکنیکال! عوامل کمدی - _ناچیز_. عامل جلب توجه - ناچیز. اعضای اصلی بازیگران - ناچیز. تماشاگرانی که در سال 1994 در سینماها به آن نگاه کردند - ناچیز. فروش گیشه - ناچیز. صداهای صدای باد - _کاملاً_. افکت‌های صوتی کارتونی - کاملاً. اجراهای بی‌علاقه و خجالت‌آور - کاملاً. بازیگران پرشور روسی که معتقدند در حال اجرای یک شاهکار هستند - کاملاً. بعد از تماشای این فیلم، فراموش کردم چطور بخندم. دیدم که کسی دیگر می‌خندد و مجبور شدم از او بپرسم که چه کاری با صورتش می‌کند و آن _صدای غیرمعمول_ به چه معناست. **فیلمی غیرضروری.** بعضی اوقات به نظر می‌رسد تهیه‌کنندگان درک نمی‌کنند که چه زمانی یک فیلم نباید ساخته شود. مجموعه "آکادمی پلیس" باید با فیلم ششم به پایان می‌رسید و حتی در آن زمان هم به نظر می‌رسید که کمی خسته‌کننده است. این فیلم که سال‌ها بعد ساخته شده، تلاشی بود که به سادگی بی‌معنا بود و قطعاً هیچ‌کس را با خاطرات خوبی ترک نمی‌کند. بعد از تماشای این فیلم، واقعاً متأسف شدم که این مجموعه با چنین فیلم بدی به پایان رسید. برای من، این چیزی بود که باید از آن اجتناب می‌شد. "آکادمی پلیس" یکی از جالب‌ترین و موفق‌ترین مجموعه‌های کمدی دهه 80 بود و هنوز هم بسیاری از مردم امروز به یاد این فیلم‌ها خاطرات خوبی دارند. من خودم به عنوان یک کودک، چندین بار آن‌ها را در تلویزیون تماشا کرده‌ام. سناریو به‌طرز احمقانه‌ای بی‌معناست و فقط بهانه‌ای است برای بردن برخی از شخصیت‌های فیلم به روسیه پس از شوروی، جایی که باید به پلیس محلی در مبارزه با یک مافیای بزرگ که به یک الیگارش تبدیل می‌شود، کمک کنند (یکی از بسیاری که از خاکستر رژیم کمونیستی برخاسته و از طریق معاملات مشکوک، مردم روسیه را به زانو درآورده‌اند). این یک سناریوی بد و ضعیف است که توسط افرادی ناتوان نوشته شده است. از طرف دیگر، شوخی کاملاً غایب است. من حتی برای یک دقیقه هم نمی‌خندم. ترکیب بازیگران که تا کنون نسبتاً ثابت بود (با غیبت چندین بازیگر از فیلم چهارم به بعد) به طور کامل از بین رفته و اکثر بازیگران از شرکت در این پروژه امتناع کردند. جورج گاینز بازگشته است، اما شخصیت او، فرمانده لاسارد، به سادگی به عنوان یک پیرمرد مبتلا به آلزایمر به نظر می‌رسد (با تمام احترامی که برای هر کسی که از این بیماری جدی رنج می‌برد، قائل هستم، اشتباه نکنید). بازی گاینز خنده‌دار نیست و اجراهای او در اینجا شرم‌آور است. مایکل وینسلو نیز سعی می‌کند برخی از شوخی‌های آشنا را با استفاده از مهارت‌های صوتی‌اش ارائه کند... اما او نه ماده‌ای دارد و نه زمان کافی و آنچه را که انجام می‌دهد، تازگی و نوآوری ندارد. سر کریستوفر لی در فیلم به‌طور مختصر حضور دارد و تا آنجا که می‌توانم بفهمم، او این کار را به عنوان یک لطف به تهیه‌کننده انجام داده است. دوستی چیز زیبایی است و همچنین ادای احترام حرفه‌ای، اما من شرط می‌بندم که لی نمی‌خواهد به خاطر این فیلم به یاد آورده شود (و قطعاً هم نمی‌خواهد، او کارهای بهتری انجام داده است، همانطور که می‌دانیم). کسی که به نوعی در اینجا برجسته می‌شود، ران پرلمن است. بازیگری که ما او را به خاطر کارهای بسیار با کرامتش می‌شناسیم، سعی کرد تا خنده‌دار باشد و به شخصیتش شرافت بدهد. عمل شایسته‌ای، اما شایسته بازیگری که هست، نیست. بقیه بازیگران قابل ذکر نیستند. آیا در این فیلم ویژگی‌های قابل قبولی وجود دارد؟ راستش را بخواهید، فکر نمی‌کنم... اما با این حال، احساس می‌کنم باید یک نکته کوچک بزنم: از این که فیلمبرداری زیادی در شهر واقعی مسکو انجام شده و از بازیگران و زبان‌آوران روسی واقعی استفاده شده، خوشم آمد. این به فیلم اعتبار خاصی می‌دهد که باید به آن اشاره شود و امروزه بسیار کم‌یاب است، جایی که هر تکه از صفحه سبز یا آبی جایگزین یک صحنه واقعی می‌شود و چند دلار از بودجه تولید را صرفه‌جویی می‌کند. با این حال، باید شجاعت و مقداری جنون می‌طلبید تا در میانه ناآرامی‌های سیاسی و نظامی که روسیه در آن سال‌ها تجربه می‌کرد، فیلمی بسازند. 'آکادمی پلیس: مأموریت به مسکو' این مجموعه را به پایان می‌رساند - به همان شکلی که هست. این فیلم خوب نیست، اما از نظر من بدترین فیلم این سری هم نیست؛ نه اینکه خیلی از آن فاصله داشته باشد، بلکه بیشتر اینکه من کمی بیشتر از ورود ششم از آن لذت بردم. ترکیب بازیگران در مقایسه با گروه اصلی شخصیت‌ها بسیار ناقص به نظر می‌رسد. بوبا اسمیت برای این فیلم کنار گذاشته شده که این یک ضرر است، بنابراین فقط مایکل وینسلو، دیوید گراف و جورج گاینز باقی مانده‌اند تا در تمام هفت فیلم حضور داشته باشند. در واقع، بازیگران جالب‌تری در خارج از این گروه پیدا می‌شوند، زیرا کریستوفر لی و ران پرلمن در اینجا حضور دارند. دومی بیشتر از اولی به نمایش درمی‌آید و به نظرم خوب است؛ همانطور که قبلاً ذکر شد، او بهتر از تلاش قبلی است. در مورد بازیگران، فیلم به‌طور خاص در پایان یک بخش طراحی شده دارد که به بازیگران کلیدی اشاره می‌کند... از طریق سوارکاری، نه کم! با توجه به برش‌های واضح برای "پنهان کردن" بدلکاران، تعجب می‌کنم که چرا برای یک لحظه کوتاه اینقدر تلاش کردند - حتماً بودجه‌ای برایش باقی‌مانده بود! من از اینکه این مجموعه را به پایان رساندم بسیار خوشحالم. با وجود اینکه هیچ‌یک از این فیلم‌ها امتیاز مثبتی نداشتند، من واقعاً از تماشای آن‌ها ناراحت نشدم. شاید کمی سخاوتمندانه باشد، اما واقعاً تماشای آن‌ها نسبتاً آسان است؛ فیلمسازان با عقل سلیم تصمیم گرفتند زمان آن‌ها را به 80-90 دقیقه محدود کنند که قطعاً کمک‌کننده است!