فیلم Paddington 2014

این فیلم هر بار که آن را می‌بینم، خنده‌دارتر می‌شود. این فیلم خانوادگی کامل، چیزی برای تمام سنین دارد و تنها مخصوص کودکان نیست. شوخی‌های زیرکانه‌ای برای بزرگ‌ترها وجود دارد که ناپسند نیست و به اندازه کافی کمدی فیزیکی دارد که کودکان هم از حرکات احمقانه خرس بامزه خوششان بیاید. علاوه بر این، انیمیشن خوبی دارد و پر از احساس است. امتیاز: ۸/۱۰. واقعاً بامزه است. جنبه...

این فیلم هر بار که آن را می‌بینم، خنده‌دارتر می‌شود. این فیلم خانوادگی کامل، چیزی برای تمام سنین دارد و تنها مخصوص کودکان نیست. شوخی‌های زیرکانه‌ای برای بزرگ‌ترها وجود دارد که ناپسند نیست و به اندازه کافی کمدی فیزیکی دارد که کودکان هم از حرکات احمقانه خرس بامزه خوششان بیاید. علاوه بر این، انیمیشن خوبی دارد و پر از احساس است. امتیاز: ۸/۱۰. واقعاً بامزه است. جنبه "بد" این فیلم واقعاً مشکل‌زا بود، اما تماشای پدینگتون واقعاً لذت‌بخش بود. من ایده خوشبینانه "عمه لوسی" را دوست داشتم که به "پدینگتون" جوان convinces می‌کند تا از پروی تاریک به لندن سفر کند و از این که روحیه جنگی به زودی او را به خانواده‌ای مهربان می‌سپارد و در دریایی از مارمالاد غوطه‌ور می‌شود، مطمئن است! ورود او به ایستگاه راه‌آهن معروف لندن پس از پنهان شدن در یک قایق قطعاً بیشتر شبیه به ورودهای من در این ترمینال شلوغ است که در آن هیچ‌کس به دیگری نگاه نمی‌کند. خوشبختانه برای خرس نادرمون، ورود دیرهنگام خانواده "براون" از یک تور موزه پشم باعث می‌شود که مادر "مری" (سالی هاوکینز) به غم و اندوه بی‌پناهی او رحم کند. این موضوع باعث نارضایتی شوهر مشکوکش "هنری" (هیو بونویل) و بی‌توجهی دختر "جودی" (مادلین هارریس) می‌شود، اما پسر "جاناتان" (ساموئل جوزلین) بسیار مشتاق است. یک شب نمی‌تواند ضرر داشته باشد، درست است؟ البته می‌دانیم که هرگز به این سادگی نخواهد بود، اما پس از یک شروع سخت، خانواده کم‌کم به مهمان جدیدشان علاقه‌مند می‌شوند. در همین حال، در موزه تاریخ طبیعی، متخصص تاکسیدرمی "میلی‌سنت" (نیکول کیدمن) واقعاً اهمیتی نمی‌دهد که نمونه‌هایش را از کجا به دست می‌آورد و یک گفتگوی تصادفی با تأمین‌کننده‌اش نشان می‌دهد که این خرس پروی تازه به شهر آمده است. آنچه که پس از این اتفاق می‌افتد، معنای جدیدی به عبارت "محکم نگه‌داشته شدن" می‌دهد و ما کمی بیشتر درباره ریشه‌های "پدینگتون" و آنتاگونیست جدید و تهدیدآمیزش می‌فهمیم. این فیلم واقعاً سرگرم‌کننده است و پر از کمدی فیزیکی و اجراهای قوی از بونویل و هاوکینز و همچنین پیتر کاپالدی به عنوان همسایه آزاردهنده است. جولی والترز (به‌زحمت) لهجه اسکاتلندی‌اش را به عنوان "خانم برد" حفظ می‌کند و کیدمن به نوعی از نقش خود به عنوان ترکیبی از "لارا کرافت" و "هانیبال لکتر" لذت می‌برد. مانند داستان‌های اصلی مایکل باند (که او نیز به‌طور مختصر در اینجا حضور دارد)، احساسات در این فیلم کم است اما ویژگی‌هایی مانند ادب، احترام و شرافت در آن پررنگ است و البته هیچ خطری نیست که این خرس مهربان پیروز نخواهد شد. طراحی تولید و سطح انیمیشن در سطح اول است و از نظر متن، کمدی‌های سبک‌دلانه زیادی دارد و از نظر درام‌های خانوادگی - این فیلم تقریباً به همه چیز برای لبخند زدن ارائه می‌دهد. همانطور که "عمه لوسی" همیشه می‌گوید...