انیمیشن Monsters University 2013

دانشگاه هیولاها، فیلمی بسیار خوب و بهترین اثر پیکسار در سه سال اخیر است. این فیلم لذت‌بخش، با بازیگران مناسب و جذابیت خاصی که دارد، بدون اینکه خیلی کلیشه‌ای باشد، به خوبی توانسته مخاطب را سرگرم کند. اما این فیلم نیز به عنوان سومین ناکامی پیکسار در پی هم به شمار می‌رود. دانشگاه هیولاها، مانند فیلم شجاع (و برخلاف ماشین‌ها ۲)، پر از ارزش و قابل...

دانشگاه هیولاها، فیلمی بسیار خوب و بهترین اثر پیکسار در سه سال اخیر است. این فیلم لذت‌بخش، با بازیگران مناسب و جذابیت خاصی که دارد، بدون اینکه خیلی کلیشه‌ای باشد، به خوبی توانسته مخاطب را سرگرم کند. اما این فیلم نیز به عنوان سومین ناکامی پیکسار در پی هم به شمار می‌رود. دانشگاه هیولاها، مانند فیلم شجاع (و برخلاف ماشین‌ها ۲)، پر از ارزش و قابل تماشا است. اما در سال ۱۹۹۵، زمانی که پیکسار با داستان اسباب‌بازی به عرصه آمد، انتظار می‌رفت که این روند ادامه پیدا کند. این موضوع تا سال ۲۰۰۶ ادامه داشت که فیلم ماشین‌ها را منتشر کردند؛ اولین فیلمی که نتوانست مخاطبان را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. از آن زمان، پیکسار در نردبان تایید و پذیرش به شکل نوسانی عمل کرده و دانشگاه هیولاها در جایگاه متوسطی قرار دارد. این فیلم به‌ویژه برای یک فیلم کودکانه و به عنوان یک پیش درآمد، فیلم بسیار خوبی است، اما بازگشت به عظمت مورد انتظار مخاطبان را به همراه ندارد. این فیلم بدون ریسک عمل می‌کند و اغلب در فرمت ضعیف و تکراری کمدی‌های دانشگاهی قرار دارد. هرچند ممکن است به اندازه فیلم اصلی موفقیت‌آمیز نباشد، اما به‌طور کلی ناامیدکننده نیز نیست. این فیلم آنچه را که تقریباً هر فیلم با بودجه بالا انجام می‌دهد، انجام می‌دهد: به مدت یک ساعت و نیم در مقابل شما قرار می‌گیرد و کار خود را در صنعت سرگرمی انجام می‌دهد، سپس خارج می‌شود و شما را با لبخند ترک می‌کند، اما کاملاً راضی نیستید. این فیلم ریسک‌های کمتری دارد و به شدت از هر چیز جدیدی که ممکن است مخاطبان را عصبانی کند، اجتناب می‌کند. این موضوع برای مردم عادی قابل قبول است؛ این یک تجربه سرگرم‌کننده است و سپس تمام می‌شود. ارزش پول و زمان شما را دارد، اما انتظاراتی که از قدرت پیکسار در روزهای اوجش وجود داشت، برآورده نمی‌شود. این پیش درآمدی سرگرم‌کننده بر اساس «هیولاها، شرکت» است. هرچند در سطح فیلم قبلی نیست، اما «دانشگاه هیولاها» فیلم رضایت‌بخشی است. این فیلم به گذشته سفر می‌کند و ما را با مایک و سالی قبل از شرکت آشنا می‌کند و نتیجه خوبی دارد. در حالی که از نظر احساسی به اندازه کافی قوی نیست، اما کمدی آن هنوز هم در سطح بالایی قرار دارد. جان گودمن (سالی) و بیلی کریستال (مایک) دوباره فوق‌العاده هستند و هلن میرن به عنوان شخصیت جدید، هارداسکرابل، عملکرد خوبی ارائه می‌دهد. من عاشق شخصیت‌های جدید دیگر نیستم، اما آنها بی‌تردید هدفی دارند و نقش خود را ایفا می‌کنند. داستان سرگرم‌کننده است و هرچند کمی بعد از شروع رقابت افت می‌کند، اما همه چیز هنوز هم لذت‌بخش است و ۱۰۴ دقیقه زمان فیلم به سرعت می‌گذرد. من فکر می‌کنم داستان دنباله‌ای با حضور بوی بزرگ شده، جذاب‌تر بود، اما این تولید به‌عنوان پیوست مناسبی به فیلم اصلی سال ۲۰۰۱ به شمار می‌رود. این یک فیلم عالی است. کیفیت انیمیشن شگفت‌انگیز است و حس دانشگاه را به خوبی منتقل کرده است. صحنه‌ها، پس‌زمینه‌ها و ارجاعات جالبی به فیلم اصلی دارد. شاید بهتر بود به جای پیگیری «هیولاها، شرکت» (۲۰۰۱) با یک دنباله، دوازده سال صبر می‌کردند و به ما می‌گفتند که «سالی» و «مایک» چگونه با هم آشنا شدند. در اینجا وارد دانشگاه می‌شویم، جایی که «سالی» به‌طور طبیعی در ترساندن دیگران خوب است، اما «مایک» نمی‌تواند حتی یک دسر را بترساند! در ابتدا، «رندال» تأثیر بیشتری بر روی این سیکلوپس سبز جوان دارد و واقعاً او و همکار پشمالویش نمی‌توانند یکدیگر را تحمل کنند. یک حادثه بدشانسی آنها را مجبور می‌کند که به هم کمک کنند، بعد از اینکه واقعاً «دین هارداسکرابل» را عصبانی کرده و از کلاس ترساندن اخراج می‌شوند. تنها با تشکیل برادری خود، می‌توانند در «بازی‌های ترساندن» زنده بمانند - برنده شدن در این بازی‌ها تنها راهی است که می‌توانند استاد خشمگین خود را آرام کنند و به کلاس برگردند. ماجراهای لذت‌بخشی در پی می‌آید که در آن باید یاد بگیرند به یکدیگر اعتماد کنند و به یکدیگر تکیه کنند. «رندال» نشانه‌های اولیه نیرنگ خود را نشان می‌دهد و جنبه رقابتی روایت اپیزودیک به شخصیت‌ها اجازه می‌دهد که از دوستی خود لذت ببرند. نویسندگی مقداری شوخی فراهم می‌کند و به یک پایان‌بندی می‌رسد که دقیقاً غافلگیرکننده نیست، اما کمی غیرمنتظره‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، است. این فیلم به خوبی فیلم اول نیست، اما به عنوان بازآفرینی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی، این یک ماجراجویی سریع-paced است که به‌طور کلی بد نیست.