فیلم Dark Phoenix 2019

متاسفانه، فیلم «اکس من» هرگز نتوانسته است به پتانسیل خود در این فرم برسد. داستانی پر از کلیشه‌ها، فیلمنامه‌ای خسته‌کننده و بازیگرانی خسته، این فیلم به شکلی بزرگ و ناامیدکننده به نظر می‌رسد که انگار بازیگران فقط برای دریافت دستمزدهای خود آنجا هستند. احتمالاً بهتر است منتظر انتشار دیجیتالی آن بمانید و در یک بعدازظهر بارانی آن را تماشا کنید، جایی که می‌توانید در میانه...

متاسفانه، فیلم «اکس من» هرگز نتوانسته است به پتانسیل خود در این فرم برسد. داستانی پر از کلیشه‌ها، فیلمنامه‌ای خسته‌کننده و بازیگرانی خسته، این فیلم به شکلی بزرگ و ناامیدکننده به نظر می‌رسد که انگار بازیگران فقط برای دریافت دستمزدهای خود آنجا هستند. احتمالاً بهتر است منتظر انتشار دیجیتالی آن بمانید و در یک بعدازظهر بارانی آن را تماشا کنید، جایی که می‌توانید در میانه خسته‌کننده‌اش بخوابید و در پایان که کمی کمتر خسته‌کننده است بیدار شوید. به‌راستی متاسفم که چنین فرانچایز محبوبی مانند «اکس من» باید به این شکل به پایان برسد. سایمون کینبرگ، با دانستن اینکه ادغام در حال انجام است، باید بخش آخر را تغییر می‌داد و ریسک بیشتری می‌کرد. اگر واقعاً این فیلم اهمیتی نداشت، باید سعی می‌کردند کاری انجام دهند که هرگز انجام نشده است و به‌طور کامل بروند. اگر شکست بخورد، شکست می‌خورد، اما حداقل به عنوان یک فیلم شجاع و قدرتمند به یاد سپرده می‌شد. در این حالت، نه تنها این یک پایان ناامیدکننده برای یک حماسه ۲۰ ساله است، بلکه فراموش‌شدنی نیز هست. نه آنقدر بد که مردم به یاد بیاورند چقدر بد بود، فقط ... معمولی است. اگر آنها اهمیتی نمی‌دادند، چطور می‌توانند از تماشاگران بخواهند که برای آنها اهمیت قائل شوند؟ در کل، «دارک فینکس» به آنچه همه از آن می‌ترسیدند تبدیل می‌شود: فیلمی که اصلاً اهمیت ندارد. فیلمی که حتی سعی نکرد به یک حماسه فوق‌العاده که به‌طور قابل توجهی بر ژانر کمیک تأثیر گذاشته ادای احترام کند. بدترین قسمت این است که همه می‌توانند تصور کنند چقدر می‌توانست عالی باشد زیرا بازیگران عالی هستند (سوفی ترنر درخشان است)، موسیقی هانس زیمر بسیار دلنشین است و اکشن جذاب است. بدترین احساسی که یک طرفدار می‌تواند داشته باشد، ناامیدی ناشی از اینکه فیلم چگونه از آب درآمده است، همراه با ناامیدی از اینکه چقدر خوب می‌توانست باشد. با این حال، یک روایت ناقص با یک شخصیت منفی ضعیف و تصمیمات غیرقابل قبول شخصیت‌ها، آن رویاها را خراب می‌کند. با یکی از ناگهانی‌ترین پایان‌های چند سال اخیر، «اکس من» به عنوان یک فرانچایز منزوی به پایان می‌رسد و اکنون امیدش را به کوین فایگی و مارول می‌سپارد که به موتانت‌ها عدالت بدهند.