انیمیشن Bambi 1942

مناظر فیلم _بامبی_ واقعاً زیباست. اگر بخواهید آن را با انیمیشن‌هایی که در دهه 90 بزرگ شدم یا حتی انیمیشن‌های امروزی مقایسه کنید، نه تنها از نظر کیفیت پایین نمی‌آید، بلکه مناظر طبیعی بامبی واقعاً از آنها برتر است. واقعاً خیره‌کننده است. اما به‌طور صادقانه، _بامبی_ یک فیلم واقعاً کسل‌کننده است. فکر می‌کنم تنها باری که قبل از این فیلم را دیده‌ام، حدود 5 ساله بودم،...

مناظر فیلم _بامبی_ واقعاً زیباست. اگر بخواهید آن را با انیمیشن‌هایی که در دهه 90 بزرگ شدم یا حتی انیمیشن‌های امروزی مقایسه کنید، نه تنها از نظر کیفیت پایین نمی‌آید، بلکه مناظر طبیعی بامبی واقعاً از آنها برتر است. واقعاً خیره‌کننده است. اما به‌طور صادقانه، _بامبی_ یک فیلم واقعاً کسل‌کننده است. فکر می‌کنم تنها باری که قبل از این فیلم را دیده‌ام، حدود 5 ساله بودم، که آن هم بیشتر از دو دهه پیش بود. مرور دوباره آن پس از این همه سال واقعاً باعث شد که کمتر از این فیلم لذت ببرم. امتیاز نهایی: ★★ - چیزهایی داشت که به من جذاب بود، اما محصول نهایی ضعیفی بود. با نگاهی به این فیلم که در سال 1942 توسط نه کارگردان ساخته شده است... یک کارگردان ناظر به نام دیوید هند و بقیه کارگردانان صحنه: جیمز آلگار، ساموئل آرمسترانگ، گراهام هاید، بیل رابرتز، پل ساترفیلد، نورمن رایت، آرتور دیویس و کلاید جرونیمی. یک نکته‌ای که قبلاً نمی‌دانستم و یاد گرفتم این است که فیلم بامبی بر اساس کتاب واقعی از سال 1923 به نام بامبی، زندگی در جنگل نوشته نویسنده و شکارچی اتریشی، فلیکس سالتون است. همیشه فکر می‌کردم که این یک خلاقیت مستقیم دیزنی است، اما این‌طور نیست، عجیب است. بامبی فیلمی نیست فقط درباره یک گوزن جوان و زندگی‌اش در جنگل، بلکه واقعاً درباره بقا طبیعت در برابر موجود خطرناک انسان است که گونه‌های حیوانی را نابود می‌کند و برخی صحنه‌ها واقعاً برای یک فیلم به‌اصطلاح خانوادگی شدید است، اما به آن می‌پردازم. در ابتدای فیلم، با اولین گروه شخصیت‌ها آشنا می‌شویم: تمپر با پوزه صورتی، یک گورکن خجالتی به نام گل، دوست جغد و بیداری حیوانات جنگل که بچه‌ای گوزن به دنیا می‌آید که به‌زودی متوجه می‌شویم پسر شاه جنگل است. بهترین ویژگی این انیمیشن توجه به جزئیات دیگر حیات وحش به جز تولد بامبی، لکنت اولیه او و لحظات اولیه دوستی‌اش با گل و تمپر است. لحظه‌ای که بامبی روی یخ می‌افتد واقعاً شیرین است. نشان می‌دهد که او هنوز به بدن جوانش عادت نکرده و از خودش مطمئن نیست. من قسمت دیدار او با پدرش را بسیار با وقار می‌بینم. شاه با حضور استوارش، بامبی را با رفتارهای بارز گوزن‌ها آشنا می‌کند که به‌نظر می‌رسد شامل حمله به دیگر گوزن‌ها با شاخ‌هایشان است. ما همچنین لحظه‌ای سرگرم‌کننده را می‌بینیم که بامبی با فالن جوان، یک گوزن ماده آشنا می‌شود، اولین ماده از گونه بامبی است و اینجا می‌توانیم بیشتر از awkwardness را ببینیم. به عنوان یک بزرگسال، کمی از teasing او ناراحت شدم، اما به عنوان یک کودک، آن لحظه را با عشق یاد می‌کنم، مثل اولین ملاقات با یک دختر. کمی من را به یاد نالا در _شیر شاه_ می‌اندازد. زمستان می‌رسد و در اولین نشانه‌های چمن سبز جدید، مادرش نسبت به خطر هشدار می‌دهد و به بامبی می‌گوید که به سمت درختان فرار کند و هرگز به عقب نگاه نکند... صدای شلیک را می‌شنویم و بامبی که مادرش را صدا می‌زند واقعاً دل‌سوز است... وقتی او به پدرش می‌رسد و او به طور جدی به او می‌گوید که مادرش هرگز با او نخواهد بود، این تقریباً فیلم را برای من خراب کرد، لحظه‌ای غم‌انگیز و تاریک بود. لحظه دیگری که من از این فیلم لذت می‌برم، جایی است که دوست جغد به بامبی، تمپر و گل درباره عشق توضیح می‌دهد... این قسمت را خیلی دوست دارم، چون به طرز عجیبی خنده‌دار است... من فراموش کرده بودم که بامبی هم خودش مورد شلیک قرار می‌گیرد، اما یادم می‌آید که آتش‌سوزی که انسان ایجاد کرد و دیدن اینکه چقدر حیوانات مجبور به ترک خانه‌هایشان شدند... و همچنین کبوتر که مضطرب و نگران به هوا پرواز کرد و در این فرآیند مورد شلیک قرار گرفت. به نوعی این فیلم پیام محوری مشابهی با _شیر شاه_ دارد، زیرا تولد/روابط/احیا و ادامه نسل سلطنت در میان موجودات جنگل وجود دارد. فکر می‌کنم این فیلم هنوز هم خوب است و آن را بسیار زیبا می‌بینم. یک فیلم خانوادگی مناسب که هنوز هم می‌توان دید و لذت برد. به شدت توصیه می‌کنم. چهار ستاره به آن می‌دهم چون مرگ مادر بامبی هنوز هم برایم آزاردهنده است، آیا واقعاً باید اینقدر بی‌رحمانه می‌بود؟ "بامبی" در زندگی ایده‌آل جنگل متولد می‌شود - پدرش گوزن نر است؛ مادرش یک گوزن ماده دوست‌داشتنی و او به سرعت با همه حیوانات دیگر در دنیای رنگارنگش دوست می‌شود. او یاد می‌گیرد که راه برود، صحبت کند و حتی با کمک دوست خرگوشش "تمپر" اسکیت روی یخ کند و با لذت و خطرات فصل‌ها از تابستان‌های آفتابی تا زمستان‌های سرد آشنا می‌شود. همه چیز کامل است تا اینکه انسان‌ها دخالت می‌کنند - سپس، در کنار پدرش و دوستانش، او باید با واقعیت‌های سخت‌تر زندگی مواجه شود. انیمیشن فوق‌العاده است - شاید به استانداردهای 2020 ساده به نظر برسد - اما هنر و کیفیت طراحی‌ها و موسیقی به خوبی این کمبود را جبران می‌کند. گفت‌وگو بسیار کمی وجود دارد - تصاویر داستان را روایت می‌کنند و این کار را به طرز فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهند. این فیلم برای کودکان خوب است و در عین حال غم‌انگیز نیز هست. شخصاً من این فیلم را دوست ندارم. فکر می‌کنم کسل‌کننده است و همیشه باعث خوابم می‌شود.