فیلم Call Jane 2022

"فیلم «کال جین» با موضوع حقوق زنان، پیش‌زمینه‌ای جذاب را ارائه می‌دهد که به‌طرز چشم‌گیری توسط بازی‌های عالی الیزابت بنکس، سیگورنی ویور، کریس مسینا و وونمی موساکو تقویت شده است. بخش اول فیلم به‌طرز جالب و گیرایی بیننده را جذب می‌کند و فیلمنامه‌ای خوب نوشته شده و استفاده هوشمندانه از آهنگ‌های witty را شامل می‌شود. با این حال، داستان به تدریج از شتاب خود کاسته و...

"فیلم «کال جین» با موضوع حقوق زنان، پیش‌زمینه‌ای جذاب را ارائه می‌دهد که به‌طرز چشم‌گیری توسط بازی‌های عالی الیزابت بنکس، سیگورنی ویور، کریس مسینا و وونمی موساکو تقویت شده است. بخش اول فیلم به‌طرز جالب و گیرایی بیننده را جذب می‌کند و فیلمنامه‌ای خوب نوشته شده و استفاده هوشمندانه از آهنگ‌های witty را شامل می‌شود. با این حال، داستان به تدریج از شتاب خود کاسته و تکراری و کسل‌کننده می‌شود. تقریباً هر نکته معنادار در نیمه اول مطرح می‌شود و به همین دلیل، ساعت آخر فیلم کمی اضافی و بی‌ربط به نظر می‌رسد، به جز یک تحول خاص. مشکلات ریتم به طولانی بودن زمان فیلم و تلاش فیلیس ناگی برای پوشش دادن به موضوعات متعدد برمی‌گردد. همچنین، ارتباط عاطفی با شخصیت اصلی و خود روایت در طول فیلم نوسان دارد. با این حال، این فیلم یک تلاش خوب است." امتیاز: C- الیزابت بنکس (در نقش «جوی») و شوهرش «ویل» (کریس مسینا) به‌طور خوشحالی در انتظار تولدی دیرهنگام برای خانواده‌شان در دهه 1960 هستند، اما متوجه می‌شوند که او دچار بیماری قلبی است که پزشکش هشدار می‌دهد ممکن است خطرناک باشد اگر او به بارداری ادامه دهد. در desperate‌ای، او به «جین» روی می‌آورد بعد از اینکه بیلبوردی را می‌بیند که نشان می‌دهد ممکن است کمک در دسترس باشد. 600 دلار و یک ویزیت به «دکتر دین» (کوری مایکل اسمیت) و همه چیز ممکن است حل شود؟ نه اگر «ویرجینیا» (سیگورنی ویور) در این میان دخالت کند، چون او تسهیل‌گر گروهی کوچک از زنان است که مصمم به کمک به دیگرانی هستند که در موقعیت مشابهی قرار دارند. البته همه این‌ها غیرقانونی است و فیلم به سفری تاریک و با حس شوخی می‌پردازد که در آن این زن ابتدا خجالتی (و معصوم) متوجه می‌شود که باید اقدامات بیشتری انجام دهد و به‌طرز نوآورانه و شجاعانه‌ای برای این کار قدم بردارد. از نظر اعتبار علمی پزشکی، به نظر می‌رسد که این موضوع به شدت ساده‌سازی شده است، اما با توجه به وقایع کنونی در ایالات متحده، نور بر مشکلاتی که خانواده‌ها (چه تنها و چه غیره) در دستیابی به مراقبت‌های پزشکی مناسب و مقرون‌به‌صرفه در مواجهه با واقعیت‌های ناخوشایند بارداری ناخواسته دارند، می‌تابد. مواردی از سیاست‌زدگی نیز وجود دارد - اولویت‌گذاری حمایت از قربانیان به‌عنوان منبعی موثر برای بحث و تفکر مطرح می‌شود. بنکس مرا به الیزابت مونتگومری از «جادوگر» یادآوری می‌کرد؛ ویور، هرچند در اینجا چندان برجسته نیست، کمی عمق ارائه می‌دهد و مسینا و وونمی موساکو در نقش «گوئن» نیز تلاش قابل توجهی دارند. اما داستان در انتهای خود کمی به تکرار می‌افتد و پایان آن، با وجود اینکه بیش از 2 ساعت طول دارد، کمی شتابزده به نظر می‌رسد - با این حال، این فیلم هنوز یک اثر سینمایی سرگرم‌کننده با پیامی است که احتمالاً اکنون از هر زمان دیگری مرتبط‌تر است.