فیلم Peeping Tom 1960

فیلم «پیش‌پرده» به کارگردانی مایکل پاول و نویسندگی لئو مارکس ساخته شده است. این فیلم با بازی کارل بوهیم، مویرا شیئر، آنا ماسی، ماکسین آدلی و برندا بروس همراه است. موسیقی اثر برایان ایزدل و فیلم‌برداری آن توسط اتو هلر انجام شده است. این فیلم به دلایل متعددی مشهور (و بدنام) است، به ویژه اینکه انتشار آن به پایان کار حرفه‌ای مایکل پاول بزرگ انجامید. جالب...

فیلم «پیش‌پرده» به کارگردانی مایکل پاول و نویسندگی لئو مارکس ساخته شده است. این فیلم با بازی کارل بوهیم، مویرا شیئر، آنا ماسی، ماکسین آدلی و برندا بروس همراه است. موسیقی اثر برایان ایزدل و فیلم‌برداری آن توسط اتو هلر انجام شده است. این فیلم به دلایل متعددی مشهور (و بدنام) است، به ویژه اینکه انتشار آن به پایان کار حرفه‌ای مایکل پاول بزرگ انجامید. جالب است که اکنون، بیش از ۵۰ سال بعد، هنوز هم افرادی هستند که برای اولین بار این فیلم را می‌بینند و نمی‌دانند چه چیزی را تماشا کرده‌اند؛ درست مانند بسیاری از منتقدان در سال ۱۹۶۰! در حالی که جویندگان ترس اغلب ناامید می‌شوند که با یک فیلم خونین از جک قاتل روبه‌رو نشده‌اند. به‌نظر می‌رسد که آن‌ها با دیدن عبارات «قاتل زنجیره‌ای» انتظار خون و وحشت را دارند. طرفداران فیلم می‌دانند که «پیش‌پرده» از آن نوع فیلم‌های قاتل زنجیره‌ای نیست و این اثر جذاب، نگاهی هوشمندانه به ذهن تاریک، تماشاگران، تنهایی و سوءاستفاده‌های کودکان دارد. از همان دقایق ابتدایی با نواهای خارش‌آور پیانو اثر ایزدل، فضاسازی آغاز می‌شود و سپس رنگ‌های زنده و جذاب بر روی صفحه می‌آیند، در حالی که مارک لوئیس (بوهیم) به قربانی‌اش، یک زن شب، نزدیک می‌شود تا او را در لحظات مرگش فیلم‌برداری کند. این آغاز نقشه پاول و مارکس برای همدست کردن ما در اعمال لوئیس است و سپس سازندگان ما را به چالش می‌کشند تا با او همدردی کنیم، همان‌طور که داستان زندگی‌اش آشکار می‌شود و در عین حال در کشمکش با احساساتش برای هلن استیونز (مسی) در زمان حال قرار دارد. در این فیلم همچنین نکته‌ای زیرکانه به صنعت سینما وجود دارد که بدون شک منتقدان و توزیع‌کنندگان فیلم در سال ۱۹۶۰ را رنجانده است. شاید بتوان گفت که تم‌های روانی و ترومایی که در plot وجود دارد اکنون کمی کهنه شده‌اند؟ اما آنچه هنوز مرتبط است، زاویه فیلم‌سازی – تماشاگران است، چرا که امروزه ما دائماً به تماشای تلویزیون واقعیت به عنوان سرگرمی مشغولیم. تولید فیلم در هر زمینه‌ای درجه «A» است، بازی‌ها بسیار مؤثرند و بوهیم، که به‌طور ناعادلانه‌ای مورد انتقاد قرار گرفته است، در نقش لوئیس فوق‌العاده است و گاهی اوقات سایه‌هایی از پیتر لوره را به نمایش می‌گذارد. عکاسی رنگی جسورانه هلر به طرز ناخوشایندی جوی ایجاد می‌کند، موسیقی ایزدل تهدیدی پیگیر است و بخش صدا واقعاً عالی عمل می‌کند. بی‌نقص. سپس خود پاول قرار دارد که به شدت از انتقاداتی که در زمان انتشار «پیش‌پرده» دریافت کرد، آسیب‌دیده بود. خوشحال‌کننده است که پیش از فوتش در سال ۱۹۹۰، او شاهد آن بود که این فیلم به یک اثر سینمایی با ارزش تبدیل شود. او و این فیلم شایسته ستایش هستند. کارگردانی او جسورانه است، قاب‌بندی‌هایش از لوئیس دقیق است و البته دوربین او چشمان و گوش‌های ماست، به طرز ناخوشایندی. این یک فیلم شگفت‌انگیز و نابغه است. ۱۰ از ۱۰ به یاد دارم که وقتی برای اولین بار این فیلم را در اوایل دهه ۷۰ تماشا کردم، واقعاً ترسیده بودم. زنان جوانی به قتل رسیده‌اند. آنچه جنایات آن‌ها را به‌ویژه زشت می‌کند، ترس عمیق در چهره‌هایشان است و این موضوع کارآگاه پیگیر «گرگ» (جک واتسون) را بیشتر گیج می‌کند. در همین حال، بازیگر «ویویان» (مویرا شیئر) در حال فیلم‌برداری فیلم جدیدش است و در صحنه، «مارک» (کارلهاینز بوهیم) که به دوربین obsessed شده است، بخشی از طبقه پایین خانه وسیعش را به گروهی از جوانان اجاره داده است. معمولاً خود را از دیگران دور نگه می‌دارد، اما با «هلن» (آنا ماسی) دوست می‌شود و به زودی نوعی رابطه میان آن‌ها شکل می‌گیرد، زیرا او به هر دو، او و فیلم‌هایش علاقه‌مند می‌شود. وقتی در استودیو فاجعه‌ای رخ می‌دهد، تحقیقات پلیس ابتدا شامل گروه صدا است و به تدریج داستان به‌طرز تاریک و تهدیدآمیزی پیش می‌رود. بوهیم و ماسی در اینجا عالی هستند و تحت کارگردانی خلاق پاول و عکاسی هلر، داستانی صمیمی و با ریتم مناسب را ارائه می‌دهند که زمان خود را صرف می‌کند، اما این کار را به شکلی مؤثر و جمعی انجام می‌دهد. دیالوگ‌ها نیز به طرز شگفت‌انگیزی قوی هستند - چیزی تقریباً کودکانه در «مارک» و تقریباً مادری در «مسی» وجود دارد که نشان‌دهنده روانشناسی نهفته داستان است. در شبی تاریک با باران که به شیشه‌ها می‌کوبد، این بهترین تجربه سینماست.