فیلم Open Range 2003

این یک نظر شخصی است، اما "Open Range" یک اثر کلاسیک مدرن در ژانر وسترن است که به خوبی قابل تماشا مجدد است. این فیلم بدون نقص نیست و تاریخ‌نگاران وسترن ممکن است به جزئیاتی مانند کلاه‌ها یا تأثیر تفنگ انتقاد کنند، اما واقعاً باید به این اثر در عصر مدرن که با عشق و احترام توسط کارگردان ساخته شده، ارج بگذاریم. داستان فیلم به سادگی...

این یک نظر شخصی است، اما "Open Range" یک اثر کلاسیک مدرن در ژانر وسترن است که به خوبی قابل تماشا مجدد است. این فیلم بدون نقص نیست و تاریخ‌نگاران وسترن ممکن است به جزئیاتی مانند کلاه‌ها یا تأثیر تفنگ انتقاد کنند، اما واقعاً باید به این اثر در عصر مدرن که با عشق و احترام توسط کارگردان ساخته شده، ارج بگذاریم. داستان فیلم به سادگی درباره‌ی یک قهرمان‌پروری است که در برابر قدرت‌های بزرگ و ستمگر که تمام چیزها را در نام استبداد می‌خواهند، می‌ایستد. اما نکته جالب این است که شخصیت‌های فیلم به طرز جذابی درگیرکننده هستند. در مدت زمان کوتاهی، احساس می‌کنم که کوین کاستنر ما را در کنار قهرمانان اصلی قرار می‌دهد و بدون اینکه آن‌ها را بشناسیم، احساس نزدیکی به آن‌ها می‌کنیم و این یک دستاورد بزرگ است. فیلم شخصیت‌ها را به خوبی گسترش می‌دهد تا بدون خستگی تماشاگر، داستان را جذاب‌تر کند و تنها در پایان فیلم متوجه می‌شوید که در یک وسترن انسانی و صادقانه درگیر بوده‌اید. اکثر بازیگران در اینجا عملکرد عالی دارند؛ رابرت دووال و کوین کاستنر به خوبی با هم تعامل دارند، در حالی که آنته بنینگ در نقش زنی زیبا و شجاع ظاهر می‌شود. متأسفانه، میکائیل گامبون در نقش شرور داستان نه تنها به درستی استفاده نشده، بلکه کمی ناامیدکننده است. این بازیگر با تجربه باید بهتر از این عمل می‌کرد و در این داستان خاص نباید زیاده‌روی می‌کرد. بله، نیاز به شرارت را درک می‌کنیم، اما نمایش‌های بیش از حد در اینجا کارساز نیست. با این حال، می‌گویم که فیلم یک تجربه شگفت‌انگیز است، فیلمی که شما را همزمان به تشویق وادار می‌کند و در عین حال کار روی آن بسیار با کیفیت است. برخی از نماها زیبا هستند و قاب‌بندی که کاستنر در نماهای نزدیک استفاده می‌کند، عالی است. در نهایت، تیراندازی در صحنه پایانی یکی از بهترین‌ها در تاریخ ژانر وسترن است. بنابراین به طور کلی، این یک اثر مدرن است که به خوبی با بهترین‌های دوران طلایی هم‌نشینی می‌کند. 9 از 10 **_این یک وسترن واقعی است_** چهار کابوی و دام‌هایشان در سال 1882 در منطقه هموندویل، مونتانا در حال سفر هستند که متوجه می‌شوند رهبران شهر از چرای آزاد خوششان نمی‌آید. این موضوع به یک وضعیت مرگ و زندگی تبدیل می‌شود. رابرت دووال و کوین کاستنر نقش دو کابوی اصلی را بازی می‌کنند، در حالی که آنته بنینگ در نقش یک پزشک و میکائیل گامبون در نقش یک بارون زمین ظاهر می‌شود. "Open Range" (2003) به طور خودکار یادآور "Dances With Wolves" (1990) است، زیرا این تنها دو وسترن هستند که کاستنر هم در آن‌ها بازی کرده و هم کارگردانی کرده است. هرچند این فیلم به خوبی آن یکی نیست، اما هنوز هم یک وسترن مدرن عالی و نزدیک به حماسه است. تم داستان حول این می‌چرخد که غرب‌نشینان نجیب مانند قهرمانان داستان به دنبال خشونت نیستند، اما گاهی اوقات برای ایستادن در برابر عدالت لازم است، حتی اگر قانون محلی فاسد باشد. من دوست دارم که فیلم با اعتماد به نفس زمان خود را می‌گیرد و شخصیت‌ها را با نکات بینش‌مند پرورش می‌دهد. احساس می‌شود که اوضاع در غرب قدیم چگونه بوده و شخصیت‌ها به شیوه‌ای صحبت می‌کنند که می‌دانید در آن زمان چگونه صحبت می‌کردند. جو به تدریج تنش‌آمیز می‌شود، اما بیشتر اکشن برای بخش پایانی ذخیره شده است، زمانی که همه چیز به انفجار می‌رسد، یادآور تیراندازی واقعی در O.K. Corral، اما طولانی‌تر. به همین دلیل، بینندگانی که به ویرایش سریع و هیجان‌های مداوم نیاز دارند ممکن است آن را خسته‌کننده بیابند. اما بینندگان با ذهن بالغ از واقع‌گرایی و شخصیت‌های به آرامی توسعه‌یافته، همچنین جنبه رمانتیک خوب تقدیر خواهند کرد. رینچ‌دار بزرگ خودخواه است زیرا خودپسندیش در طول سال‌ها رشد یافته و فکر می‌کند که صاحب شهر است. اما آیا واقعاً این‌گونه است؟ در ذهن خود او پادشاه است، زیرا به دلیل قدرت و نفوذش از بی‌عدالتی‌ها فرار کرده است. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی که شهروندان نجیب می‌گویند "کافی است"؟ در حالی که "Open Range" با مسائل تاریک و چالش‌برانگیز سر و کار دارد، قلبی گرم و قابل رستگاری دارد، بر خلاف "Unforgiven" (1992) که در زشتی غرق شده است (هرچند هنوز هم یک وسترن ارزشمند است، تا زمانی که بتوانید زشتی آن را تحمل کنید). این فیلم 2 ساعت و 19 دقیقه به طول می‌انجامد و در ذخیره استونی ایندیان در آلبرتا، کانادا فیلمبرداری شده است. امتیاز: A-