فیلم Mr. Nobody 2009

انتظار بیشتری از این فیلم داشتم و واقعاً ناامیدکننده بود. داستان آن خسته‌کننده و بی‌محتواست. جارد لتو در نقش خود خوب عمل کرده است و بازی کریگر و به‌ویژه رگبو و تمپل نیز قابل قبول است. اما همان‌طور که گفتم، داستان کاملاً بی‌هدف است. فیلم تمام می‌شود و شما احساس می‌کنید که یک جوک بد و بی‌معنی را تماشا کرده‌اید. فیلم واقعاً جالبی است. در ابتدا کمی...

انتظار بیشتری از این فیلم داشتم و واقعاً ناامیدکننده بود. داستان آن خسته‌کننده و بی‌محتواست. جارد لتو در نقش خود خوب عمل کرده است و بازی کریگر و به‌ویژه رگبو و تمپل نیز قابل قبول است. اما همان‌طور که گفتم، داستان کاملاً بی‌هدف است. فیلم تمام می‌شود و شما احساس می‌کنید که یک جوک بد و بی‌معنی را تماشا کرده‌اید. فیلم واقعاً جالبی است. در ابتدا کمی سخت قابل فهم است و ممکن است نیاز به یک یا دو بار تماشا داشته باشید تا آن را درک کنید. این نوع فیلم‌ها دست تماشاگر را نمی‌گیرند تا توضیح دهند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما همچنین به گونه‌ای نیستند که همه چیز بی‌معنی و درهم و برهم باشد. تمام اطلاعات مورد نیاز به ما ارائه می‌شود، فقط به صورت واضح نیست. برخی افراد حتی ممکن است نیاز به تحقیق در مورد مفاهیم فیزیک و آنتروپی داشته باشند. همیشه جارد لتو را به راحتی می‌توان تماشا کرد، اما به ندرت بازی‌های او تأثیر زیادی دارد. اما در اینجا، او در یک درام خاص و نوآورانه قرار دارد که زندگی‌اش به عنوان "نمو" به یک تصمیم ساده بستگی دارد. آیا باید در کنار مادر یا پدر جدا شده‌اش بماند؟ این انتخاب به طور طبیعی بر نحوه زندگی او و زندگی بسیاری دیگر تأثیر خواهد گذاشت. ما به زودی درمی‌یابیم که پیشرفت‌های علمی باعث شده‌اند که او به عنوان آخرین "فانی" صدساله باقی‌مانده روی زمین زنده بماند. این تغییرات از عادی تا سوررئال متغیر است و شخصیت‌ها عمق بیشتری به سناریوها می‌دهند، زیرا همه ما عواقب اعمال او را تجربه می‌کنیم و این عواقب دعوت به تفکر و حتی فلسفه می‌کنند، زیرا پیامدها نه تنها بر او بلکه بر "الیس" (با بازی قوی سارا پالی) و "آنا" (دیان کریگر) تأثیر می‌گذارد. توبی رگبو شباهت زیادی به لتو دارد که به نمایندگی جذاب او از "نمو" پانزده ساله کمک می‌کند و واقعاً تمام کودکان که نقش‌های کلیدی را در سال‌های جوان‌تر ایفا می‌کنند، به خوبی عمل می‌کنند. این داستان ساده‌ای نیست؛ برخی از آن برای من مفهوم داشت، اما برخی دیگر نشان می‌دهد که کارگردان یاکو ون دورمال در نزدیکی ظرف چسب نشسته است. اما شدت مؤثر بازی لتو (و چشمان فوق‌العاده بی‌نظیرش) ما را در این سفر پرهیجان همراهی می‌کند. من از نتیجه‌گیری فیلم خوشم نیامد، اما نمی‌دانم که آیا می‌توانستم آن را بهتر کنم یا نه. باید امتحان کنید و ببینید نظر شما چیست. فیلم طولانی است و شاید این موضوع برخی افراد را دلسرد کند، زیرا سرعت آن همیشه ثابت نیست، اما من می‌گویم این بهترین کاری است که از این ستاره دیده‌ام.