فیلم The Snows of Kilimanjaro 1952

**تجمعی از داستان‌های همینگوی با بازی پک، هایوارد و گاردنر** در سایه کوه کلیمانجارو، یک نویسنده زخمی (گریگوری پک) به‌طور هذیانی به یاد عشق‌ها و ماجراهای گذشته‌اش در پاریس، ریویرا و اسپانیا در طول جنگ داخلی اسپانیا می‌افتد. "برف‌های کلیمانجارو" (1952) یک درام/رمانس/ماجراجویی ملودراماتیک است که نقشه‌ای خاص برای فیلم‌های آینده مانند "افسانه‌های پاییز" (1994) به شمار می‌رود. این فیلم مجموعه‌ای از چندین داستان نامرتبط همینگوی است،...

**تجمعی از داستان‌های همینگوی با بازی پک، هایوارد و گاردنر** در سایه کوه کلیمانجارو، یک نویسنده زخمی (گریگوری پک) به‌طور هذیانی به یاد عشق‌ها و ماجراهای گذشته‌اش در پاریس، ریویرا و اسپانیا در طول جنگ داخلی اسپانیا می‌افتد. "برف‌های کلیمانجارو" (1952) یک درام/رمانس/ماجراجویی ملودراماتیک است که نقشه‌ای خاص برای فیلم‌های آینده مانند "افسانه‌های پاییز" (1994) به شمار می‌رود. این فیلم مجموعه‌ای از چندین داستان نامرتبط همینگوی است، از جمله داستان عنوانی و همچنین کتاب غیرداستانی او "مرگ در بعدازظهر" (1932). شخصیت پک، هری استریت، در واقع نسخه‌ای خیالی از همینگوی است که نویسنده‌ای/خبرنگاری است که به سفر، ماجراجویی، جنگ و زنان علاقه‌مند است. او در طول جنگ جهانی اول به‌عنوان راننده آمبولانس داوطلب در ایتالیا خدمت کرده و در این حین از ترکش در هر دو پا زخمی شده است، که این موضوع در فیلم "در عشق و جنگ" (1996) به خوبی به تصویر کشیده شده است. به‌عنوان یک خبرنگار، او بخش زیادی از جنگ داخلی اسپانیا (1936-1939) را در اسپانیا گذرانده و در سفرهای سیاحتی در آفریقا شکار کرده و به گاوبازی در اسپانیا و مکزیک علاقه‌مند بوده است. هری استریت به‌عنوان یک فرد خودشیفته و درام‌ساز به تصویر کشیده می‌شود که با زنان زیبا به‌طور مشکوکی رفتار می‌کند. اما مناظر زیبای آفریقا کمک می‌کند تا بخشی از یکنواختی فیلم کاسته شود، مانند هیپوی در کنار رودخانه، اما صحنه کشتن کرگدن بسیار دردناک است، زیرا من از کشتن بی‌دلیل حیوانات، به‌ویژه موجودات قدرتمند، متنفرم. اگر در حالت مناسب نباشید، این فیلم می‌تواند به‌شدت خسته‌کننده و بی‌روح به نظر برسد. اما با حضور دو تن از زیباترین زنان هالیوود، سوزان هایوارد و آوا گاردنر، و همچنین هیلدگارد کnef، این فیلم نجات می‌یابد. دوست سوزان، هدی لامار، در ابتدا برای نقشی که آوا در نهایت به عهده گرفت، پیشنهاد شده بود. این فیلم ۱ ساعت و ۵۴ دقیقه طول می‌کشد و در نایروبی، کنیا؛ قاهره، مصر؛ و ریویرا فیلم‌برداری شده است؛ همچنین در استودیوهای قرن بیستم فاکس، سیتی‌سیتی، لس‌آنجلس. نمره: B-/C+ گریگوری پک در نقش "هری استریت"، نویسنده موفقی است که پس از یک حادثه در یک سفر شکار در آفریقا به بستر افتاده است. در حالی که به‌طور مداوم به یاد می‌آورد و تحت مراقبت همسرش "هلن" (ریتا هایوارد) قرار دارد، به زندگی و عشق‌هایش فکر می‌کند. بخش زیادی از یادآوری او معطوف به "سینتیا" (آوا گاردنر) است، زنی که او دوست داشت اما به دلیل عزمش برای موفقیت به‌عنوان نویسنده و جنگ داخلی اسپانیا او را از دست داد. نویسنده احساس می‌کند که زندگی‌اش خالی و حتی بی‌ارزش است، اما آیا تلاش‌های همسرش می‌تواند او را به حس خود بازگرداند؟ داستان ترکیبی از دو داستان همینگوی است که به‌خوبی به هم پیوسته‌اند، عکاسی از مکان‌ها به خوبی انجام شده است - از دشت‌های بزرگ کنیا تا صحنه‌های پاریس و موسیقی دلپذیر برنارد هرمن به غنی‌تر شدن کل اثر کمک می‌کند. با این حال، سبک روایی بازتابی و اپیزودیک به پیشرفت داستان کمکی نمی‌کند. در برخی مواقع، داستان کش می‌آید و بازیگری به‌طرزی عجیب بی‌روح به نظر می‌رسد برای داستانی که به شدت حسی است. حتی در احساسی‌ترین لحظات، پک در برخی از قسمت‌ها که نیاز به ابراز احساس داشت، با مشکل مواجه شد؛ و حتی با همکاری دو تن از کارشناسان مشهور سینما در این زمینه، نتوانستند شعله‌ای از آن برافروخته کنند. برخی صحنه‌های اکشن مربوط به سناریوهای جنگ داخلی وجود دارد، اما عمدتاً این فیلم نمایانگر نسبتاً وفاداری از کتاب‌هاست که در آن یک درون‌نگری نسبتاً جذاب از مردی ارائه می‌دهد که زندگی جالبی داشته است.