فیلم 2001 Maniacs 2005

به نظر می‌رسد که فیلم "2001 Maniacs" ممکن است فیلم مورد علاقه من برای تماشا در فصل چهارم جولای باشد. این یک فیلم ترسناک عالی با بازی رابرت انگلند و لین شائه است. "2001 Maniacs" یک چرخش جدید به اصطلاح "مهمان‌نوازی جنوبی" می‌دهد و هرگز به آن شکل قبلی به آن فکر نخواهم کرد. **تاریخ انتشار:** ۱۲ مه ۲۰۰۵ **مدت زمان:** ۸۷ دقیقه **کارگردان:**...

به نظر می‌رسد که فیلم "2001 Maniacs" ممکن است فیلم مورد علاقه من برای تماشا در فصل چهارم جولای باشد. این یک فیلم ترسناک عالی با بازی رابرت انگلند و لین شائه است. "2001 Maniacs" یک چرخش جدید به اصطلاح "مهمان‌نوازی جنوبی" می‌دهد و هرگز به آن شکل قبلی به آن فکر نخواهم کرد. **تاریخ انتشار:** ۱۲ مه ۲۰۰۵ **مدت زمان:** ۸۷ دقیقه **کارگردان:** تیم سالیوان **نویسنده:** تیم سالیوان، کریس کوبین **بازیگران:** رابرت انگلند، لین شائه، جیوزپه آندرو **خلاصه داستان** آیا این یک نوع برنامه واقع‌نما با موضوع روستایی‌ها است؟ -- کات هشت دانشجوی جوان در راه به فلوریدا برای تعطیلات بهاری هستند که از یک مسیر کوتاه‌تری از یک شهر جنوبی عبور می‌کنند که روش عجیبی برای نشان دادن مهمان‌نوازی جنوبی دارد. **نظرات من** می‌بینم که باربکوتی‌های ما آماده‌اند تا تیغه را به کار ببرند. -- شهردار باکمن ما هشت کشته جالب داریم. من افراد شهر که بیش از ۱۵۰ سال پیش مرده‌اند را حساب نمی‌کنم. ما به روش‌های مختلفی کشته می‌شویم: کشیدن و چهارپاره کردن، ریختن اسید در گلوی یک نفر، و زنگی که بر روی کسی می‌افتد و این فقط سه نمونه از آن‌هاست. یکی از دردناک‌ترین صحنه‌ها که باعث شد من به شدت احساس ناراحتی کنم، زمانی بود که دو دختر یک میله را از طریق بدن ریکی وارد کردند و از دهانش بیرون آوردند. اوه! تمام کشته‌ها به طرز مناسبی ساخته شده و خلاقانه بودند. بازیگران ژانر خوبی در "2001 Maniacs" داریم. رابرت انگلند (موسوم به فردی کروگر در مجموعه "A Nightmare on Elm Street" و چندین فیلم ترسناک دیگر) نقش شهردار باکمن، شهردار دره خوشایند را ایفا می‌کند، که یک شهر کنفدراسیونی در دوران جنگ داخلی است که توسط متجاوزان شمالی نابود شد. و لین شائه (مشهور به فیلم‌های "Critters 1-2"، "Hood of Horror"، "Insidious"، "A Nightmare on Elm Street 1" و "New Nightmare"، "Ouija" و چندین فیلم ترسناک دیگر. او همچنین خواهر تهیه‌کننده رابرت شائه است.) نقش مادربزرگ بون را بازی می‌کند، که نوعی سرپرست شهر است. هر دو در نقش‌های خود عالی عمل کردند. بقیه بازیگران هم کار خود را به خوبی انجام دادند. بچه‌های دانشگاه به اندازه کافی اذیت‌کننده بودند که شما برای مرگشان دعا کنید. تنها استثنا اندرسون و جویی بودند که امیدوار بودید زنده بمانند اما در نهایت می‌میرند. داستان با سه دوست دانشگاهی شروع می‌شود که به سمت فلوریدا برای تعطیلات بهاری می‌روند. در یک پمپ بنزین با سه نفر دیگر که آن‌ها هم به فلوریدا می‌روند، برخورد می‌کنند. اندرسون، یکی از پسران گروه اولیه، به دختر بلوند جذاب از گروه دوم علاقه‌مند می‌شود. جویی هم به او علاقه دارد، اما آن‌ها مسیرهای جداگانه‌ای را در پیش می‌گیرند. روز بعد، سه پسر ما به یک شهر کوچک به نام دره خوشایند می‌رسند که جشن تابستانی به نام "Guts and Glory" در حال برگزاری است. آن‌ها تصمیم می‌گیرند جشن را بررسی کنند زیرا همه بسیار دوستانه به نظر می‌رسند. به محض ورود آن‌ها، گروه دیگر دوستان هم به آنجا می‌آیند و پس از آن یک زوج راکب موتور. به نوعی شهردار و مردم شهر آن‌ها را متقاعد می‌کنند که شب را بمانند، حتی با وجود نظرات نژادپرستانه‌ای که درباره آن زوج راکب موتور که یکی آفریقایی-آمریکایی و دیگری آسیایی است، دارند. یکی از دختران به یک روستایی توجه می‌کند و با او می‌رود تا در یک مکان خلوت با هم باشند. او چشمانش را می‌بندد و وقتی او چشمانش را باز می‌کند، تمام دست‌ها و پاهایش به اسب‌های مختلف بسته شده‌اند. او نظری می‌دهد و سپس اسب‌ها را به حرکت درمی‌آورد که دست‌ها و پاهایش را می‌کشد. برای بقیه فیلم، آن‌ها اساساً جدا شده و کشته می‌شوند. یک پسر توسط یک دختر شیر فروش وسوسه می‌شود و تحت فشار قرار می‌گیرد که چیزی را که فکر می‌کردند نوشیدنی الکلی است، اما در واقع اسید بود، بنوشد. روز بعد، دخترها با مادربزرگ بون به یک مکان برای لذت و رقص می‌روند. وقتی جویی تصمیم می‌گیرد برود و اندرسون را پیدا کند، فقط دو دختر باقی مانده‌اند. در این مرحله ریکی هم وارد صحنه می‌شود و به تفریح می‌پردازد. متاسفانه در حالی که دخترها در حال آواز خواندن هستند، به کلمات توجهی نمی‌کنند. اگر آن‌ها توجه کرده بودند، شاید زنده می‌ماندند. یکی از دختران زیر یک زنگ ایستاده و مادربزرگ بون یک طناب را می‌کشد و زنگ بر روی او سقوط می‌کند و او را می‌کشد. ریکی فرار می‌کند، اما توسط کسی که شب قبل با او بوده، گرفتار می‌شود. او یک پایان دردناک را تجربه می‌کند. آن‌ها او را روی یک میز نگه می‌دارند در حالی که دو دختر یک میله را به او وارد می‌کنند که از دهانش بیرون می‌آید. حالا در این مرحله، چرا باقی‌مانده‌ها نگران نیستند که دوستانشان کجا هستند؟ در نهایت جویی متوجه می‌شود وقتی که یکی از دختران، نشان‌واره‌های دوستی را در دست دارد که او هرگز به کسی اجازه نمی‌داد. دوست نردی (که در این نوع فیلم‌ها همیشه وجود دارد) بالاخره موفق می‌شود توجه دختری را به خود جلب کند. متاسفانه، در حالی که او در حال انجام کاری برای اوست، بعضی دندان‌های فلزی را در دهانش می‌گذارد. و می‌توانید حدس بزنید چه می‌کند. بله، او آلت او را گاز می‌زند. حالا مرد راکب موتور نگران است که دوست دخترش کجاست وقتی فکر می‌کند او را می‌بیند که فرار می‌کند. او او را تعقیب می‌کند و مشخص می‌شود که او نیست. او گرفتار می‌شود و به وسیله نوعی دستگاه پرس که مردم شهر فشار می‌دهند تا چشمانش از حدقه بیرون بیاید، کشته می‌شود. ما به دو بازمانده آخر می‌رسیم: جویی و اندرسون. او به یک صندلی بسته شده و اندرسون به میز. اندرسون آزاد می‌شود و با شهردار می‌جنگد تا او را مجبور کند که آن‌ها را آزاد کند. شهردار قول می‌دهد که آن‌ها می‌توانند بروند و این زوج بر روی موتور سیکلت فرار می‌کنند. صبح روز بعد، این زوج به ایستگاه پلیس می‌روند و به افسران می‌گویند چه اتفاقی افتاده است. کلانتر آن‌ها را به محل برمی‌گرداند و فقط یک قبرستان وجود دارد. او به آن‌ها می‌گوید که بیش از ۱۵۰ سال پیش، ارتش شمالی از آنجا عبور کرد و همه را کشت. او توضیح می‌دهد که هر سال چند دانشجوی مست مزاحمت‌هایی ایجاد می‌کنند و همان چیزی را می‌گویند که آن‌ها هم می‌گفتند. آندرسون عذرخواهی می‌کند و می‌گوید که آن‌ها خواهند رفت. در حین ترک منطقه، به یک سیم برخورد کرده و سرشان قطع می‌شود. قربانیان نهایی دره خوشایند در آن سال. در کل، این فیلم را یک سفر سرگرم‌کننده، خونین و وحشتناک یافتم. در مواردی، من برای مرگ بچه‌های دانشگاه و همچنین مردم شهر دعا می‌کردم. فیلم به طرز خوبی ساخته شده و اگر با برهنگی (LOL) و برخی از زبان‌های نسبتاً رنگی مشکلی ندارید، باید این فیلم را تماشا کنید. اگر هیچ چیز دیگری نیست، برای روش‌های کشتن و بازیگران عالی رابرت انگلند و لین شائه. **رتبه‌بندی من:** کشتن/خون/وحشت: ۳.۵/۵ سکس/برهنگی: ۳/۵ فاکتور ترس: ۲.۵/۵ فاکتور لذت: ۵/۵ رتبه من: ۳.۵/۵