فیلم Infinitely Polar Bear 2014

داستان فیلم درباره یک پدر و دو دختر کوچک اوست که در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. این فیلم بر اساس تجربیات واقعی دوران کودکی کارگردان ساخته شده و اولین تجربه کارگردانی اوست. مارک رافالو و زوئی سالدانا نقش والدین را بازی می‌کنند و شخصیت دختر ۱۲ ساله توسط دختر خود کارگردان به تصویر کشیده شده است. به نظر می‌رسد این تیم فوق‌العاده‌ای است: مادر به...

داستان فیلم درباره یک پدر و دو دختر کوچک اوست که در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. این فیلم بر اساس تجربیات واقعی دوران کودکی کارگردان ساخته شده و اولین تجربه کارگردانی اوست. مارک رافالو و زوئی سالدانا نقش والدین را بازی می‌کنند و شخصیت دختر ۱۲ ساله توسط دختر خود کارگردان به تصویر کشیده شده است. به نظر می‌رسد این تیم فوق‌العاده‌ای است: مادر به عنوان کارگردان، دختر به عنوان بازیگر و پدر به عنوان تهیه‌کننده، و این داستان آنهاست. ابتدا نگران بودم که این فیلم از نظر احساسی مرا تحت تأثیر قرار دهد، زیرا با موضوعاتی از این دست بسیار حساس هستم. اما خود را آماده کرده بودم و می‌خواستم یک فیلم احساسی ببینم و در نهایت از آن بسیار لذت بردم، زیرا نتیجه فراتر از انتظاراتم بود. این داستان درباره یک خانواده کوچک، پدر و مادر و دو دختر کوچکشان است که در شهر بوستون در سال ۱۹۷۸ زندگی می‌کنند. به دلیل وضعیت پدر، این خانواده در حال مبارزه برای تأمین مالی و بهبود آموزش و مراقبت از فرزندانشان هستند. بنابراین مادر تصمیم می‌گیرد چند سال از زندگی‌اش را فدای تحصیل کند تا مدرک بگیرد و شغل مناسبی پیدا کند. حالا این پدر و دخترانش هستند که باید آن سال‌ها را با هم بگذرانند، که هم بدترین کابوس و هم بهترین سال‌های زندگی‌شان خواهد بود. چندین بار واقعاً ترسیدم، به خصوص به خاطر خلق و خوی پدر و بازی کردن بچه‌ها با چاقوی بزرگ. این فیلم خانوادگی فوق‌العاده‌ای است، اما فقط برای بزرگسالان مناسب است. به خاطر سیگار کشیدن مکرر و استفاده از زبان توهین‌آمیز، این فیلم مناسب برای همه نیست. فیلم به دلیل فضاسازی دقیق دهه ۷۰ کاملاً عالی بود. تنها نکته آزاردهنده این بود که بچه‌ها هیچ‌گاه از نظر فیزیکی بزرگ نشدند، در حالی که ماشین‌ها، سبک لباس، جامعه و دوربین‌ها در حال تغییر بودند. اما این موضوع به اندازه‌ای بزرگ نبود که از داستان فیلم بکاهد. فیلم ریتم خود را همیشه در سطح بالا حفظ کرده بود و هیچ لحظه کسل‌کننده‌ای وجود نداشت. به هر حال، احساسات خانواده به شکل معصومانه و جذابی به تصویر کشیده شده بود. در مورد نقش‌ها باید بگویم که مارک رافالو قطعاً شایسته نامزدی اسکار است. اما نمی‌توانم به او جایزه‌ای بدهم تا زمانی که عملکرد دیگر بازیگران را در فیلم‌هایشان ببینم. این بهترین فیلمی است که من از او دیده‌ام و احتمالاً بهترین کارنامه‌اش. به نظر من، این فیلم نسخه‌ای از عملکرد جی‌کی سیمونز در فیلم «ویپلش» سال گذشته است. زوئی سالدانا نیز مانند همیشه در نقشی دلنشین و مودبانه ظاهر شده است. رافالو و سالدانا یکی از بهترین زوج‌ها بر روی پرده هستند و واقعاً شبیه یک زوج واقعی به نظر می‌رسند. دو دختر کوچک نیز در این فیلم debut خود عالی بودند. تمام تمرکز فیلم بر روی این چهار نفر بود و شخصیت‌های خارجی به ندرت وارد داستان می‌شدند. ترکیبی شگفت‌انگیز بین روایت بی‌نظیر و موسیقی متن فیلم وجود داشت. آهنگ‌ها (بعضی از آنها OST نیستند) بسیار خوب بودند و تا انتهای تیتراژ پخش می‌شدند. من به آهنگ «The Pirate Song» که توسط کارگردان نوشته شده و آهنگ «Oogum Boogum» نیز که خنده‌دار بود، علاقه‌مند شدم. بسیاری از آنها را برای اولین بار شنیدم و در نظر دارم تا آنها را به مجموعه آهنگ‌های فیلم خود اضافه کنم. به طور کلی، این فیلم قطعاً در پایان حال شما را خوب می‌کند. این فیلم الهام‌بخش است و به داشتن یک خانواده کوچک با بچه‌ها تشویق می‌کند. به ویژه، دیدگاهی از پدر و مسئولیت بزرگ او به طرز فوق‌العاده‌ای به تصویر کشیده شده است. همچنین دخترانی که پدرشان را از گم شدن نجات دادند. آنها برای یکدیگر ماندند و نمونه‌ای از این هستند که چگونه یک والد و فرزندان باید باشند، هرچند با طبع انسانی کمی سخت. این فیلم یک جواهر نادر است که به طور قطع لذت‌بخش است. این یکی از آن فیلم‌هایی بود که به آرامی به تولیدات وارد شد. پوسترهای اولیه‌اش چندان جذاب نبودند و من را دور نگه داشتند، اما بعدها، حالا به یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام از سال ۲۰۱۵ تبدیل شده است. به وضوح، علاقه‌مندان به سینما این درام خانوادگی دلگرم‌کننده را دوست داشتند و من به شدت توصیه‌اش می‌کنم. همانطور که همیشه می‌گویم، چه آن را دوست داشته باشید و چه نه، اما هرگز آن را از دست ندهید. نمره: ۹ از ۱۰