فیلم Ride the High Country 1962

"تنها چیزی که می‌خواهم این است که به خانه‌ام با توجیه برگردم" فیلم دوم سام پکینپا امروز به عنوان یک اثر ضروری و قابل تماشا برای علاقه‌مندان به ژانر وسترن شناخته می‌شود. در این فیلم، استیو جاد، یک قانون‌گذار سالخورده، مأموریت می‌یابد که محموله‌ای از طلا را به‌طور ایمن به بانکی در هورنی‌توس برساند. پس از دیدار با دوست قدیمی‌اش، گیل وسترن، که او نیز یک قانون‌گذار...

"تنها چیزی که می‌خواهم این است که به خانه‌ام با توجیه برگردم" فیلم دوم سام پکینپا امروز به عنوان یک اثر ضروری و قابل تماشا برای علاقه‌مندان به ژانر وسترن شناخته می‌شود. در این فیلم، استیو جاد، یک قانون‌گذار سالخورده، مأموریت می‌یابد که محموله‌ای از طلا را به‌طور ایمن به بانکی در هورنی‌توس برساند. پس از دیدار با دوست قدیمی‌اش، گیل وسترن، که او نیز یک قانون‌گذار سالخورده است، استیو او و همراه جوان و پرانرژی‌اش، هک لانگ‌تری، را استخدام می‌کند تا امیدوار باشد که این مأموریت به موفقیت برسد. اما گیل برنامه‌های دیگری در سر دارد؛ در حالی که استیو به اصولی که در زندگی‌اش پایبند بوده، وفادار است، گیل این را به عنوان آخرین فرصت برای کسب یک درآمد بزرگ می‌بیند. سفر با پیچیدگی‌های بیشتری مواجه می‌شود زمانی که این سه مرد النا کوندسن را از یک ازدواج خشن نجات می‌دهند، اتفاقی که آن‌ها را به سمت برخورد با برادران هموند سوق می‌دهد. این فیلم نخستین اثر سام پکینپا است که به مردانی می‌پردازد که از زمان خود فراتر رفته‌اند. ما شاهد صحنه‌های عاطفی عمیقی هستیم، زیرا دو شخصیت اصلی می‌دانند که از دنیای خود پیرتر شده‌اند، اما با وجود شباهت‌هایشان، ایده‌های متفاوتی درباره چگونگی مقابله با گذر زمان دارند. هنر اصلی در اینجا انتخاب بازیگران افسانه‌ای ژانر، جوئل مک‌ری و رندولف اسکات، به عنوان استیو و گیل به ترتیب است. از همان ابتدا مشخص است که هر دو مرد با شخصیت‌های خود ارتباط برقرار کرده و به بالاترین حد احساسی خود دست یافته‌اند تا قلب تماتیک داستان را به‌طور کامل تجلی دهند. ماریته هارتلی نیز در نقش النا در فیلم اولین حضور خود را تجربه می‌کند و به خوبی در کنار کیفیت موجود در پشت و جلوی دوربین قرار می‌گیرد. فیلم‌برداری لوکیان بالارد زیباست و مکان‌های مختلف کالیفرنیا شخصیت‌ها را به‌طور غم‌انگیزی در بر می‌گیرد، و پکینپا با قلب و عقلش کارگردانی می‌کند. این فیلم با دو صحنه فوق‌العاده احساسی آغاز و پایان می‌یابد، که پایانی که به‌حق به افسانه ژانر وسترن تبدیل شده است. این واقعاً فیلمی قوی و زیباست که نشان می‌دهد یک کارگردان بزرگ در حال کار بوده است. در اینجا او تنها مانده و نتیجه نهایی یک وسترن با کیفیت است که فراتر از یک قلب کابویی می‌تپد. بازیگران پشتیبان قوی هستند، به‌ویژه ادوگار بوجانان، ال. کیو. جونز و جان اندرسون، در حالی که موسیقی متن مناسبی از جورج باسمن ارائه شده است. اگر انتقادی باشد، این است که پکینپا به شخصیت‌های جوان‌تر فرصت نفس کشیدن نمی‌دهد، اما با توجه به تمرکز اصلی فیلم بر مردان سالخورده در دوره‌ای که در حال گذر است، این به راحتی قابل بخشش است. این film به‌طور قطع پیش‌درآمدی برای "گروه وحشی" است، اما در حالی که تم هر دو فیلم مشابه است، این فیلم تأثیر متفاوتی دارد. به شدت توصیه می‌شود، نه تنها برای طرفداران وسترن، بلکه برای عاشقان سینمای کلاسیک نیز. 9/10