فیلم Swept Away 2002

**یک کمدی رمانتیک که واقعاً خوب است** گروهی از آمریکایی‌های ثروتمند در یک کروز خصوصی از یونان به ایتالیا سفر می‌کنند، جایی که یک زن میانسال لوس به نام امبر (با بازی مادونا) به طور روانی به خدمه آزار می‌رساند، به‌ویژه به کمک‌کاپیتان پیپه (آدریانو جیانی‌نی) که او را به طور مداوم "پی‌پی" خطاب می‌کند. خدمه به خاطر اینکه او مشتری پرداخت‌کننده است، به رفتارهای خودخواهانه‌اش...

**یک کمدی رمانتیک که واقعاً خوب است** گروهی از آمریکایی‌های ثروتمند در یک کروز خصوصی از یونان به ایتالیا سفر می‌کنند، جایی که یک زن میانسال لوس به نام امبر (با بازی مادونا) به طور روانی به خدمه آزار می‌رساند، به‌ویژه به کمک‌کاپیتان پیپه (آدریانو جیانی‌نی) که او را به طور مداوم "پی‌پی" خطاب می‌کند. خدمه به خاطر اینکه او مشتری پرداخت‌کننده است، به رفتارهای خودخواهانه‌اش تحمل می‌کنند، اما اوضاع وقتی تغییر می‌کند که امبر و پیپه در یک جزیره متروکه گیر می‌افتند و پیپه به موقعیتی از کنترل دست می‌یابد. "Swept Away" یک بازسازی از فیلم ایتالیایی سال ۱۹۷۴ است که مادونا در آن بازی کرده و کارگردانی و نویسندگی آن را همسر سابق مادونا، گای ریچی، انجام داده است. با وجود آنچه ممکن است شنیده باشید، این فیلم سرگرم‌کننده و مفرح است، اما همچنین تفکر برانگیز و احساسی نیز هست. باید بگویم من طرفدار مادونا نیستم؛ نه او را خیلی دوست دارم و نه از او بیزارم. در واقع، تقریباً به خاطر بازی او در این فیلم آن را تماشا نکردم، اما به خاطر علاقه‌ام به فیلم‌های بقا در جزیره‌های متروکه، وسوسه شدم. همچنین باید اشاره کنم که هرگز فیلم اصلی سال ۱۹۷۴ را ندیده‌ام، بنابراین هیچ تعصبی نسبت به آن ندارم. "Swept Away" در سال ۲۰۰۲ در گیشه شکست خورد، اما فقط به این دلیل که به سختی به سینماها عرضه شد و منتقدان قبل از اتمام فیلم آن را محکوم کردند. در نهایت این فیلم به عنوان بدترین فیلم جوایز رَزی شناخته شد و موجی از انتقادات منفی به راه افتاد. آیا واقعاً آنقدر بد است؟ نه، حتی نزدیک هم نیست. "Swept Away" به عنوان یک کمدی مفرح آغاز می‌شود و به یک نقد اجتماعی قدرتمند و در نهایت داستان عاشقانه‌ای تأثیرگذار تبدیل می‌شود. این فیلم شما را می‌خنداند، عصبانی می‌کند، به گریه می‌اندازد و در نهایت به حرکت در می‌آورد - بدون شوخی. اما این تأثیر فقط در صورتی خواهد بود که به نظرات سطحی منتقدان گوش ندهید و به آن شانس دهید. در مورد مادونا، او به اندازه مریل استریپ نیست، اما به خوبی شما را وادار می‌کند که در عمل اول امبر را بزدل بدانید و بعداً برای او احساس کنیم. او من را متقاعد کرد که امبر یک شخصیت واقعی است. چه چیزی بیشتر از این می‌خواهید؟ من ضد سرمایه‌داری نیستم، اما فیلم به طور مؤثری نواقص این سیستم را نشان می‌دهد. همچنین به خوبی نشان می‌دهد که پول و مادی‌گرایی به خودی خود نمی‌توانند شادی، عشق یا رضایت واقعی را به ارمغان آورند. امبر همه‌چیز داشت اما بی‌نهایت ناخرسند و تنفرآور بود. یک منتقد فیلم را به عنوان "فانتزی ضرب و شتم همسر" توصیف کرده است، اما اشاره نکرده که به راحتی می‌توان آن را "فانتزی شکنجه مردان" یا "فانتزی تحقیر مردان" نیز نامید. بیایید در ارزیابی‌هایمان بی‌طرف باشیم. اعتراف می‌کنم که آزار جسمی امبر در جزیره (سیلی زدن، لگد زدن و به‌خصوص تجاوز ساختگی) آزاردهنده است و تقریباً وسوسه شدم که از دیدن فیلم انصراف دهم، اما سپس متوجه شدم که سازندگان چه هدفی دارند. در جامعه ما به اشتباه به این باور رسیده‌ایم که آزار روانی کمتر از آزار جسمی است. این فیلم به خوبی نشان می‌دهد که آزار روانی می‌تواند به همان اندازه بد باشد، اگر نه بدتر. ***هشدار: اسپویلر*** در نیم ساعت اول، امبر به طرز وحشتناکی پیپه (و دیگران) را آزار می‌دهد و او را تحقیر می‌کند چون یک بچه لوس است و کنترل دارد. وقتی اوضاع تغییر می‌کند و کنترل را در جزیره از دست می‌دهد، پیپه از روش‌های افراطی برای غیرلوس کردن امبر استفاده می‌کند. به عبارت دیگر، پیپه متوجه می‌شود که امبر آنقدر لوس شده که نیاز به سیلی زدن به واقعیت دارد. این موضوع با یک مثل کتاب مقدس همخوانی دارد: "ضربات و زخم‌ها شر را می‌زدایند و کتک زدن، درون انسان را پاک می‌کند." واقعیت این است که برخی افراد آنقدر لوس‌اند که واقعاً نیاز دارند که از خواب غفلت بیدار شوند - این تنها چیزی است که آن‌ها را به واقعیت برمی‌گرداند. به نظر می‌رسد پیپه این را در جزیره فهمید و اقدام کرد. آیا فکر می‌کنم او فراتر می‌رود؟ بله، اما - از آن طرف - من کسی نبودم که روزها در قایق عذاب بکشم و به‌طور کامل در برابر دیگران تحقیر شوم. با این حال، داستان نشان می‌دهد که روش‌های او مؤثر بود - امبر به حدی تحقیر شد که زندگی را از دیدگاهی کاملاً متفاوت دید، دیدگاهی که به شدت نیاز داشت. انضباط پیپه در نهایت ویژگی‌های روحانی را در امبر به وجود می‌آورد تا جایی که او از درخواست کمک از قایق‌های گذری برای نجاتش از تبعید خودداری می‌کند (دو صحنه احساسی، به‌علاوه). چرا؟ زیرا او از بند خودخواهی، تکبر و مادی‌گرایی رهایی یافته است؛ او برای اولین بار در زندگی‌اش واقعاً عشق، رضایت، کار گروهی، همراهی و استقلال را تجربه کرده است (یادتان باشد که او یاد می‌گیرد خود را ماهی‌گیری کند). این برای او ارزش بیشتری از طلا پیدا می‌کند و نمی‌خواهد آن را از دست بدهد. دوباره، فکر می‌کنم پیپه در آزار جسمی بسیار دور می‌رود (در واقع، من به هیچ‌وجه به آزار جسمی اعتقاد ندارم)؛ او باید با چند سیلی، در حداکثر، متوقف می‌شد، اما به نظر می‌رسد سازندگان می‌گویند که او آنقدر لوس شده بود که اقدامات افراطی ضروری بود. به علاوه، آیا او خود تختش را آماده نکرده بود؟ بگذارد در آن دراز بکشد. ***پایان اسپویلر*** اینکه مادونا - یکی از موفق‌ترین زنان تاریخ و "دختر مادی" اصلی - از این فیلم برای بیان این نکته استفاده کرده است، خود حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. آیا این نشانه ضعف است؟ نه، این نشانه روشنگری و قدرت روحی است. نتیجه‌گیری: "Swept Away" بسیار بهتر از فیلم‌های مشابهی مانند "شش روز، هفت شب" با بازی هریسون فورد و آن هچ است. چرا؟ زیرا نه تنها سرگرم‌کننده و مفرح است، بلکه همچنین تفکر برانگیز و تأثیرگذار است. واقعاً، از یک کمدی رمانتیک با موضوع جزیره متروکه چه چیزی بیشتر می‌خواهید؟ نیازی به گفتن نیست که کسانی که با انتقادات منفی افراط می‌کنند، باید واقع‌بین باشند. این فیلم در مدت زمان کوتاه و شیرین ۸۹ دقیقه‌ای فیلمبرداری شده و در ساردینیا و مالت فیلم‌برداری شده است. نسخه دی‌وی‌دی شامل یک بخش ۲۰ دقیقه‌ای درباره ساخت فیلم با مادونا و گای ریچی است که در آن یکدیگر را مصاحبه می‌کنند. این بخش سرگرم‌کننده، اطلاعاتی و افشاگر است. همچنین دی‌وی‌دی شامل ۱۶ صحنه حذف‌شده است. نمره: A- یا B+