فیلم Cruella 2021

**بررسی فیلم کرولا** فرانچایز «101 دالمیشن» یکی از آن آثار دیزنی است که همیشه در ایام تعطیلات، به ویژه در کریسمس، از تلویزیون پخش می‌شود. فیلم‌های لایو اکشن سال‌های 1996 و 2000 در ذهنم باقی مانده‌اند، هرچند هرگز به‌تنهایی آن‌ها را تماشا نکردم. «کرولا» ممکن است یک فیلم لایو اکشن جدید از استودیو میکی ماوس باشد، اما به‌هیچ‌وجه یک بازسازی دیگر نیست. درست مانند اکثر شخصیت‌های...

**بررسی فیلم کرولا** فرانچایز «101 دالمیشن» یکی از آن آثار دیزنی است که همیشه در ایام تعطیلات، به ویژه در کریسمس، از تلویزیون پخش می‌شود. فیلم‌های لایو اکشن سال‌های 1996 و 2000 در ذهنم باقی مانده‌اند، هرچند هرگز به‌تنهایی آن‌ها را تماشا نکردم. «کرولا» ممکن است یک فیلم لایو اکشن جدید از استودیو میکی ماوس باشد، اما به‌هیچ‌وجه یک بازسازی دیگر نیست. درست مانند اکثر شخصیت‌های شرور این شرکت، «کرولا دِویل» (که در نسخه‌های قبلی توسط گلن کلوز بازی شده) حتی بدتر از آنتاگونیست‌های کلیشه‌ای با انگیزه‌های تکراری است که هر استودیویی بارها و بارها استفاده کرده است. شخصیت شیطانی کرولا با نیازهای طمع‌کارانه و شخصیت کاملاً شیطانی‌اش، به انگیزه‌ای غیرقابل تصور هدایت می‌شود: پوست‌کنی بچه‌سگ‌های مویی کوتاه برای داشتن موفقیت بیشتر در صنعت مد به‌خاطر خز نرم آن‌ها. هر کسی که وجدان داشته باشد می‌داند که دیزنی هرگز این شخصیت را بدون ایجاد تغییراتی به پرده بزرگ برنمی‌گرداند، به‌ویژه در مورد این انگیزه خاص. چگونه می‌تواند فیلمی با قهرمان قتل‌عام سگ‌ها در مرکز داستان به موفقیت برسد؟ واضح است که این موتیف خشن دیگر بخشی از ویژگی‌های شخصیتی کرولای امّا استون نیست، که ممکن است برای بینندگانی که بیشتر از مواد اصلی محافظت می‌کنند، ناامیدکننده باشد. از زمان آغاز کمپین بازسازی‌های لایو اکشن دیزنی، تماشاگران نسبت به احساس خود و انتظارات از این فیلم‌ها دچار تردید شده‌اند. برخی نسخه‌ای کپی‌پیستی از همان داستان را می‌خواهند، در حالی که دیگران به یک برداشت کاملاً متفاوت از روایت شناخته‌شده تمایل دارند. با این حال، بهترین تجربه - و هدف اصلی این فیلم‌ها - ترکیبی از هر دو است: نسخه‌ای که جوهر و پیام اصلی را حفظ کرده و در عین حال چیز جدید و متفاوتی ارائه دهد تا وجودش توجیه‌پذیر باشد. «کرولا» نه یک بازسازی، بلکه داستانی اصلی بر اساس یک شرور کلاسیک است... و بدون شک یکی از بهترین فیلم‌هایی است که تا به حال در این سال دیده‌ام! انتظار نداشتم که نقدی مفصل بنویسم، اما با توجه به مواردی که باید به آن‌ها پرداخته شود، می‌دانم که افکارم زمان زیادی برای نوشتن به این مقاله خواهد برد. اجازه دهید با برخی از عناصر ساده شروع کنم که همه می‌توانند آن‌ها را ببینند و از آن‌ها لذت ببرند بدون اینکه به «حالت تحلیل عمیق» بروند. طراحی لباس بی‌تردید نقطه قوت فنی فیلم است. لباس‌های رنگارنگ و خیره‌کننده به‌طور بصری توجه را جلب می‌کنند، اما آنچه که «جنی بیوان» را در کارش درخشان می‌کند، نحوه تمایز «استلا» و «کرولا» از یکدیگر است. فقط با نگاهی به لباسی که استون به تن دارد، بینندگان به‌راحتی می‌توانند شخصیت او را تشخیص دهند. تفاوت‌های بین افراد مجلل و ثروتمندی که «بارونس» خود را در کنار آن‌ها قرار می‌دهد و دوستان فقیر و کثیف «استلا» که در ابتدای فیلم ملاقات می‌کند – «جاسپر» (با بازی «جوئل فری») و «هوراس» (با بازی «پاول والتر هاوزر») – نیز از طریق لباس‌هایشان مشخص می‌شود. جشن‌های extravagant پر از لباس‌های شایسته اسکار، آرایش و مو (با بازی «نادیا استیسی») و طراحی تولید فوق‌العاده (با بازی «فیونا کرامبی») هستند. موسیقی «نیکلاس بریتل» نیز به موسیقی دیگر نسخه‌ها ارجاعات کوچکی دارد، همان‌طور که خود فیلم نیز این گونه است. «کریگ گیلسپی» به‌هیچ‌وجه از Easter Eggهای پخش‌شده در طول زمان فیلم پنهان نمی‌شود، که برخی از آن‌ها قطعاً طرفداران پر و پا قرص را خوشحال خواهد کرد. از نظر فنی، به زیبایی آنچه از استودیو انتظار می‌رفت، است، اما همه چیز به اندازه جنبه‌های فوق‌العاده نیست. در فیلمی که حتی موها و لباس‌های سیاه و سفید کرولا بر روی صفحه جان می‌زنند، پس‌زمینه‌ها و حیوانات CGI بسیار قابل توجه هستند برای استودیویی که به تازگی بازسازی فوق‌العاده واقعی «شیرشاه» را ساخته است. حیوانات CGI در بیشتر زمان فیلم مورد استفاده قرار می‌گیرند که این نه‌تنها قابل درک بلکه قابل تحسین است. خشونت علیه حیوانات در فیلم‌سازی موضوعی جدی است که خوشبختانه سال‌ها پیش حل شده است. با این حال، جلوه‌های ویژه به‌اندازه کافی خوب به نظر نمی‌رسند و باعث می‌شوند سگ‌ها - به‌ویژه دالمیشن‌ها - حواس‌پرتی غیرمترقبه‌ای ایجاد کنند. علاوه بر این، یک مکان خاص بیرونی که برای داستان اهمیت زیادی دارد، در پس‌زمینه‌ای بسیار تاریک و مصنوعی محاصره شده است که به‌طرز عجیبی غیرطبیعی به نظر می‌رسد. در نهایت، پایان فیلم یک توالی غیرمنطقی را به نمایش می‌گذارد که با CGI بدی ساخته شده و قطعاً بینندگان «منطقی» را با ناامیدی شگفت‌زده خواهد کرد. این را یک نکته‌سنجی می‌دانم، به‌خصوص از آن جهت که این فیلم بدون بی‌خود بودن نیست. در واقع، موفقیت «کرولا» تا حدی به تعادل لحن «گیلسپی» بستگی دارد. «جاسپر» و «هوراس» به شخصیت‌های کمدی تبدیل می‌شوند، که در صحنه‌های اکشن خنده‌دار که در جشن‌ها و مکان‌های دیگر رخ می‌دهد، حضور دارند. برخی ممکن است انتظار داشته باشند که از آنجا که سایر فیلم‌ها با سرگرمی غیرمنطقی خود تعریف می‌شوند، اما فیلمنامه «دانا فاکس» و «تونی مک‌نامارا» شباهت‌های غیرقابل انکاری به «شیطان پرادا می‌پوشد» و «جوکر» اخیر دارد. داستان زندگی «استلا» خیلی شاد نیست و صعود «کرولا» هم کمتر. به‌طور کلی، تعادل بین کمدی خنده‌دار و داستانی دراماتیک و غم‌انگیز عمدتاً به خوبی انجام می‌شود، اما در چند لحظه «گیلسپی» اجازه می‌دهد که این تعادل کمی شل شود، به‌خصوص در پانزده دقیقه پایانی که بیش از حد دیزنی‌ای به نظر می‌رسد. حالا بیایید به دو قهرمان داستان بپردازیم: «استلا» و «کرولا». مقایسه‌ها با برداشت «خواکین فینیکس» از «آرتور فلک / جوکر» غیرقابل اجتناب است. از تربیت پر از قلدری و تراژدی خانوادگی تا تغییر نهایی، شخصیت «امّا استون» مسیری مشابه را دنبال می‌کند، اما با تفاوت‌های واضحی در مورد راه‌حل مشکلاتش. «استلا» آرزو دارد طراح مد شود و «بارونس» خودخواه و خودپرست را الگوی خود قرار می‌دهد که او را در مسیری یادگیری برای موفقیت در این صنعت قرار می‌دهد. رفتار نفرت‌انگیز بارونس نسبت به استلا به تدریج «کرولا» بی‌رحم را دوباره زنده می‌کند و در نهایت توجه را از «استلا»ی دوست‌داشتنی که فقط می‌خواست کاری را که دوست دارد انجام دهد، می‌گیرد... بدون اینکه مجبور به انجام اقدامات افراطی شود. یک چرخش غیرمنتظره و هوشمندانه تقریباً تغییر شخصیت قهرمان را کامل می‌کند، که واقعاً مرا شگفت‌زده کرد. اعتراف می‌کنم که امید زیادی به این داستان اصلی نداشتم. با این حال، فیلمنامه خوب نوشته شده به عمق شخصیت یک شرور قبلاً توخالی می‌پردازد و داستانی دردناک و انگیزه‌های قابل درک را به او می‌دهد. در حالی که درست است که او ویژگی‌های مشابه زیادی با بارونس معروف دارد، اما کرولا هرگز واقعاً به 100% آن شخص تبدیل نمی‌شود. راستش، از دیدن دنباله‌ای خوشحال می‌شوم، اما فکر نمی‌کنم جایی برای فیلم دیگری باشد که به فیلم قبلی آسیب بزند. بنابراین، تنها یک جنبه دیگر برای بررسی وجود دارد: بازی‌های بازیگران. «جوئل فری» و «پاول والتر هاوزر» واقعاً به‌عنوان دو دزد معروف بسیار خنده‌دار هستند. هر دو ارتباطی جذاب با «استلا» دارند که به عقیده من شایسته یک نتیجه بهتر بود. آن‌ها به یک خانواده تبدیل می‌شوند و در طول زندگی خود دزدی می‌کنند، اما زمانی که «استلا» شروع به دادن زمان بیشتر به «کرولا» می‌کند، چند مشکل درون این سه‌گانه به وجود می‌آید. این مشکلات به‌طور قطع مطرح و حل می‌شوند، اما به روشی کمتر دراماتیک از آنچه که امیدوار بودم. «فری» به‌عنوان «جاسپر» باهوش‌تر و منطقی‌تر بسیار عالی است، اما «هاوزر» هرگز از خنده‌دار بودن دست نمی‌کشد. تعادل پیش‌گفته به‌ندرت تحت تأثیر دیالوگ‌های کمدی شخصیت‌ها قرار می‌گیرد، که چیزی است که بازیگران نیز باید بابت آن اعتبار بگیرند. «امّا تامپسون» یکی از بهترین اجراهای خود را در فیلم‌شناسی اخیرش به نمایش می‌گذارد و نقش «بارونس فون هلمن» را بازی می‌کند. چگونه می‌توان شخصیتی بسیار اغراق‌آمیز را به شکلی کارتونیک اما در عین حال به‌طرزی عجیب واقعی نشان داد؟ کسی که واضح است که یک اغراق از یک کلیشه است اما همچنان شبیه به ده‌ها نفر از دنیای واقعی است؟ «تامپسون» نقش خود را به خوبی ایفا می‌کند و تنها دلیلی که او توجه را از بقیه می‌گیرد این است که «امّا» دیگر نیز به چالش تبدیل شدن به یک شرور کلاسیک پاسخ می‌دهد. با ارجاعات واضح به «میراندا پریستی» در «شیطان پرادا می‌پوشد»، «تامپسون» قادر است در یک صحنه هم خنده‌دار و هم زشت باشد و هر ثانیه با او بر روی صفحه احساس جذابیت فوق‌العاده‌ای ایجاد می‌کند. با این حال، «امّا استون» موفق می‌شود که سطحی بالاتر از بقیه بماند. من به‌طور قاطع معتقدم که او یکی از بهترین بازیگران نسل خود است. با داشتن یکی از بیانگرترین چهره‌ها در هالیوود، «استون» برای بازی کردن یک قهرمان با دو شخصیت متولد شده است. بدون نگاه به صفحه، هر بیننده‌ای می‌تواند بفهمد که آیا او به‌عنوان «استلا» یا «کرولا» صحبت می‌کند. نه‌تنها او تن صدایش را بسته به شخصیت تغییر می‌دهد، بلکه حرکاتش نیز تغییر می‌کند. اگر چنین اجرایی اولیه از دیزنی نامزدی اسکار بگیرد، شگفتی بزرگی خواهد بود، بنابراین شانس‌های او به‌وضوح کم است. با این حال، اگر جایزه‌ای برای بهترین مونولوگ وجود داشته باشد، «استون» می‌تواند مدعی قوی‌تری باشد. نمی‌دانم دقیقاً چند دقیقه است، اما نمی‌توانم آن برداشت طولانی بدون برش را فراموش کنم که «استون» در مرکز صفحه با هیچ چیزی غیر از بازی کردن یک مونولوگ عاطفی تأثیرگذار نمایان می‌شود. در عرض میلی‌ثانیه بین «استلا» و «کرولا» جابجا می‌شود و میکروابرازهای چهره‌اش یک سخنرانی احساسی و شخصیت‌ساز را به اوج می‌رساند که بدون شک امسال سینما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. «استون» نه یک، بلکه دو اجرای چشمگیر و جلب توجه‌کننده ارائه می‌دهد که بیشتر بینندگانی که به دنبال کرولایی قابل درک و حتی قابل حمایت هستند، را راضی می‌کند. «کرولا» نه‌تنها یکی از بزرگ‌ترین شگفتی‌های 2021 است، بلکه یکی از بهترین فیلم‌های سال تا به امروز نیز هست. با وجود عدم تعادل گاه‌به‌گاه بین کمدی خنده‌دار و روایت دراماتیک، «کریگ گیلسپی» داستانی بسیار جذاب و اصلی درباره یکی از شرورهای کلاسیک دیزنی ارائه می‌دهد. فیلمنامه شگفت‌انگیز «دانا فاکس» و «تونی مک‌نامارا» به‌طور عمیق به تحول «استلا» به «کرولا» می‌پردازد و به او انگیزه‌های عاطفی و قابل درک، گذشته‌ای غم‌انگیز و یک چرخش غیرمنتظره می‌دهد که احتمالاً بیشتر بینندگان را شگفت‌زده خواهد کرد. با یکی از بهترین اجراهایش، «امّا استون» نمایش قابل تقدیری را ارائه می‌دهد و دو شخصیت را به‌طرزی چشمگیر به تصویر می‌کشد و توجه را از دیگر تفسیرهای برجسته می‌دزدد. به‌طور فنی، CGI حواس‌پرت‌کن در حیوانات و برخی جلوه‌های صفحه‌سبز قابل توجه، به زیبایی طراحی لباس که به‌طور پیش‌بینی‌شده‌ای در سطح اسکار است، غلبه نمی‌کند، همچنین آرایش و موهای فوق‌العاده، طراحی تولید شگفت‌انگیز و موسیقی زیبا شامل انتخاب‌های عالی آهنگ. مطالعه‌ای بر روی شخصیت که این فیلم را به یکی از بهترین فیلم‌های لایو اکشن دیزنی در دو دهه اخیر تبدیل می‌کند. امتیاز: A- این یکی از بهترین داستان‌های ریشه‌ای شروران است. من خیلی از تماشای آن لذت بردم. هر دو «امّا» تماشای جذابی دارند و شخصیت‌های خود را به خوبی ایفا کردند. «امّا» در نقش «استلا» و «کرولا» بهترین است. ساخت جهان و توسعه شخصیت‌ها بسیار خوب است. داستان پس‌زمینه کرولا فوق‌العاده است. موسیقی عالی و طراحی لباس‌ها شایسته اسکار است. لباس‌های زیبایی که در این فیلم می‌بینم. فیلمبرداری و کارگردانی بی‌نظیر است. شخصیت کرولا شباهت زیادی به «جوکر» و «هارلی کویین» دارد، اما در عین حال کرولا بسیار متفاوت از هر دو ضدقهرمان است. او تاریک است و به‌خاطر حرفه‌اش آسیب دیده و به دنبال انتقام و محبوبیت است، درست مانند جوکر. در حالی که او عاشق لباس‌های منحصر به فرد، آرایش و مدل موهای شبیه هارلی کویین است. او هم مانند هارلی بدبین است و خودخواه، اما هارلی شخصیتی خوب‌دل است که فقط تصمیمات بدی می‌گیرد در حالی که کرولا جامعه‌شناختی و کمی بی‌رحم است. این یک فیلم سرگرم‌کننده، شگفت‌انگیز و جذاب است. بنابراین من واقعاً از آن لذت بردم.