فیلم Welcome to the Dollhouse 1995

اگر تا به حال در مورد اشتباهات "رویای آمریکایی" شک داشتید، کافی است به زندگی "داون وینر" (با بازی هدر ماتارازو) نگاهی بیندازید که نامش نیز به طرز ناخوشایندی انتخاب شده است. زندگی او با برادرش "مارک" (متیو فابر) وضعیت نسبتاً راحتی دارد، اما والدینش چندان به او توجه نمی‌کنند و در مدرسه نیز توسط "براندون" (برندان سکسون) مورد آزار قرار می‌گیرد. برادرش یک گروه...

اگر تا به حال در مورد اشتباهات "رویای آمریکایی" شک داشتید، کافی است به زندگی "داون وینر" (با بازی هدر ماتارازو) نگاهی بیندازید که نامش نیز به طرز ناخوشایندی انتخاب شده است. زندگی او با برادرش "مارک" (متیو فابر) وضعیت نسبتاً راحتی دارد، اما والدینش چندان به او توجه نمی‌کنند و در مدرسه نیز توسط "براندون" (برندان سکسون) مورد آزار قرار می‌گیرد. برادرش یک گروه موسیقی دارد که "استیو" (اریک مابیوس) به عنوان خواننده آن شناخته می‌شود و او به شدت به او علاقه‌مند است. البته، او بسیار جوان‌تر از آن است که بفهمد اگر استیو به او توجه کند، ممکن است به دردسر بیفتد! همان‌طور که معمولاً در مورد افرادی که مورد آزار قرار می‌گیرند، پیش می‌آید، او نیز شروع به آزار دادن کسی دیگر می‌کند - خواهر کوچک‌ترش "میسی" (داریا کالینینا) و این باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود. احساس گم‌گشتگی و نوعی رهاشدگی می‌کند و به دنبال کمی آرامش از آزاردهنده‌اش می‌گردد، هرچند هرگز امیدش به عشق بزرگ‌ترش را رها نمی‌کند - اما از این اوضاع چه چیزی ممکن است حاصل شود؟ ماتارازو در این فیلم به خوبی عمل کرده و تفسیر صادقانه‌ای از یک کودک را ارائه می‌دهد که مورد محبت قرار نگرفته، بلکه نادیده گرفته شده است. او شخصیتی آسیب‌پذیر را به تصویر می‌کشد که انتظار داریم تمام زندگی‌اش را نادیده گرفته شده سپری کند، و در همان شهر به زندگی ناخوشایندی با یک لوله‌کش محلی ادامه دهد. سکسون نیز به عنوان شخصیت خشن و برون‌گرا، بسیار جذاب است و با آشنایی بیشتر با او متوجه می‌شویم که او نیز در شرایطی بسیار شبیه به "داون" قرار دارد. این فیلم روحی دارد و سادگی خاصی که دارد، مشاهده‌ای منطقی از زندگی‌ای را فراهم می‌آورد که به احتمال زیاد در مسیر کندی باقی خواهد ماند.