فیلم The Goonies 1985

فیلم‌های ماجراجویی کودکان، چه یادآورهایی دارند! در تلاشی برای دور نگه‌داشتن توسعه‌دهندگان املاک و نجات خانواده والش از مجبور شدن به ترک خانه، مایکی والش، براند والش و دوستان شجاعشان به جستجوی گنج دزدان دریایی می‌روند که معتقدند بعد از کشف یک نقشه غبارآلود وجود دارد. واقعاً سرگرم‌کننده! گنج، دزدان دریایی، تله‌های خطرناک، خلافکاران، انسان‌های عجیب و غریب در زیرزمین، سرسره‌های آبی، چاه‌های آرزو و داستان‌های عاشقانه...

فیلم‌های ماجراجویی کودکان، چه یادآورهایی دارند! در تلاشی برای دور نگه‌داشتن توسعه‌دهندگان املاک و نجات خانواده والش از مجبور شدن به ترک خانه، مایکی والش، براند والش و دوستان شجاعشان به جستجوی گنج دزدان دریایی می‌روند که معتقدند بعد از کشف یک نقشه غبارآلود وجود دارد. واقعاً سرگرم‌کننده! گنج، دزدان دریایی، تله‌های خطرناک، خلافکاران، انسان‌های عجیب و غریب در زیرزمین، سرسره‌های آبی، چاه‌های آرزو و داستان‌های عاشقانه نوجوانی، «گونیز» همه اینها را دارد. این فیلم به کارگردانی ریچارد دانر و نویسندگی استیون اسپیلبرگ و کریستوفر کولوامبوس، یکی از آن آثار نادری است که هم کودکان را به هیجان می‌آورد و هم بزرگ‌ترها را مجذوب می‌کند. فیلم با سرعتی مناسب پیش می‌رود و به هیچ عنوان برای نفس‌گیری توقف نمی‌کند، بنابراین تماشاگران را به همراه خود می‌کشاند. هزینه‌ای برای تولید دریغ نشده است (دکورها بسیار دلپذیرند) و بیشتر بازیگران جذاب هستند. با وجود برخی نارضایتی‌های جزئی، مانند کاریکاتورهای ماجراجویانه دختران، این مشکلات به سادگی قابل چشم‌پوشی هستند اگر با جذابیت‌های فانتزی فیلم ارتباط برقرار کرده باشید. این فیلم که در کودکی دوست داشتید، باید امیدوار باشید که در سال‌های بزرگسالی نیز فراموش نشود. شاید یک «دزدان گمشده» جوان باشد؟ ممکن است نه، اما همچنان یک تجربه کاملاً رضایت‌بخش از ماجراجویی اکشن است که برای بسیاری از ما با یادآوری‌های نوستالژیک، در گذر زمان ایستادگی کرده است. ۸ از ۱۰. چقدر کلاسیک! خوشحال شدم که وقتی سینما دوباره باز شد این فیلم را نمایش دادند - بر روی صفحه بزرگ فوق‌العاده به نظر می‌رسید! این دومین باری بود که این فیلم را می‌دیدم و هرچند در نظر من به اندازه کلاسیک نیست، اما هنوز هم یک فیلم ماجراجویی خانوادگی سرگرم‌کننده با طراحی تولید خوب و بازیگران جالب است و با استعدادهای زیادی پشت دوربین، از جمله اسپیلبرگ به عنوان تهیه‌کننده، سناریوی کریس کولوامبوس و کارگردانی ریچارد دانر. برای من به عنوان یک اورگونی، مزیت اضافه‌ای هم داشت؛ چون این فیلم در آستوریا فیلمبرداری شده است. **۳.۵ از ۵**. من سعی کردم، واقعاً تلاش کردم - اما واقعاً از این فیلم خوشم نیامد. بچه‌ها به قدری سر و صدای زیادی داشتند که همه با هم صحبت می‌کردند و بعد از بیست دقیقه دیگر تحملش برایم ممکن نبود. اما کمی بهتر می‌شود، وقتی این بچه‌ها نقشه گنج باستانی را کشف می‌کنند و باید با «ماما فراتلی» (آن رمزی) برای به دست آوردن گنج رقابت کنند. رابرت داوی ("جیک") تهدیدی اضافی به وجود می‌آورد که می‌توانست مؤثرتر باشد اگر می‌توانست تعداد بچه‌ها را کمی کنترل کند (در واقع، یک ضربه شمشیر به‌جا می‌توانست ما را برای آزار "شورت راند" از سال گذشته در "معبد ویران" پاداش دهد!). متأسفانه، تعداد آنها حفظ شده است تا بزرگ‌ترهای توانمند‌تر را در طول این کمدی درام دو ساعته پیش‌بینی‌پذیر و احمقانه آزار دهند و ناامید کنند. این فیلم تمام مشخصه‌های یک تولید اسپیلبرگ را دارد و ریچارد دانر، برای انصاف، در نیمه دوم فیلم با افزایش عمل و کاهش گفت‌وگو، سطح را بالا می‌برد. جلوه‌های ویژه نیز به‌خوبی کار می‌کنند و برخی ارجاعات کمدی برای بزرگ‌ترها وجود دارد، اما واقعاً نمی‌فهمم چرا این فیلم این‌قدر امتیاز بالایی دارد. من را به یاد فیلم‌های قدیمی دیزنی "کوه جادوگر" انداخت - اما فکر می‌کنم این فیلم احتمالاً برای کسانی که هنوز از آن لذت می‌برند، یادآور خاطرات شیرین کودکی خواهد بود، اما من آن را ندارم و به همین دلیل از آن لذت نبردم. فیلمی که یک نسل را تحت تأثیر قرار داد، البته بیشتر نسل‌های پس از ۹۰ ارزش آن را نخواهند دید. اما برای فیلم‌های عصر ۸۰، عالی بود. خوب ساخته شده است، مانند بیشتر فیلم‌های اسپیلبرگ که داستان‌های فانتزی را با گروهی از کودکان ترکیب می‌کند، مانند بسیاری از کلاسیک‌های آن نسل (داستان‌های بی‌پایان، پرواز ناوبری، بازگشت به آینده و غیره) که دیگر نمی‌بینیم. موسیقی این فیلم در آن دوران مورد استقبال قرار گرفت و بازی‌های ویدیویی زیادی بر اساس آن ساخته شد. این نوع فیلمی است که بچه‌های حدود ۱۰ ساله حتی امروزه نیز از آن لذت خواهند برد، به عنوان یک کلاسیک خانوادگی. ما امروزه این نوع فیلم‌ها را داریم، اما کیفیت آنها با آن دوران قابل مقایسه نیست - شاید به دلیل کمبود کارگردان و نویسنده بهتر در اکثر موارد - می‌توانم حتی آن را با فیلم‌های اولیه هری پاتر در دهه ۹۰ مقایسه کنم، که ماجراجویی‌های ساده و کودکانه جمعیت را به وجد می‌آورد. اگرچه این فیلم مورد علاقه من در بین این دسته نیست، اما به آن ۷.۵ از ۱۰ / B+ می‌دهم. «گونیز» با یک بخش اول قوی آغاز می‌شود که واقعاً انرژی بودن یک کودک در دهه ۸۰ را به تصویر می‌کشد. دیدن گروهی از نوجوانان که دور هم جمع می‌شوند، شوخی می‌کنند و به انواع شیطنت‌های خلاقانه در خانه می‌پردازند، لذت‌بخش است. این به نوعی یادآور زمانی است که کودکان واقعاً در کنار هم وقت می‌گذرانیدند، بر خلاف امروز که همه به صفحه نمایش چسبیده‌اند. داستان به خوبی از یک بخش به بخش دیگر پیش می‌رود، به لطف کارگردانی محکم ریچارد دانر. او به خاطر کلاسیک‌هایی مانند سوپرمن، اسلحه کشنده و نشانه، شناخته شده است، پس تعجبی ندارد که اینجا هم موفق بوده است. به طور کلی، این فیلم انتخابی عالی برای شب فیلم خانوادگی است.