فیلم Elysium 2013

به نظر می‌رسد که این فیلم به تصویر کشیدن وضعیت زمین و انسان‌ها پرداخته که می‌توان آن را در تاریخ جهان مشاهده کرد. اما آیا امکان ساخت فیلمی که خلاف این را نشان دهد وجود ندارد؟ این می‌تواند درسی یا الگویی برای همه ما در دنیای پرتنش امروزی باشد. اگر به دنبال یک فیلم اکشن هستید، این فیلم واقعاً عالی است. هرچند برخی کلیشه‌های غیرضروری وجود...

به نظر می‌رسد که این فیلم به تصویر کشیدن وضعیت زمین و انسان‌ها پرداخته که می‌توان آن را در تاریخ جهان مشاهده کرد. اما آیا امکان ساخت فیلمی که خلاف این را نشان دهد وجود ندارد؟ این می‌تواند درسی یا الگویی برای همه ما در دنیای پرتنش امروزی باشد. اگر به دنبال یک فیلم اکشن هستید، این فیلم واقعاً عالی است. هرچند برخی کلیشه‌های غیرضروری وجود دارد، اما در مجموع سفر لذت‌بخشی را ارائه می‌دهد. علاوه بر این، مت دیمون، جودی فاستر و به‌ویژه شارلتو کپلِی در این فیلم به‌خوبی ایفای نقش می‌کنند. وای... از کجا شروع کنم؟ من تازه از سینما برگشته‌ام و هنوز هم احساس آدرنالین در بدنم حس می‌کنم. من قبلاً طرفدار بزرگ تلاش قبلی کارگردان نیل بلوم‌کمپ، یعنی «منطقه 9» بودم، بنابراین انتظاراتم خیلی بالا بود و این بار ناامید نشدم. نه، بلکه بیشتر از آنچه که انتظار داشتم به دست آوردم. «الیزium» فیلم فوق‌العاده‌ای است. داستان نسبتاً ساده است که این را به عنوان یک نکته مثبت می‌دانم زیرا داستان به راحتی قابل دنبال کردن است و پیچیدگی و هوش تصنعی زیادی ندارد. سال 2154 است و زمین به شدت در هم ریخته است. ثروتمندان در ایستگاه فضایی به نام الیزium زندگی می‌کنند، در حالی که فقرا در زمین باقی می‌مانند و به سختی روزگار می‌گذرانند. داستان ما درباره مکس است که پس از یک حادثه terrible در محل کار به کمک پزشکی نیاز دارد که تنها در الیزium در دسترس است. برای رسیدن به آنجا، او باید به اقداماتی افراطی دست بزند. دیگر چیزی نمی‌گویم، چون این کار به شادی تماشای فیلم لطمه می‌زند. مکس را مت دیمون بازی می‌کند و او در این نقش بسیار خوب است. او واقعاً فیلم را از ابتدا تا انتها حمل می‌کند. همیشه خوشحالم که بازیگری می‌بینم که به خوبی به شخصیت‌های عاطفی و صحنه‌های اکشن می‌پردازد. وقتی به آن فکر می‌کنید، چنین چیزی معمولاً اتفاق نمی‌افتد. مت دیمون می‌تواند هر دو را به‌خوبی انجام دهد و در هر جنبه‌ای قانع‌کننده است. جودی فاستر نقش سناتور دلاکورت، زنی ثروتمند و مغرور را بازی می‌کند که فکر می‌کند می‌تواند هر کاری که بخواهد انجام دهد، زیرا او تصمیم‌گیرنده الیزium است. خوب، به زودی کسی او را به چالش می‌کشد... من واقعاً جودی فاستر را دوست دارم، بنابراین سخت است که از او تعریف نکنم، اما تماشای او لذت‌بخش است. شخصیت او سرد و محاسبه‌گر است و هیچ ذره‌ای از وجدان ندارد. و جودی آنقدر قانع‌کننده است که فقط می‌خواهید او را بزنید. این عالی بود و این که لهجه‌اش کمی عجیب و حواس‌پرت‌کن است، به راحتی نادیده گرفته می‌شود. ویلیام فیکتنر نیز در نقش نسبتاً کوچک اما حیاتی حضور دارد. با این حال، بزرگترین شگفتی برای من شارلتو کپلِی بود. او را از «منطقه 9» به یاد دارید؟ او نقش ویکوس، شخصیتی خجالتی و کم‌جذبه را بازی می‌کرد... اما در اینجا متفاوت است. شخصیت او، کروگر، بدترین و بی‌رحم‌ترین فردی است که می‌توانید تصور کنید. یک روانی سادیستی واقعی. این واقعاً فرصتی عالی برای کپلِی بود تا توانایی‌های خود را به‌عنوان یک بازیگر اثبات کند و او به‌طور کامل از آن بهره برد. همچنین، لهجه آفریقای جنوبی او شخصیتش را حتی ترسناک‌تر می‌کرد، بنابراین واقعاً خوشحالم که او به‌جای لهجه آمریکایی - که شاید بیشتر مورد پسند باشد - از آن استفاده نکرد. بزرگترین تحسین من به بخش جلوه‌های ویژه می‌رسد. همان‌طور که در «منطقه 9» مشاهده شد، جلوه‌های ویژه آنقدر قانع‌کننده‌اند که واقعاً سخت است که متوجه شوید چیزی که می‌بینید احتمالاً 96 درصد کاملاً کامپیوتری است. برخلاف «منطقه 9»، جلوه‌ها در اینجا بهتر هم شده‌اند، اگر بتوانید این را باور کنید. معمولاً وقتی فیلم اول یک کارگردان موفق می‌شود و برای فیلم بعدی بودجه‌اش را افزایش می‌دهند، آن‌ها به‌طور کامل از آنچه که زیبایی‌های فیلم اول را ایجاد کرد فاصله می‌گیرند و آن را خراب می‌کنند *سرفه* «ماتریکس» *سرفه*. در این مورد، همه چیز به‌طور قابل توجهی بهبود یافته است. صحنه‌های اکشن فوق‌العاده محکم هستند، سفینه‌ها واقعاً زیبا و خیره‌کننده‌اند (بدون اینکه همه چیز خیلی زرق و برق‌دار و آینده‌نگر به نظر برسد - که به واقع‌گرایی اضافه می‌کند) و الیزium واقعاً منظره‌ای شگفت‌انگیز بود. 109 دقیقه خیره‌کننده. تنها دو نکته وجود داشت که کمی مرا آزار داد. اول، شخصیت‌سازی کلیشه‌ای از ثروتمندان در برابر فقرا. به‌سادگی، ثروتمند = شرور و فقیر = خوب، بدون هیچ استثنایی. به‌ویژه با ثروتمندان الیزium، کمی آزاردهنده بود که هیچ فردی به نظر نمی‌رسید که قلبی داشته باشد، آن‌ها تقریباً مکانیکی بودند و بنابراین قطبی‌سازی بسیار سیاه و سفید بود. دوم، کمبود ارتباط عاطفی. واقعاً برای هیچ یک از شخصیت‌ها احساس خاصی نداشتم، به جز مکس. یک خط داستانی وجود دارد که مربوط به زنی است که او به او علاقه‌مند است و دخترش به شدت بیمار است و این یک موضوع غم‌انگیز است اما فیلم نتوانست مرا متقاعد کند که چرا باید به این موضوع اهمیت دهم. این ممکن است شخصی باشد، اما اینگونه تجربه کردم. با این حال، این دو نکته جزئی به اندازه‌ای نیستند که مرا از دادن امتیاز کمتر از 10 ستاره به این فیلم بازدارند. چیزی که درباره «الیزium» هیجان‌انگیز است، این است که واقعاً تصویری ترسناک و قابل تصور از آنچه ممکن است آینده ما باشد، ارائه می‌دهد. در هر صورت، این فیلم به مراتب واقعی‌تر از تقریباً هر فیلم پسا-آخرالزمانی دیگری است که تاکنون دیده‌ام. این مفهوم را به‌راحتی کنار نگذارید، این ممکن است واقعاً جهانی باشد که یک روز در آن زندگی خواهیم کرد. در نهایت، «الیزium» فیلمی فوق‌العاده ساخته شده است. این فیلم تند و خشن و بسیار واقع‌گرایانه است. و برای بچه‌های MTV با حوصله کم، این یک سفر اکشن پرهیجان و سرگرم‌کننده نیز هست. نکته جانبی: خشونت در برخی صحنه‌ها نسبتاً گرافیکی است، بنابراین مقداری راهنمایی والدین قطعاً توصیه می‌شود. تنها چیزی که باقی می‌ماند این است که بگویم: این فیلم را تماشا کنید. پشیمان نخواهید شد.