Spencer Tracy

بیوگرافی

اسپنسر بوناونچر تریسی (۵ آوریل ۱۹۰۰ – ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷) یک بازیگر آمریکایی بود که به خاطر سبک طبیعی و تنوع‌اش شناخته شده است. او یکی از ستاره‌های بزرگ دوران طلایی هالیوود بود و دو جایزه اسکار بهترین بازیگر را از نه نامزدی دریافت کرد و در این دسته با...

اسپنسر بوناونچر تریسی (۵ آوریل ۱۹۰۰ – ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷) یک بازیگر آمریکایی بود که به خاطر سبک طبیعی و تنوع‌اش شناخته شده است. او یکی از ستاره‌های بزرگ دوران طلایی هالیوود بود و دو جایزه اسکار بهترین بازیگر را از نه نامزدی دریافت کرد و در این دسته با لورنس اولیویه رکورد نامزدی‌ها را به اشتراک گذاشت. تریسی اولین بار در حین تحصیل در کالج ریپون استعدادش را در بازیگری کشف کرد و بعداً بورسیه‌ای برای آکادمی آمریکایی هنرهای دراماتیک دریافت کرد. او هفت سال را در تئاتر گذراند و در شرکت‌های نمایشی مختلف و به‌طور متناوب در برادوی کار کرد. موفقیت بزرگ تریسی در سال ۱۹۳۰ به دست آمد، زمانی که بازی اصلی‌اش در فیلم «آخرین مایل» توجه هالیوود را جلب کرد. پس از یک debut موفق در فیلم «بالا به رود» به کارگردانی جان فورد که تریسی و همفری بوگارت در آن بازی کردند، او با شرکت فیلم فاکس قرارداد امضا کرد. پنج سال او با فاکس شامل یک سری از نمایش‌های برجسته بود که معمولاً در باکس آفیس نادیده گرفته می‌شدند و بعد از ۲۵ فیلم، او عمدتاً برای مخاطبان ناشناخته باقی ماند، تقریباً همه آن‌ها شامل تریسی به عنوان بازیگر اصلی بودند. هیچ‌کدام از آن‌ها موفقیت‌هایی نداشتند، اگرچه «قدرت و شکوه» (۱۹۳۳) به‌طور قابل توجهی شامل یکی از بهترین اجراهای او در نگاه به گذشته است. در سال ۱۹۳۵، تریسی به مترو-گلدوین-مایر پیوست که در آن زمان معتبرترین استودیو هالیوود بود. حرفه او با یک سری فیلم‌های موفق شکوفا شد و در سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۳۸ او به‌طور متوالی جوایز اسکار را برای «کاپیتان‌های شجاع» و «شهر پسران» دریافت کرد. او سه فیلم پرفروش را در کنار کلارک گیبل، بازیگر اصلی استودیو، ساخته و این تصور از گیبل و تریسی به عنوان یک تیم را در ذهن عموم تثبیت کرد. تا دهه ۱۹۴۰، تریسی یکی از ستاره‌های برتر استودیو بود. در سال ۱۹۴۲، او در کنار کاترین هپبورن در فیلم «زن سال» ظاهر شد که آغازگر یک شراکت محبوب دیگر بود که در طول ۲۵ سال نه فیلم تولید کرد. تریسی در سال ۱۹۵۵ مترو-گلدوین-مایر را ترک کرد و به‌عنوان یک ستاره مستقل به کار خود ادامه داد، با وجود خستگی روزافزون در پیری. زندگی شخصی او دچار مشکلاتی بود و او با یک مبارزه مادام‌العمر با الکلیسم شدید و احساس گناه نسبت به ناشنوایی پسرش روبرو بود. تریسی در دهه ۱۹۳۰ از همسرش جدا شد، اما هرگز طلاق نگرفت و رابطه‌ای بلندمدت با کاترین هپبورن به‌طور خصوصی داشت. در اواخر زندگی‌اش، تریسی تقریباً به‌طور انحصاری برای کارگردان استنلی کرامر کار می‌کرد. این برای کرامر بود که او آخرین فیلمش «حدس بزنید کی به شام می‌آید» را در سال ۱۹۶۷ ساخت، که فقط ۱۷ روز قبل از مرگش به پایان رسید. در طول حرفه‌اش، تریسی در ۷۵ فیلم ظاهر شد و در میان همکارانش به‌عنوان یکی از بزرگترین بازیگران سینما شناخته شد. در سال ۱۹۹۹، موسسه فیلم آمریکا تریسی را به‌عنوان نهمین ستاره بزرگ مرد سینمای کلاسیک هالیوود رتبه‌بندی کرد.