بیوگرافی
بازیگر خوشچهره و مختصرگوی آمریکایی در دهههای ۵۰ و ۶۰، که معمولاً به عنوان نظامی یا شخصیتهای ورزشی در فضای باز انتخاب میشد. هرگز مدعی جدی برای ستاره شدن در سینما نبود و بیشتر در تلویزیون به عنوان بازیگر مهمان در وسترنها و درامهای پلیسی بهتر عمل کرد. شون که...
بازیگر خوشچهره و مختصرگوی آمریکایی در دهههای ۵۰ و ۶۰، که معمولاً به عنوان نظامی یا شخصیتهای ورزشی در فضای باز انتخاب میشد. هرگز مدعی جدی برای ستاره شدن در سینما نبود و بیشتر در تلویزیون به عنوان بازیگر مهمان در وسترنها و درامهای پلیسی بهتر عمل کرد. شون که اهل نیویورک بود، در ۱۴ سالگی مدرسه را ترک کرد و به کارهای کوتاهمدت در مزرعهها، گروههای ساختمانی و قایقهای اسفنجی مشغول شد تا اینکه به سمت انبار فیلم ABC در هالیوود رفت. او به زودی توسط وارنر برادرز امضا شد و در سال ۱۹۵۸ در یک نقش کوتاه در فیلمی debut کرد. او سپس در استودیو بازیگران در نیویورک درام را مطالعه کرد و در یک مقطع به عنوان بابا نوئل در فروشگاه مِیسی درآمدش را تکمیل میکرد. شون در اوایل دهه ۶۰ دو بار در برادوی ظاهر شد و در یک تولید تئاتری سیار از «کاملوت» نقش لنسلوت را بازی کرد. از آنجا که صدای باریتون خوبی داشت، پیشبینی میشد که در فیلم نیز این نقش را بازی کند اما در نهایت به فرانکو نرو باخت (که به طرز جالبی مجبور به دوبله شد!).
او در نهایت نقش اصلی قابل توجهی به عنوان یک ناوی در برابر ژان سیبرگ در تریلر روانشناختی «لحظه به لحظه» (۱۹۶۶) به دست آورد. با این حال، اجرای او به نوعی کمرمق به نظر میرسید و کارگردان، مروین لرو، بعداً ابراز تردید کرد که چرا از بازیگری به caliber پل نیومن استفاده نکرده است. شون به طور کوتاه با جان میلز در یک سریال ۱۹۶۷ به عنوان یک وکیل جوان و بیمحابا (که همچنین تیرانداز بود) همبازی شد، که به یک وکیل بریتانیایی «سبز» و صلحطلب درگیر در پروندههای قانونی در آریزونای قرن نوزدهم وصیت میکرد. با وجود Premise نسبتاً غیرمعمولش و بهرهمندی از فیلمبرداری رنگی (که اغلب در مکانهای واقعی انجام میشد)، «داندی و کلاهان» (۱۹۶۷) شکست خورد و پس از تنها ۱۳ قسمت کنسل شد. شون پس از آن به حاشیههای بازیگری در سینما relegated شد و در اوایل دهه ۸۰ بازنشسته شد تا به کسب و کار ساخت استخرهای شنا برود.
نمایش بیشتر