بیوگرافی
لسلی هاوارد استاینر (۳ آوریل ۱۸۹۳ – ۱ ژوئن ۱۹۴۳) بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده انگلیسی بود. او داستان‌ها و مقالات زیادی برای نیویورک تایمز، نیویورکر و ونتی فیر نوشت و یکی از بزرگ‌ترین جاذبه‌های باکس آفیس و ستاره‌های سینما در دهه ۱۹۳۰ بود.
هاوارد در بریتانیا و هالیوود فعال بود و...
لسلی هاوارد استاینر (۳ آوریل ۱۸۹۳ – ۱ ژوئن ۱۹۴۳) بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده انگلیسی بود. او داستان‌ها و مقالات زیادی برای نیویورک تایمز، نیویورکر و ونتی فیر نوشت و یکی از بزرگ‌ترین جاذبه‌های باکس آفیس و ستاره‌های سینما در دهه ۱۹۳۰ بود.
هاوارد در بریتانیا و هالیوود فعال بود و نقش اشلی ویلکس را در فیلم «بر باد رفته» (۱۹۳۹) بازی کرد. او در بسیاری از فیلم‌های دیگر نیز نقش‌آفرینی کرد و اغلب به عنوان مرد انگلیسی ایده‌آل ظاهر می‌شد، از جمله در فیلم‌های «برکلی اسکوئر» (۱۹۳۳)، «بندگی انسانی» (۱۹۳۴)، «پیمپرنل سرخ» (۱۹۳۴)، «جنگل سنگی» (۱۹۳۶)، «پیگمالیون» (۱۹۳۸)، «اینترمزو» (۱۹۳۹)، «پیمپرنل» اسمیت (۱۹۴۱) و «اولین افراد» (۱۹۴۲). او برای بازی در «برکلی اسکوئر» و «پیگمالیون» نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر شد.
فعالیت‌های هاوارد در جنگ جهانی دوم شامل بازیگری و فیلم‌سازی بود. او به ساخت پروپاگاندای ضد آلمانی و تقویت حمایت از متفقین کمک کرد—دو سال پس از مرگش، سالنامه فیلم بریتانیا کار او را به عنوان "یکی از باارزش‌ترین جنبه‌های پروپاگاندای بریتانیا" توصیف کرد. شایعه شده بود که او با اطلاعات بریتانیا یا متفقین در ارتباط بوده است که این موضوع نظریه‌های توطئه‌ای را در مورد مرگ او در سال ۱۹۴۳ برانگیخت، زمانی که لوفت‌وافه پرواز ۷۷۷ بوآک را در اقیانوس اطلس (در سواحل سیدیره، آ کورونیا) سرنگون کرد که او یکی از مسافران آن بود.
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا درباره لسلی هاوارد، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
