فیلم The Selfish Giant 2013

این فیلم بسیار لذت‌بخش بود، به خصوص از نظر سینما و با توجه به لحن تاریک و غم‌انگیز داستان. فیلم «غول خودخواه» درامی واقع‌گراست که شامل دو کودک می‌شود که در دنیای نادرست گرفتار می‌شوند. در ابتدا نگران بودم که این داستان به کلیشه‌های پرشمار و استانداردهای نادرست خانواده‌های کم‌درآمد تبدیل شود. این اتفاق در مقادیر کم رخ می‌دهد، اما در بیشتر زمان‌ها احساس می‌شود که...

این فیلم بسیار لذت‌بخش بود، به خصوص از نظر سینما و با توجه به لحن تاریک و غم‌انگیز داستان. فیلم «غول خودخواه» درامی واقع‌گراست که شامل دو کودک می‌شود که در دنیای نادرست گرفتار می‌شوند. در ابتدا نگران بودم که این داستان به کلیشه‌های پرشمار و استانداردهای نادرست خانواده‌های کم‌درآمد تبدیل شود. این اتفاق در مقادیر کم رخ می‌دهد، اما در بیشتر زمان‌ها احساس می‌شود که مشروع است. از نظر بازیگران، عملکردها چندان شگفت‌انگیز نیستند، اما نمی‌توان از تحسین نوجوانان کونر چپمن (آربور) و شاون توماس (سوئفلی) چشم‌پوشی کرد، زیرا آن‌ها اجراهایی قابل احترام دارند، به‌ویژه با توجه به ماهیت دشوار نقش و داستان. شان گیلدر در نقش کیتن خوب عمل کرده است و برخی دیگر نیز عملکردهای قابل قبولی دارند. این فیلم هم تأثیرگذار و هم دل‌خراش است، به‌ویژه در بخش سوم آن. تماشای «غول خودخواه» جالب است؛ فیلمی واقع‌گرا، با احساسات عمیق و تصویربرداری زیبا، و با بازی‌های قدرتمند از بازیگران جوانش. خامی‌ای در آن وجود دارد که احساس واقعی بودن را منتقل می‌کند و دوستی مرکزی داستان به شیوه‌ای دل‌نشین و آسیب‌دیده به تصویر کشیده شده است. اما هرچقدر هم که می‌خواستم تحت تأثیر قرار بگیرم، چیزی در آن کمی احساس می‌شد... دستکاری‌کننده. مانند این بود که می‌دانست چگونه دقیقاً دکمه‌های فقر را فشار دهد. گاهی اوقات بر روی سختی‌ها تأکید می‌کند به‌گونه‌ای که بیشتر احساس استثماری نسبت به همدردی دارد. من از هنر فیلم‌سازی تحسین کردم، اما پس از تماشا حس می‌کردم بیشتر خسته شده‌ام تا غنی. تماشای آن ارزشمند است، اما زندگی‌ساز نیست. «آربور» (کونر چپمن) پسر پرشوری است که تحت دارویی قرار دارد که برادر بزرگ‌ترش به‌طور مکرر می‌فروشد و از رفتن به مدرسه متنفر است. بهترین دوستش «سوئفلی» (شاون توماس) - پسری غول‌پیکر و مهربان است و این دو جدانشدنی هستند. وقتی در مدرسه دعوایی رخ می‌دهد که باعث طرد دائمی آربور و طرد موقتی دوستش می‌شود، آن‌ها تصمیم می‌گیرند به جمع‌آوری زباله بپردازند. این کسب‌وکار خطرناک است که بسیاری از آنچه جمع‌آوری می‌کنند هنوز به جریان برق زنده متصل است، اما می‌توانند از تاجر بی‌رحم «کیتن» (سام گیلدر) پولی به دست آورند و به محض اینکه چند سکه در جیب دارند، فقط خواهان بیشتر می‌شوند. این پسران بچه‌های بی‌ملاحظه‌ای نیستند، آن‌ها می‌خواهند از پول جدیدشان برای کمک به مادرانشان در برابر طلبکاران استفاده کنند، اما این چرخه‌ای بی‌پایان است که باعث می‌شود ریسک‌های بزرگ‌تری را بپذیرند و در کسب‌وکاری بی‌رحم و بی‌توجه درگیر شوند. «سوئفلی» همچنین به اسب‌ها علاقه دارد و وقتی «کیتن» به یک راننده مسابقه برای اسب بارکشش «دیزل» نیاز دارد، این پسر جوان ثابت می‌کند که در این کار طبیعی است، اما با حسادت دوستش به محبت‌های جدیدش و رفتارهای روزافزون خطرناک، رابطه دوستانه آن‌ها دچار تنش می‌شود. کارگردان کلیو برنارد چیزی خشن و افشاگرانه را خلق کرده و این دو پسر واقعاً قوی عمل می‌کنند، به‌ویژه چپمن، زیرا مشکلاتشان داستانی از خواسته‌ها، کارآفرینی و حتی کمی طمع را به تصویر می‌کشد. همچنین، این فیلم نگاهی به زیر فرهنگی خطرناک و حتی وحشیانه دارد که در معرض دید عموم زندگی می‌کند و تماشای آن تقریباً دیکنز‌وار به نظر می‌رسد.