انیمیشن A Charlie Brown Christmas 1965

این یکی از آن نمایش‌های قدیمی و کلاسیک کریسمس برای کودکان است که نمی‌دانم چه زمانی برای اولین بار آن را تماشا کردم، اما احتمالاً در زمان انتشار اولیه‌اش بوده و از آن زمان چندین بار دیگر هم آن را دیده‌ام. وقتی با نمایشی که در کودکی دوست داشتم، مواجه می‌شوم، نمی‌توانم بین بیننده بزرگسال و خودم تفکیک قائل شوم و آن را با دقت بیشتری...

این یکی از آن نمایش‌های قدیمی و کلاسیک کریسمس برای کودکان است که نمی‌دانم چه زمانی برای اولین بار آن را تماشا کردم، اما احتمالاً در زمان انتشار اولیه‌اش بوده و از آن زمان چندین بار دیگر هم آن را دیده‌ام. وقتی با نمایشی که در کودکی دوست داشتم، مواجه می‌شوم، نمی‌توانم بین بیننده بزرگسال و خودم تفکیک قائل شوم و آن را با دقت بیشتری ارزیابی کنم. خاطرات و احساسات کودکانه‌ای که نسبت به آن داشتم، ارزش آن را برای من شکل می‌دهد. برای مثال، من یک آتئیست هستم، بنابراین داستان تولد برای من پیام مذهبی ندارد، اما می‌توانم به نقش آن در داستان پی ببرم و بدون داشتن نگرش منفی، داستان‌های تخیلی دیگر را هم می‌خوانم. جالب است که ذهن ما تم جاز را با کریسمس مرتبط می‌کند، در حالی که این واقعاً جاز است. همچنین عجیب است که بیل ملندز، تهیه‌کننده، کارگردان و صدا (هرچند به‌طور محدود) شخصیت اسنوبی بود. آن‌ها به جای بزرگسالان، از کودکان برای بسیاری از صداها استفاده کردند. جالب خواهد بود بدانیم که کودکان امروزی چگونه به تماشای این نمایش قدیمی برای اولین بار واکنش نشان می‌دهند، بعد از اینکه در معرض بسیاری از نمایش‌های مدرن و تکنیک‌های انیمیشن، بازی‌های ویدئویی و غیره قرار گرفته‌اند. این داستان واقعی معنای کریسمس است و تنها چند نفر از آن متنفرند که واقعاً از فیلم‌های کریسمس خوششان نمی‌آید و نسبت به مذهب تعصب دارند. اگر از این موضوع بگذرید، داستانی دلگرم‌کننده است با چندین داستان فرعی که می‌تواند توجه کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD را به خود جلب کند. واقعاً باید گفت که این اثر چیزی است که باید مورد احترام، ارادت و عشق قرار گیرد.