سریال Tom Clancy’s Jack Ryan

تجربه تماشای «جک رایان» تام کلنسی، دست کم از اپیزود اول، شبیه به «۲۴» یا «NCIS» نیست، اما بقیه فصل این پتانسیل را دارد که به چیزی بیشتر تبدیل شود. سریال با یک حمله هوایی در لبنان آغاز می‌شود که بذر نفرت برای دو جوان بازمانده کاشته می‌شود. داستان سپس به زمان حال در واشنگتن دی‌سی منتقل می‌شود، جایی که شخصیت اصلی ما در حال قایق‌سواری...

تجربه تماشای «جک رایان» تام کلنسی، دست کم از اپیزود اول، شبیه به «۲۴» یا «NCIS» نیست، اما بقیه فصل این پتانسیل را دارد که به چیزی بیشتر تبدیل شود. سریال با یک حمله هوایی در لبنان آغاز می‌شود که بذر نفرت برای دو جوان بازمانده کاشته می‌شود. داستان سپس به زمان حال در واشنگتن دی‌سی منتقل می‌شود، جایی که شخصیت اصلی ما در حال قایق‌سواری در رودخانه پوتومک است. جک رایان (با بازی جان کرازینسکی) فارغ‌التحصیل کالج بوستون، کهنه‌سرباز نیروی دریایی ایالات متحده و در حال حاضر تحلیل‌گر CIA است که در حال بررسی پایگاه‌های داده برای شناسایی فعالیت‌های تروریستی ممکن در یمن است. او الگوی مبادلات مالی را کشف می‌کند که باور دارد می‌تواند به فردی شبیه به بن لادن بعدی منجر شود، اما صدایش توسط رئیس دپارتمان تازه تنزل‌یافته‌اش، جیمز گیر، خاموش می‌شود. رایان اقداماتی برای عبور از سرپرستش انجام می‌دهد و این بلافاصله باعث بروز تنش در بخش CIA می‌شود، جایی که رایان احساس می‌کند به چیزی مهم دست یافته است. اما گیر به زودی متوجه می‌شود که شهود رایان درست بوده و در نهایت هر دو به یمن پرواز می‌کنند، جایی که مردی را یافته‌اند که مظنون به انتقال ۹۰ میلیون دلار برای تأمین مالی یک طرح تروریستی است. با توجه به اینکه این سریال قبلاً برای فصل دوم سبز روشن شده است، به نظر می‌رسد آمازون نظرات مثبت خوبی دریافت کرده و حداقل به اندازه کافی هیجان برای تولید ۸ اپیزود دیگر وجود داشته است. اما تا به حال این سریال خسته‌کننده است و اگر کرازینسکی و مزایای ۲۰ رمان و پنج فیلم بر اساس شخصیت تام کلنسی نبود، این نمایش شکست می‌خورد. تجربه کلی: بسیار شگفت‌انگیز! ما به تازگی برای پرایم ثبت‌نام کرده‌ایم و این اولین سریالی است که تماشا کردم. خوشحالم که این کار را کردم، زیرا صحنه‌های اکشن بسیار هیجان‌انگیز است، شخصیت‌ها قابل باور هستند - هرچند که در چند مورد از نسخه‌های اصلی کلنسی تخطی شده است - و از اینکه تمرکز داستان به دیدگاه تروریست‌ها تغییر می‌کند، لذت بردم. کرازینسکی کار خوبی به عنوان رایان جوان انجام می‌دهد. نه خیلی از خود راضی و نه خیلی قهرمانانه. سریال همچنین با کیفیت ۴K فیلم‌برداری شده و فیلم‌برداری آن فوق‌العاده است، بنابراین واقعاً منتظر فصل دوم هستم. وندل پیرس کمی جوان به نظر نمی‌رسد؟ منظورم این است که او کار عالی انجام می‌دهد، اما بعد از جیمز ارل جونز و مورگان فریمن، انتظار دارید کسی را ببینید که حداقل کمی بزرگ‌تر به نظر برسد. کسی که خیلی نسل X نباشد. اما جان کرازینسکی به نظر نمی‌رسد کسی باشد که نام خانوادگی‌اش «رایان» باشد... و مانند وندل، او هم کار خوبی انجام می‌دهد. اما جان هوگناککر به خوبی نقش خود را ایفا می‌کند، اما این واقعاً به این دلیل است که ما همه انتظار داشتیم او کلارک باشد. حداقل کسانی که کتاب‌ها را خوانده‌اند انتظار داشتند او کلارک باشد. بنابراین، در ذهن من، او در حال بازی کردن کلارک است و نه... هر نام دیگری که در هر اپیزود دارد. اما علی سلیمان... او کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد، بنابراین شما با وجود شکایات ما که واقعاً می‌خواستیم ببینیم، خوب، رمان‌ها را. این واقعاً درباره رمان‌ها نیست. این کمی به آن‌ها وفادار است به طوری که می‌توانید ببینید همه چیز به یکدیگر مربوط است، اما همچنین بیشتر از سرخط‌های خبری دوران ریاست جمهوری اوباما و بوش و ساخته شده در دوران ترامپ به نظر می‌رسد، جایی که... به نظر می‌رسد بیشتر شبیه به یک نمایش از گذشته است. به هر حال، این کار می‌کند و اگر شما طرفدار کتاب‌ها هستید، یا حداقل فیلم‌های فورد (که آن‌ها هم کمی زمان می‌برد) باید به آن عادت کنید. اما وقتی از آن عبور کردید، نمایش به شدت سرگرم‌کننده است و... برای یک نمایش استریم، فصل‌هایش به طور کامل کوتاه است که این فوق‌العاده است با توجه به اینکه نمایش‌هایی مانند «داستان خدمه» و «مرد در برج بلند» و بسیاری دیگر از برنامه‌های مستقیم به استریم، بیش از حد داستان دارند. جک رایان به اندازه کافی خوب است که پرکننده‌ها افراطی نباشند و می‌توانید مطمئن باشید که اپیزودها برای پیشبرد داستان استفاده می‌شوند و نه فقط برای پر کردن. و سپس فصل دوم آغاز می‌شود... ... و ناگهان به نظر می‌رسد که فراموش کرده‌اند چگونه یک داستان جاسوسی هیجان‌انگیز بنویسند، در واقع، برای بیشتر قسمت‌ها، آن‌ها به طور کلی از رفتار کردن به عنوان جاسوس‌ها دست کشیده‌اند. تقریباً به نظر می‌رسید که می‌گویند، خوب، ما بیننده داریم، اکنون نویسندگان می‌توانند تنبل شوند. و تمام تنش و تخیل‌ای که فصل اول را این‌چنین سرگرم‌کننده کرده بود، در یک دود ناپدید شد.