فیلم Red Sun 1971

وقتی یک قطار که در حال حرکت در ایالات متحده است و حامل سفیر جدید امپراتوری ژاپن می‌باشد، توسط "گوش" (آلن دلون) و باندش مورد حمله قرار می‌گیرد، آن‌ها یک شمشیر سامورایی را می‌دزدند که قرار بود به عنوان هدیه‌ای از طرف دوره میجی به رئیس‌جمهور گرانت اهدا شود. حالا این وظیفه به "جوبئی" (توشیرو میفونه)، جنگجوی با لباس متناسب، محول شده تا این سلاح...

وقتی یک قطار که در حال حرکت در ایالات متحده است و حامل سفیر جدید امپراتوری ژاپن می‌باشد، توسط "گوش" (آلن دلون) و باندش مورد حمله قرار می‌گیرد، آن‌ها یک شمشیر سامورایی را می‌دزدند که قرار بود به عنوان هدیه‌ای از طرف دوره میجی به رئیس‌جمهور گرانت اهدا شود. حالا این وظیفه به "جوبئی" (توشیرو میفونه)، جنگجوی با لباس متناسب، محول شده تا این سلاح را پس بگیرد و خوشبختانه یکی از اعضای باند که به‌طور تصادفی جا مانده است - "لینک" (چارلز برانسون) - به او کمک می‌کند. به تدریج، این دو مرد (و فرهنگ‌هایشان) شروع به برقراری ارتباط می‌کنند و به زودی مشخص می‌شود که هر دو از "گوش" کینه دارند. این کینه آن‌ها را به خانه‌ی فاحشه‌اش "کریستینا" (اورسولا آندرس) و به یک سری صحنه‌های نبرد سرگرم‌کننده می‌کشاند که به میفونه اجازه می‌دهد مهارت‌های شمشیرزنی خود را به نمایش بگذارد. دینامیک جالبی بین این دو شخصیت اصلی وجود دارد، اما خود فیلم کمی طولانی و کند است و حال و هوای فیلم‌های وسترن غم‌انگیز را دارد (این بار موسیقی‌اش از موریس ژار است نه انیو موریکونه). قابل مشاهده است و برانسون به نظر می‌رسد از کارش لذت می‌برد، اما باید بگویم که این یک کار فراموش‌شدنی است با دیالوگ‌هایی که به طور مستقیم از کتاب "جان و جنت" برای نکات فیلمنامه‌نویسی کلاس سوم استخراج شده‌اند. **ترکیبی از وسترن و فیلم سامورایی** که از ابتدا خیلی از هم دور نبودند. فیلم نسبتاً خوبی نیز هست.