فیلم The King’s Man 2021

پس از چندین بار تأخیر در اکران فیلم که قرار بود در نوامبر ۲۰۱۹ منتشر شود، نویسنده و کارگردان متیو وان، سومین فیلم سری «کینگزمن» را با عنوان «مرد پادشاه» منتشر کرد. این بار فیلم به ریشه‌های جامعه‌ای که به صلح و حل مناقشات جهانی پیش از تشدید آن‌ها اختصاص دارد، نگاه می‌کند. در اروپا قبل از جنگ جهانی اول، اورلاندو آکسفورد (با بازی رالف فاینس)،...

پس از چندین بار تأخیر در اکران فیلم که قرار بود در نوامبر ۲۰۱۹ منتشر شود، نویسنده و کارگردان متیو وان، سومین فیلم سری «کینگزمن» را با عنوان «مرد پادشاه» منتشر کرد. این بار فیلم به ریشه‌های جامعه‌ای که به صلح و حل مناقشات جهانی پیش از تشدید آن‌ها اختصاص دارد، نگاه می‌کند. در اروپا قبل از جنگ جهانی اول، اورلاندو آکسفورد (با بازی رالف فاینس)، یک صلح‌طلب ثروتمند، تلاش می‌کند تا پسرش کونراد (با بازی هریس دیکینسون) را پس از از دست دادن همسرش در یک مأموریت صلیب سرخ بزرگ کند. با شروع جنگ، کونراد می‌خواهد به خدمت سربازی برود و پدرش سعی می‌کند مانع این کار شود زیرا می‌خواهد پسرش از وحشت‌های جنگ دور بماند. در همین حال، یک کابال مخفی در حال برنامه‌ریزی برای آغاز جنگ و دستکاری در نتایج آن است و یکی از عوامل به نام راسپوتین (با بازی ریس ایوانز) به دلیل تأثیرش بر تزار روسیه، نقشی بارز دارد. با گذشت سال‌ها و بروز جنگ، کونراد و اورلاندو به زودی در تضاد قرار می‌گیرند و به سمت جهت‌های مخالف کشیده می‌شوند که زنجیره‌ای از رویدادها را به راه می‌اندازد و سرنوشت جهان را در توازن قرار می‌دهد. فیلم در بعضی مواقع نسبت به دو فیلم قبلی محدودتر است، اما دقایق اکشن آن که به نمایش درمی‌آید، سرگرم‌کننده است و ترکیبی از شوخی و خشونتی که این سری به آن معروف است، ارائه می‌دهد. بازیگران خوب هستند و نحوه استفاده از رویدادهای تاریخی با یک دیدگاه متفاوت، لذت فیلم را دوچندان می‌کند. فیلم مقدار خوبی از شوخی دارد، اما زمان زیادی را نیز به توسعه شخصیت و توضیحات اختصاص می‌دهد که می‌تواند منجر به فاصله‌های طولانی بین صحنه‌های اکشن شود، اما داستان‌ها و شخصیت‌های جذاب در طول فیلم توجه شما را جلب می‌کند. این فیلم به خوبی ماجراهای بیشتری را در خط زمانی پیش‌درآمد تنظیم می‌کند و به نظر می‌رسد که این مسیر، جهت آینده فیلم‌ها خواهد بود که واقعاً می‌تواند مورد استقبال قرار گیرد، زیرا فیلم آنچه را که طرفداران از این سری انتظار دارند، ارائه می‌دهد. 4 ستاره از 5 این فیلم به نوعی منحصر به فرد است و نه به شکل خوبی. این منحصر به فرد بودن از این واقعیت ناشی می‌شود که من واقعاً با ارزیابی منتقدان در آن سایت به شدت نامطلوب و بی‌فایده «راتن تومیتوز» که این فیلم را خوب نمی‌داند، موافقم. اینکه من با آن سایت بی‌ارزش موافقم، واقعاً نادر است. به عنوان یک فیلم مستقل، احتمالاً امتیاز بالاتری به آن می‌دادم، اما به عنوان یک فیلم در فرانچایز کینگزمن باید بگویم که ناامیدکننده بود. این فیلم لحن کاملاً متفاوتی نسبت به فیلم‌های دیگر کینگزمن دارد. این فیلم بسیار تاریک است. داستان که تاریخ جنگ جهانی اول و انقلاب روسیه را به گونه‌ای دیگر روایت می‌کند، واقعاً مضحک است. داستان‌های دو فیلم قبلی کینگزمن شاهکار نبودند، اما این بازنویسی تاریخی واقعاً اشتباه است. به‌ویژه وقتی با رویدادهای تاریخی که موجب رنج بیشتری نسبت به هر چیز دیگری در تاریخ مدرن شده‌اند، بازی می‌شود. جذابیت دو فیلم قبلی تقریباً از بین رفته است. نمی‌توانم بفهمم آیا این فیلم سعی داشت جدی باشد یا شوخی، اما در هر دو زمینه ناکام می‌ماند. حفاظت زیاد دوک آکسفورد از پسرش و صلح‌طلبی او در بیشتر فیلم خسته‌کننده بود. آنچه در نهایت برای پسرش اتفاق افتاد، نسبتاً پیش‌بینی‌پذیر بود، اما نحوه انجام آن به گونه‌ای بود که به نظر می‌رسید فقط در تلاشند تا تماشاگر را عصبانی کنند. واقعاً ناامیدکننده بود. سپس راسپوتین را داریم. کل بخش راسپوتین عمدتاً بین احمقانه و نفرت‌انگیز نوسان می‌کند. خدمتکار/پرستار دوک بخش خوبی بود، با این حال بازیگر در این نقش خیلی خوب نبود. همچنین مطمئن نیستم که این «شبکه خدمتکاران خانگی» واقعاً قابل باور باشد. چندین صحنه اکشن وجود داشت که چندان بد نبودند، به‌ویژه در انتها که دوک سرانجام به نظر می‌رسید که کارش را سامان می‌دهد و این زباله‌های صلح‌طلبانه را کنار می‌گذارد. اما من بیشتر صحنه‌های جنگ جهانی را از اکشن خوب حذف می‌کنم. آن‌ها فقط غمگین، ناراحت‌کننده و در بعضی مواقع غیرواقعی و احمقانه بودند. به‌طور کلی این فیلم به‌طور کلی با دو فیلم قبلی کاملاً متفاوت بود و نه به شکل خوبی، و من واقعاً از آن خوشم نیامد. تماشای آن واقعاً سرگرم‌کننده نبود. همانطور که نوشتم، بیشتر زمان تاریک بود. با استفاده از رویدادهای منتهی به جنگ جهانی اول و انقلاب روسیه، این فیلم به نوعی یک پسرفت فاجعه‌بار بود. تنها رویداد مثبت در فیلم واقعاً در انتها بود که دوک آکسفورد آژانس کینگزمن را تأسیس کرد. با خواندن خلاصه ممکن است این تصور به وجود بیاید که آژانس کینگزمن در حال شکل‌گیری است و من امیدوار بودم که بخش بیشتری از فیلم به این موضوع اختصاص یابد، اما فیلم واقعاً دو ساعت درام طولانی و گاه غمگین، گاهی احمقانه را شامل می‌شود و سپس کمتر از دو دقیقه وجود دارد که دوک آکسفورد اعلام می‌کند آژانس تأسیس شده است. به‌راستی این چیزی نبود که انتظار داشتم. «مرد پادشاه» فیلمی عمدتاً بی‌ضرر است، مگر اینکه شما مثل راسپوتین «بیش از حد خسته‌کننده بودن را توهین‌آمیز بدانید»؛ اگر اینطور باشد، احتمالاً می‌خواهید از متیو وان، نویسنده و کارگردان مشترک، طلب رضایت کنید. این فیلم به شدت طولانی است، اما به‌طرز عجیبی نمی‌تواند یا نمی‌خواهد زمانی یا فضایی برای گنجاندن کمی منطق پیدا کند. به موارد زیر توجه کنید. گروهی از شهروندان بریتانیایی به مسکو می‌روند تا راسپوتین را بکشند، کسی که آن‌ها بر این باورند که تأثیر منفی بر تزار دارد - و واقعاً هم دارد، اما این واقعیت تغییری در این نمی‌دهد که راسپوتین نزدیک‌ترین و مورد اعتمادترین مشاور تزار باقی می‌ماند. کسی انتظار ندارد که پادشاه روس با ادامه اتحادش با انگلیس موافق باشد اگر بداند که گروهی از عوامل مخفی انگلیسی به طرز افراطی دست راست او را به قتل رسانده‌اند. خوشبختانه او هرگز متوجه نمی‌شود - یا حداقل به نظر نمی‌رسد که متوجه شود؛ صحنه‌ای که بریتانیایی‌ها قتل را پوشش می‌دهند و طوری به نظر می‌رسانند که یک تصادف بوده است، گم شده است، احتمالاً به این دلیل که هرگز نوشته نشده و حتی فیلم‌برداری هم نشده است. با این حال، من از صحنه مرگ راسپوتین خوشم آمد که تمام روش‌های مرگ افسانه‌ای او (یا به‌طور خاص، افسانه‌ای که توسط شاهزاده فلیکس یوسوپوف ایجاد شده) را بازآفرینی می‌کند؛ سم، کتک، زخم‌های گلوله و غرق شدن در آب یخ. این، البته، یک اسپویلر نیست؛ اولاً به این دلیل که این صحنه در نیمه فیلم اتفاق می‌افتد (و در اینجا «نیمه» به معنای این است که هنوز راه طولانی‌تری باقی مانده است) و دوم به این دلیل که مرگ افسانه‌ای او به قدری شناخته شده است که حتی نامی برای آن وجود دارد. شما می‌دانید چه چیز دیگری اسپویلر نخواهد بود؟ هویت مغز متفکر جنایتکار پشت سازمان بی‌نام - من پیشنهاد می‌کنم OWCA (سازمان بدون اختصار جذاب)، اگر قبلاً گرفته نشده بود - که قصد دارد بر جهان آشوب بیاورد؛ هویتی که من فاش نخواهم کرد زیرا برای هر کسی که با قانون اقتصاد شخصیت‌ها آشنا باشد (که در آن یک شخصیت ظاهراً کوچک یا غیرمهم به طرز شگفت‌انگیزی برای داستان بسیار مهم‌تر از آنچه که در ابتدا به نظر می‌رسد، می‌شود)، به راحتی قابل درک است. فقط اضافه می‌کنم که توانایی شگفت‌انگیز شرور برای حرکت از نقطه A به نقطه‌ای فراتر از الفبا، با کمک تنها نیازهای فیلمنامه، حفره‌ای به اندازه‌ای بزرگ تولید می‌کند که یک زیردریایی می‌تواند از آن عبور کند - و به‌طور واقعی این کار را انجام می‌دهد. بنابراین، من این فیلم را انتظار نداشتم. خیلی تاریک‌تر از فیلم‌های قبلی. اما هنوز هم با شوخی همراه است. واقعاً از آن لذت بردم. واقعاً خوب ساخته شده است. جلوه‌های خوب، بازیگری خوب، داستانی شگفت‌انگیز. چیزی آزاردهنده پیدا نکردم که به‌ندرت اتفاق می‌افتد. واقعاً این یکی را از سه فیلم کینگزمن بیشتر دوست دارم.