فیلم Imitation of Life 1959

در حالی که لانا ترنر در این درام خانوادگی فوق‌العاده است، واقعاً باید تحسین‌ها به خاطر حضور کم‌رنگ و در عین حال بسیار جذاب خوانیتا مور باشد. این زن به شدت بدشانس است و با دخترش "سارا جین" در حالی که "سوزی" جوان را که از مادرش "لورا" (ترنر) در ساحل جدا شده نجات می‌دهد، در شرایط سختی به سر می‌برد. اگرچه او نیز آینده...

در حالی که لانا ترنر در این درام خانوادگی فوق‌العاده است، واقعاً باید تحسین‌ها به خاطر حضور کم‌رنگ و در عین حال بسیار جذاب خوانیتا مور باشد. این زن به شدت بدشانس است و با دخترش "سارا جین" در حالی که "سوزی" جوان را که از مادرش "لورا" (ترنر) در ساحل جدا شده نجات می‌دهد، در شرایط سختی به سر می‌برد. اگرچه او نیز آینده چندان بهتری ندارد، "لورا" این زوج بی‌خانمان را در خانه‌اش می‌پذیرد و این به نظر می‌رسد که برایش خوش‌شانسی به ارمغان می‌آورد. به عنوان یک بازیگر جوان، او به آرامی و با کمک "لومیس" (رابرت آلد) که چندان اصولی نیست، در حال بالا رفتن از نردبان موفقیت است - بدون اینکه بخواهد به اصول خود خیانت کند. این چهار نفر در حالی که ستاره "لورا" در حال درخشش است، به راه خود ادامه می‌دهند، اما بدون درد، موفقیت به دست نمی‌آید. "سارا جین" (هم‌اکنون سوزان کاهنر) از نژاد مخلوط است و در حالی که تلاش می‌کند در جامعه جا بیفتد، به سمت انحراف می‌رود. در این میان، "لورا" رابطه‌ای ناپایدار با "استیو" (جان گاوین) دارد که دخترش نیز به او علاقه‌مند می‌شود! این فیلم یک ملودرام نیست - بلکه درام شخصیت‌محوری است که کمدی، آرزوها، تنش نژادی و عشق را در شکل‌های مختلف ترکیب می‌کند و نگاهی تأمل‌برانگیز و در عین حال سرگرم‌کننده به آمریکا در دهه 1950 ارائه می‌دهد. موفقیت همیشه بهایی دارد و بخش زیادی از برتری ترنر به این دلیل است که او نقش زنی را بازی می‌کند که تقریباً در زندگی بدون درک چگونگی و چرایی تأثیر آن بر او پیش می‌رود. تنها زمانی که تراژدی‌ها - بله، چندتایی وجود دارد - به او ضربه می‌زنند، او مجبور می‌شود به زندگی واقعی عادت کند. گاوین هرگز بهتر از یک چهره زیبا نبود، اما در اینجا او یک لایه اضافی دارد و هر دو کاهنر و ساندرا دی به عنوان "سوزی" شانزده‌ساله مشارکت‌های قوی دارند. هنری مانچینی در موسیقی این داستان پیچیده و مجلل نقش داشته که واقعاً به هنرمندان روی صحنه اجازه می‌دهد تا نوشتار محکم و جذابی را ارائه دهند. دو ساعت به سرعت می‌گذرد. "تقلید زندگی" یک شاهکار است که نژاد، طبقه و امتیاز را در آمریکا در دهه 1950 بررسی می‌کند. فیلم پایانی داگلاس سیرک به طرز ماهرانه‌ای زندگی‌های "لورا مرedith" (لانا ترنر) و "آنی جانسون" (خوانیتا مور) را در تضاد قرار می‌دهد و با استفاده از داستان‌های در هم تنیده‌شان، تقسیمات واضح این دوران را نمایان می‌سازد. عمق احساسی رابطه آنی با دخترش که تصمیم می‌گیرد به عنوان فردی سفیدپوست شناخته شود، بسیار عاطفی و دل‌خراش است. استفاده سیرک از درام‌های شدید نه تنها به عنوان انتقادی بر نقاط کور جامعه دهه 1950 عمل می‌کند بلکه مخاطب امروز را در مورد مسائل آن زمان آگاه می‌سازد. در بخش پایانی، با اجرای احساسی مهالیا جکسون، فیلم تجربه‌ای عاطفی و ویرانگر را ارائه می‌دهد که جایگاه آن را به عنوان یک اثر هنری بی‌زمان تثبیت می‌کند. بی‌نقص.