فیلم Doom 2005

در زمانی که من ۱۲ ساله بودم، این فیلم منتشر شد. در آن زمان، بازی Doom 3 به شدت مرا به خود مشغول کرده بود و والدینم نمی‌توانستند مرا از آن دور کنند. آنها نیمه‌مذهبی بودند و وقتی به بخشی از بازی رسیدم که پنتاگرام‌ها شیاطین را در همه‌جا پدید می‌آوردند، نگران شدم و به مادرم گفتم. اجازه داشتم هر نوع بازی‌ای را که می‌خواهم...

در زمانی که من ۱۲ ساله بودم، این فیلم منتشر شد. در آن زمان، بازی Doom 3 به شدت مرا به خود مشغول کرده بود و والدینم نمی‌توانستند مرا از آن دور کنند. آنها نیمه‌مذهبی بودند و وقتی به بخشی از بازی رسیدم که پنتاگرام‌ها شیاطین را در همه‌جا پدید می‌آوردند، نگران شدم و به مادرم گفتم. اجازه داشتم هر نوع بازی‌ای را که می‌خواهم بازی کنم، به شرطی که شامل شیاطین یا شیطان‌پرستی نباشد. دلیل این محدودیت این بود که به ادعای آنها، "شیاطین ممکن است بیایند و بر زندگی‌ات تاثیرات بد بگذارند و تو نمی‌خواهی این اتفاق بیفتد." بنابراین مجبور شدم Doom 3 را برگردانم. تا پایان آن سال، انواع پوسترها، مجلات و یادگاری‌های مربوط به Doom 3 در اتاقم داشتم. این واقعاً یک وسواس بود. هر چیزی که به Doom مربوط می‌شد را داشتم، به جز خود بازی. بنابراین وقتی درباره این فیلم شنیدم، طبیعی بود که من ۱۲ ساله به شدت به آن علاقه‌مند شدم. و وقتی متوجه شدم که داستان از شیاطین به "تجربه‌ای که به مشکل خورده" تغییر کرده، مطمئناً پدرم را راضی کردم که مرا به اولین نمایش نیمه‌شب DOOM ببرد. یکی از شادترین خاطراتم. ما تنها کسانی بودیم که در سینما بودیم. این فیلم سرگرم‌کننده است. حالا می‌توانید این فیلم را ببینید، من شما را متوقف نمی‌کنم. اما برای فیلمی که فقط یک دهه و اندی از عمرش می‌گذرد، Doom به شدت قدیمی شده است و این فقط به خاطر جلوه‌های رایانه‌ای افتضاح نیست. این فیلم عجیب است، مثل بازی ویدیویی که بر اساس آن ساخته شده، اما همچنان داستان را خراب می‌کند و نمی‌توانم تصور کنم که با طرفداران واقعی آنچه که می‌خواهند، ارتباط خوبی برقرار کند. Doom احتمالاً واقعاً برای هیچ‌کس ساخته نشده است. امتیاز نهایی: ★★ - چند مورد بود که به من جذابیت داشت، اما محصول نهایی ضعیف بود. فیلمی بسیار خوب برای تماشا است و احتمالاً دوباره آن را تماشا خواهم کرد و می‌توانم آن را توصیه کنم. به هر حال، این یک فیلم بر اساس یک بازی ویدیویی درباره تیراندازی به شیاطین جهنمی است. این فیلم به دور از کمال است و احتمالاً یک فیلم وحشتناک درباره Doom است، اما به جز این، خیلی سرگرم‌کننده است. این فیلم بیشتر قوانین زامبی‌ها برای عفونت را دنبال می‌کند، اما منحنی یادگیری یکی از چیزهایی است که فیلم را جالب نگه می‌دارد زیرا به تدریج اطلاعات را در حین افزایش عفونت در اختیار بیننده قرار می‌دهد. با وجود بازیگران فوق‌العاده‌ای که در این فیلم هستند، از همان ابتدا مشخص است که دو شخصیت اصلی، دواین جانسون و کارل اوربان، باید در مقابل یکدیگر یا در کنار هم به مبارزه با شیاطین بپردازند. شیاطین با جلوه‌های عملی فوق‌العاده‌ای طراحی شده‌اند، ظاهر creepy (ترسناک) دارند و با تکنولوژی موجود رقابت می‌کنند. آنها حتی به روش‌های خلاقانه‌ای استفاده می‌شوند. در نهایت، این فیلم سرگرم‌کننده است و تماشای آن همیشه لذت‌بخش است.